«آقای دکتر، من خودِ محمدم»
۳۸ روز از زمان بازداشت محمد نژاد، دانشجوی #دانشگاه_شریف می‌گذشت. خانواده‌اش هرروز مسیر طولانی را طی می‌کردند و ساعت‌ها پشت در اوین منتظر آزادیش بودند. چند بار صحبت از آزادی‌اش شده بود، اما در عمل اتفاقی نیفتاده بود. شنبه ۷ آبان بود. /۱
۳۸ روز از زمان بازداشت محمد نژاد، دانشجوی #دانشگاه_شریف می‌گذشت. خانواده‌اش هرروز مسیر طولانی را طی می‌کردند و ساعت‌ها پشت در اوین منتظر آزادیش بودند. چند بار صحبت از آزادی‌اش شده بود، اما در عمل اتفاقی نیفتاده بود. شنبه ۷ آبان بود. /۱
از دانشجویان دانشگاه شریف، فقط علیرضا آزاد و محمد کماکان بازداشت موقت بودند. از صبح شدیداً مشغول بودم و فرصت نکرده بودم خبرها را چک کنم. بعدازظهر یکی از همکاران گفت پیرامون دانشگاه تهران قدری ملتهب بود اما درگیری نبود. عصر در منزل مطلع شدم علیرضا با قید وثیقه آزاد شده. /۲
با زحمت همیشگی به توییتر وصل شدم، خبر آزادی علیرضا با قید وثیقه را ارسال کردم و قطع شدم. با خانواده از منزل بیرون رفتیم. ساعت ۲۲:۲۳ بود که تلفنم زنگ خورد. ابتدا فکر کردم یکی از اعضای خانواده محمد نژاد است و خبر آزادی‌اش را می‌دهد. تبریک گفتم ولی گفت: «آقای دکتر، من خودِ محمدم» /۳
خوشحالی آن لحظه را نمی‌توانم توصیف کنم، چون بارها با خانواده‌اش صحبت کرده بودم و می‌دانستم در این مدت چقدر به آنها سخت گذشته بود. صحبت کوتاهی کردیم، بلافاصله با همان خوشحالی VPN را وصل کردم، خبر آزادی محمد را گذاشتم و قطع کردم. /۴
فردا که به کلاس رفتم متوجه شدم نیمه شب، حدود ساعت ۱۲، دو دانشجوی دکترای شریف بازداشت شده‌اند. بعدتر دیدم چه اتفاقات تلخی عصر شنبه در بعضی دانشگاه‌ها و خارج آن رخ داده است. از اینکه دیر مطلع شدم و واکنش نشان دادم متاسفم. شریف یا غیر آن، خون هیچ دانشجویی رنگین‌تر از دیگری نیست. /۵
طبق قانون مصوب مجلس در ۳۰ مرداد ۷۹، حضور نیروی نظامی، امنیتی و اطلاعاتی در دانشگاه‌ها غیرقانونی است. ورود غیرقانونی نیروهای امنیتی به بعضی دانشگاه‌ها و اتفاقات تلخ متاثر از آن شدیداً محکوم است. به عنوان یک عضو کوچک، خود را در کنار خانواده‌ی دانشجویان و استادان سراسر ایران میدانم.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
