در #زبان_فارسی جداییِ جنسی وجود ندارد. ضمیر سومشخص «او» شامل زن و مرد میشود، این برخلاف زبانهای دیگر است. مثلا در عربی هنگام اشاره به یک مرد نیگوییم: «هو» و هنگام اشاره به یک زن میگوییم: «هی». این مصداق در زبان انگلیسی
٢-
هم صدق میکند. در انگلیسی برای اشاره به یک مرد میگوییم: «He» و برای اشاره به یک زن میگوییم: «She».
نکته بسیار جالب دیگ این است که در زبان فارسی، اگر جایی تاکید بر جنسیت باشد، اولویت با زنان است. این درست برعکس زبانهای لاتین میباشد.
مثلا:
٣-
ما میگوییم: خواهر و برادر
آنها میگویند:
Brother and Sister
ما میگوییم: زن و مرد
آنها میگویند:
Man an Woman
(در زبان فارسی، #زن یک واژه و مفهوم مستقل هست؛ نه مثل «wo/man» زائدهای در کنار مرد.)
ما میگوییم: زن و شوهر
آنها میگویند:
Husband and Wife
۴-
به همین عبارت «زن و شوهر» دقت کنید. در این عبارت «مرد» پس از ارتباط با «زن» هویت گرفته و «شوهر» میشود. این درحالی است که هویت «زن» در این عبارت دستنخورده باقی میماند. این در حالی است که در انگلیسی درست برعکس این عبارت مورد استفاده قرار میگیرد:
Man and Wife
۵-
حتی برای نامیدن کلی انسانها نیز از واژههای غیرجنسیتی مثل «بشریت» یا «آدمیزاد» استفاده میکنیم. این در حالی است که در به مجموع انسانها میگویند:
Mankind
این نکتهای بسیار مهم است که نشان میدهد در فرهنگ ما، بجای شعارهای رنگارنگ، نگاه برابر به دو جنس همواره لحاظ شده است.
۶-
در اکثر اقوام ایرانی، زن و مرد دوشادوش هم کار میکنند و نسبت به دیگری برتری ندارند. ما حتی در هنگام نامیدن زبانمان از عنوان «زبان مادری» استفاده میکنیم نه «زبان پدری» و نام وطن ما #ایران نیز یک نام زنانه است.
درفش کاویانی پرچم اسطورهای/تاریخی ایران تا پایان دوران ساسانی و پیش از حملهٔ اعراب بود.
امروز میخوام هرچی مربوط به این درفش هست رو براتون بازگو کنم.
در اساطیر
بنابر اساطیر ایران، زمانی که ضحاک بر ایران زمان حمله کرد و چیره شد، هر روز دو جوان ایرانی را میکشت و مغز جوانها رو به خورد مارهایی که روی دوشش روییده بودند میدادند.
این روند ادامه داشت تا این که یک آهنگر به اسم کاوه علیه جور و ستم ضحاک قیام کرد.
او یک تکه چرم رو بر سر چوب زد و مردم رو دور خودش جمع کرد و علیه ضحاک قیام کرد. سپس فریدون که از نژاد شاهان ایران بود ضحاک رو دستگیر کرد و ایران آزاد شد. از این زمان اون چرمی که کاوه آهنگر اولین بار بالای سر برد، پرچم ملی ایران انتخاب شد و اسمش شد درفش کاویانی.
وقتی تولستوی و چخوف در اولین سال قرن بیستم با هم ملاقات کردند، پیرمرد ۷۳ ساله بود و جوان ۴۱ ساله. پیرمرد ۹ سال پس از آن دیدار از دنیا رفت و جوان ۳ سال بعد. و هر دو در اوج شهرت و در خانه ویلایی چخوف در کریمه به ملاقات هم رسیدند.
تولستوی پیر را همه میشناختند. نجیبزادهای وکالت خوانده از خانوادهای معروف که به هیچ وجه اهل تعریف و تملق از دیگران نبود. با این حال درباره چخوف که نویسندهای رعیتزاده و در آن زمان در بستر بیماری بود گفته: «خوشحالم كه چخوف را دوست دارم. قصهها و نمایشنامههای چخوف از كارهای
كمیابی است كه انسان دوست دارد آنها را دوباره بخواند».
چخوف نیز در تمجید از تولستوی گفته است: «وقتی ادبیات یک تولستوی دارد، نویسنده بودن لذتبخش و ساده میشود. حتی اگر بدانید خودتان هیچکاری انجام ندادهاید، چندان فاجعهبار نیست؛ چون تولستوی بهجای همه این کار را انجام میدهد.»
ما در جهان یک سازمان خیریه بینالمللی داریم به اسم #صلیب_سرخ که همتون میشناسیدش. در سال ١٨٧۶ میلادی کشور عثمانی به نمایندگی از کشورهای مسلمان، سازمانی تاسیس کرد
به نام #هلال_احمر. چون عقیده داشتند صلیب نماد مسیحیانه و کشورهای اسلامی باید از هلال ماه استفاده کنند.
از سال ١٣٠١ خورشیدی (اواخر دوران پادشاهی احمدشاه قاجار)، کشور ایران به پیشنهاد دکتر امیر علم، یک نماد منحصربهفرد برای خودش میسازه به نام #شیروخورشید_سرخ و این نشان
به ثبت جهانی میرسه. از این زمان سازمانهای خیریه بینالمللی در زمینه بهداشت و پزشکی این سه بودند:
صلیب سرخ (برای همه کشورهای غیرمسلمان)
هلال احمر (برای تمام کشورهای مسلمان)
شیروخورشید سرخ (برای ایران)
توضیحی درمورد تاریخچهٔ سه رنگ سبز و سفید و سرخ بر روی پرچم ایران. #رشتو
ما یکی از زیباترین و خوشرنگترین پرچمهای دنیا رو داریم. اما شاید دلتون بخواد بدونید چجوری شد که این پرچم ساخته شد و فلسفه سه رنگ پرچم ایران چیه.
٢- سه رنگ سبز و سفید و سرخ ریشه در تاریخ ما داره. قدیمیترین نگارهای که این سه رنگ رو به ما نشون میده، یک نگارهٔ اهورامزدا (فروهر) در کاخ آپادانای شوش هست که در دوره هخامنشی ساخته شده.
ایناهاش 👇
٣- در این نگاره به خوبی میتونید قدمت این سه رنگ رو ببینید هرچند که این نگاره ربطی به پرچم نداره و در اون زمان درفش ملی ایران اینشکلی بود 👇
معمولا همه ما شاهنامه رو یک کتاب اساطیری + حماسی + تاریخی میدونیم. البته این تعریف درستیه. بخش پادشاهی پیشدادیان، بخش اساطیری شاهنامه است. بخش پادشاهی
کیانیان، بخش اساطیری/حماسی شاهنامه است. و بخش پادشاهی ساسانیان، بخش تاریخی این کتابه.
اما جدا از این موارد، در لابلای اشعار شاهنامه، ما با ابیاتی سر و کار داریم که اگه فقط هر ایرانی در زندگیش یکبار این ابیات رو بخونه و سرلوحهٔ مسیرش قرار بده، ایران بدون هیچ دردسری گلستان میشه.
این ابیات در اهمیت #فرهنگ سروده شده. فرهنگ گوهر گمشدهٔ عصر ماست. زمانی که فرهنگ در یک جامعه جاری و ساری باشه، جامعه پرورشدهندهٔ دزد و خلافکار و بیوجدان و متجاوز نخواهد بود. اگه در یک کشوری دیدید که این بزهکاریها از بالا تا پایین سرازیر شده