#اردشیر_زاهدی: خارجی برای منافع خودش هرکسی را می خرد و بعد بدنامش می کند. کسی نمی تواند او را به عنوان ایرانی قبول کند، کسی که می گوید بروید در #ایران بمب بیندازید شرف ندارد!
#اردشیر_زاهدی: خودتونو گول نزنید، از خارجی پول نگیرید. هیچ خارجی عاشق #ایران نیست، عاشق منافع خودشان هستند. زمانی که ما هم دیگر نوکر نبودیم به ما حسادت می کردند. مملکت ایران در 200 سال گذشته زجر کشیده و بدبختی دیده است. جوانان ایرانی قابل احترام اند، به آنها افتخار می کنم.
#اردشیر_زاهدی: شرافت و عدالت در این دنیا کم است. خودفروش زیاد است. میگفتن این بره هرکی میخواد جاش بیاد. حالا میگن اشتباه کردیم. خیلی معذرت میخوام مرده ای که مرد دیگه زنده نمیشه، آبی هم که ریخت جمع نمیشه. #ایران امروز مسلما در خطر است ولی شکست بخور نیست اما می توانند صدمه بزنند.
#اردشیر_زاهدی: موقعی که مملکت ما [#ایران] اشغال شده بود من بچه بودم، زجر می کشیدم. اعلیحضرت هم همینطور ...
#اردشیر_زاهدی: چندین هزار آدم در عراق کشته شد. خانه سازی، مریضخانه و راه سازی داشت[به آنجا] حسادت می کردیم. همه ی اینها از بین رفت. چند تریلیون خرج کردند، یک عراقی پر از کشتار و جنگ درست کردند که به هیچ جا هم نرسید. من نمی خواهم #ایران، عراق، افغانستان، پاکستان یا سوریه شود!
#اردشیر_زاهدی: عربستان سعودی در حال سقوط بود کمکش کردیم. خصمانه رفتار کردنشان از قبل بود ما متوجه نشدیم، قطره قطره جمع شد!
#اردشیر_زاهدی: هیچکسی نیست که بدون آدم کشی و قدرت توپ و تفنگ بتواند به #ایران بیاید. اولا اینقدر عرضه داشته باشد که مثلا دیکتاتور باشد، شلوارش را خراب می کند.یک آتش داخلی و کثافتی مثل سوریه در دست دارید! آمریکا با توپو تفنگ در سوریه چکار می کند؟ خیال میکنند ما مردم خری هستیم :)
نظرتان راجع به آلترناتیو چیست؟ هر گروهی که پول بگیرد چه فرقی می کنه، دزد دزده. اونیکه از عرب پول میگیره از سیا پول میگیره یا اسرائیل، هیچکدام برای آینده ی ایران به درد نمی خورند. آینده ی ایران، جوانهای ایران اند. هیچ قدرتی هم نمی تواند جلوی آنها را بگیرد.
#اردشیر_زاهدی: فرق مردم [داخل #ایران] با ماها این است که ما اینجا آب خنک خورده ایم [و گفته ایم] لنگش کن! ما میگیم زجرکشیده ایم ولی آنها زیربمباران جنگ و... زجرکشیده اند. همه برخلاف اخلاق، اصول و عدالت [بوده است]
[امروز وضعیت متفاوت است.] مملکت 60میلیون باسواد دارد. و ...، این افراد امروز در مملکت ما هستند. بنابراین آتیه ی مملکت این جوانها هستند. twitter.com/i/web/status/1…
اردشیر زاهدی
وزیر امور خارجه (۱۹۶۷-۱۹۷۱)
سفیر ایران در انگلستان
آخرین سفیر ایران در آمریکا
داماد سابق محمدرضاشاه پهلوی
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
رابرت کاپلان: گلدا مایر به سیگنالهایی که از مصر مبنی بر مذاکرات احتمالی صلح با انور السادات میرسید، توجه نکرد. پس از شکست نظامی اعراب در سال 1967، کابینه اش تصور نمیکردند که اعراب آنقدر قوی باشند که بتوانند دوباره وارد جنگ شوند.
در اکتبر 1973، این تراژدی زمانی رخ داد که مصر، با هماهنگی سوریه، حمله غافلگیرکننده ای را به اسرائیل از طریق کانال سوئز و در شمال، به بلندی های جولان انجام داد.
2/4
چندین هفته طول کشید تا سربازان اسرائیلی آنها را از محل خارج کرده و به عقب برانند، که به قیمت کشته شدن بیش از 2600 سرباز اسرائیلی تمام شد. اگرچه دولت اسرائیل حمله 1973 را به شکستی نظامی برای مصر و سوریه تبدیل کرد، اما آسیب سیاسی وارد شد.
3/4
شش مورد هست که بدون غیب گویی بایستی از حمله به دشمن اجتناب کرد: ۱.هنگامی که کشور دشمن، وسیع و جمعیتش فراوان است و در راحتی به سر می برد. ۲.هنگامی که در این کشور، زبردستان، زیردستان را دوست می دارند و کارهای نیکویشان شکوفا و همه جانبه است.
۳.هنگامی که تشویق به عمل می آید و مجازات و تنبیه هم با دقت مورد توجه است. ۴. هنگامی که با اثبات لیاقت، افراد به مقامات شایسته منصوب می شوند؛ به افراد عاقل مسئولیت داده می شود و کارها را به افراد کاردان می سپارند. ۵. هنگامی که تعداد افراد ارتش، بسیار و ساز و برگشان مجهز است.
۶. هنگامی که از هر سو دشمن را یاری می کنند و دولتهای قوی به وی کمک می نمایند. به طور کلی در این موارد - هنگامی که در مقام مقایسه با دشمن - در وضع فروتری هستید، بی شک باید از رو در رو شدن با وی با عنوان حمله بپرهیزید.
شفق الله وردی (عضو پیکار): از قبل شکسته بودیم، وگرنه سعید یزدیان کسی است که دوره شاه، توی زندان، افسانه مقاومت دارد؛ کسی است که ساواک شاه با آن دم و دستگاهش نتوانست بمبی را که تو ساختمانش کار گذاشته بود، کشف کند. ولی اینجا می بُرَد!
من نمی گویم شکنجه نبود. من به گمانم شکنجه دادن این جاک..ها توی تاریخ بی نظیر باشد، ولی فقط این نبود، ما قبل از اینکه وارد زندان بشویم، شکست خورده بودیم. من در مقابل شعارهای جمهوری اسلامی مات شده بودم. خب من می گفتم مرگ بر شوروی، جمهوری اسلامی هم می گفت مرگ بر شوروی!
2/20
من می گفتم مرگ بر آمریکا، او هم همین را می گفت. می گفت:«شعار من و تو چه فرقی با هم دارد؟» من می ماندم. خب من از چه چیزی می توانستم دفاع کنم؟ می گفتم توده ها؟ خب توده ها شده بودند زندانبان خود من! توده ها که بیشتر با آنها بودند تا با من ...!
در مارموز بودن یحیی سنوار، همین بس که افسران اسرائیلی را قانع کرده بود که دیگر یک تهدید نیست و می خواهد غزه را به سنگاپور/دوبی تبدیل کند و در این راه حتی از تخصص و فناوری اسرائیلی ها هم استفاده می کند. قبضه کردن شاخه سیاسی با حفظ سمت، تنها از او برمی آمد.
از طرفی، این ادغام، باتوجه سوابق و ارتباطات پیشین، بیشتر به مذاق میلیشیای حول ایران خوش می آید و صورت مسئله اختلاف بین شاخه سیاسی و نظامی پاک می شود، چون دیگر از سایه سنگین خود سنوار هم خبری نیست، خود صندلی را تصاحب کرده.*
بلومبرگ: به یک روزنامه نگار ایتالیایی هم گفته بود: «من دیگر جنگ نمی خواهم. ما می توانیم مانند سنگاپور / دبی باشیم.»
پناهی سمنانی: مشکل این نیست که سرگذشت #حسن_صباح را از کجا می توان آغاز کرد. مشکل این است که کدام دسته از منابع بی شماری را که در اطراف زندگی افسانه ای این مرد نوشته شده می توان مبنای کار قرار داد؟
1
شخصیت شگفت انگیز و زندگی پرماجرای حسن صباح از او در تاریخ، سیمایی به راستی افسانه ای ساخته است. کمتر چهره ای را در تاریخ ایران می توان یافت که موجب بروز این همه ماجرای حیرت آور شده باشد.
2
دشمنان سوگند خورده او: خلیفه بغداد و عمال او، مجموعه حکومت سلجوقیان ، علمای مذهب سنی و حامیان آنها که آثارشان پُر است از دشنام و توهین و تکفیر و درعین حال پر از تناقض!
برخی هم تصور می کنند اگر شاه اسماعیل صفوی و به طورکلی صفویه نبود،امروز، ایران سکولار و گل و بلبل در دسترس بود.درحالیکه عملا عثمانی ایران را می بلعید؛ نکته اش اینجاست که تمجیدی هم از طرف اکثریت آخوندها شاهد نیستیم. علی شریعتی صفوی را فحش می دهد.موی دماغ دارخلافه عثمانی شده بود :)
صفوی در این نگاه خائن به امت اسلام محسوب می شود؛ این جنس از شیعیان خجالتی با خیال امت یکپارچه اسلامی تحت لوای شعارهای امت گرایانه خلیفه عثمانی روزگار می گذرانند و حسرت چنین جهانی را می خورند.
2
پل کندی: ترکان عثمانی تا پایان قرن ۱۵ ، یونان، جزایر ایونی، بوسنی، آلبانی و بیشتر بالکان را گرفتند و در جنوب با کشتی های خود حمله به بنادر ایتالیا را آغاز کردند. پاپها به وحشت افتادند که شاید روم نیز به سرنوشت قسطنطنیه گرفتار شود.