Ironically, what the Congress forgets is that their own ideological father, Pandit Jawaharlal Nehru wrote a similar mercy petition to the Britishers.Let me remind to Rahul Gandhi that a chapter [“An interlude at nabha”] in Nehru’s autobiography “Toward freedom”. #VeerSavarkar
Will you describe in your own words what happened in nabha? The ceremony was presided over by the veteran politician & statesman Lord Fenner Brockway, in the concluding part of his emotional message he said
"Savarkar of course I never met, but whatever I have read and heard about him, I have no hitch in saying that when Savarkar was fighting here for his motherland , the Indian national congress had not even thought of it."
28th may 1883 was the day when a true son of mother-India was born. A controversial figure for many but a nationalist for the rest, he was the true amalgamation of sharp intellect and bravery. .
His contribution in freedom struggle has many admirers but few in the ideological opposite extremes have been very critical of him.
Hence, It was though not shocking but definitely disappointing, to see congressmen regularly hurling abuses to Savarkar and went to an extent of removing a part of chapter from textbooks in Rajasthan.
I was deeply hurt and wanted to know, why so much hatred for a man who sacrificed a major part of his life serving a jail term, which was so rigorous that it fills nationalists with anger
Not everybody in congress hated Savarkar, Indira Gandhi was full of praise for a man who was an inspiration to every revolutionary India produced in the 20th century. In a note to Pandit Bakhle she wrote
“veer savarkar’s daring defiance of the British government has its own important place in the annals of our freedom movement. I wish success to the plans to celebrate the birth centenary of this remarkable son of India..
He was also the only man who gifted Indians the saga of 1st war of independence from an Indian point of view [The Indian war of independence of 1857 by an Indian nationalist] at the age of 24.
He had so many layers in his life, yet the liberal gang paint him as traitor and a coward because he wrote so-called mercy petitions. Debating with a congressman is a useless attempt..
tell me,why after serving 10 years of rigorous punishment Savarkar is called a coward & traitor and Nehru on the other hand,who served jail terms in cosy places, attended visitors, wrote books, even got his sentence reduced to visit his ailing wife is celebrated as a bold leader.
Nehru never faced the kind of ordeal Savarkar went through, yet here he was the freedom fighter we should respect and Savarkar, a traitor we must abhor...
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
हा स्वातंत्र्यवीर सावरकरांच्या गळ्यात ब्रिटिशांनी अंदमानातल्या तुरुंगात अडकविलेला बिल्ला. त्यातले उल्लेख स्पष्ट आहेत. पन्नास वर्षांची शिक्षा. 24 डिसेंबर 1910 ते 23 डिसेंबर 1960. 'D' चा अर्थ धोकादायक. ( Dangerous ) #VeerSavarkar
जी काही मालमत्ता होती ती सगळी जप्त केली होतीच मुंबई विद्यापीठामध्ये मिळविलेली बीएची पदवी आणि अगदी चष्मा सुद्धा !!!!
त्यांनी भोगलेल्या करावासातल्या यातनांचे पुरावे मागण्याआधी या बिल्ल्याकडे तरी पुरेसे ध्यान द्या.
पन्नास वर्षांचा तुरुंगवास !! ते ही राजकीय कैदी म्हणून नव्हे, धोकादायक गुन्हेगार म्हणून !!! सहा महिन्यांचा सक्तीचा, कठोर एकांतवास. दहा दहा दिवसांची खोडाबेडी. दुध देण्याची तरतूद असताना आजारी पडल्यावर केवळ भात-पाणी..
रडल्याने आपली बाजू सत्य ठरत नाही"
मी आजारी आहे याचा गैरफायदा घेतला उठाव करणाऱ्या आमदार, खासदारांनी, नगरसेवकांनी आणि पक्ष नेत्यांनी.
मी सत्तेचा भुकेला नाही. लाथ मारली मी मुख्यमंत्री पदाला.
मी फक्त माझ्या वडीलांना दिलेले वचन पूर्ण करण्यासाठी धडपडत होतो.
बाळासाहेब माझे वडील आहेत. ते अन्य कोणाचे नाही होऊ शकत.
मला माझ्या मुलाच्या, आदित्यच्या भविष्याची चिंता करण्याचा अधिकार नाही काय?
माझ्या उध्दवला सांभाळून घ्या असे बाळासाहेबांनी सर्व शिवसैनिकांना आणि राजकीय क्षेत्रातील सर्व प्रमुख पक्षांना आणि प्रमुख नेत्यांना बजावले होते.
एकट्या साहेबांनी बाळासाहेबांचे आर्जव ध्यानात ठेऊन मला मदत केली, करत आहेत.
मी बाळासाहेबांचे इच्छेखातर आणि पवार साहेबांचे आग्रहाला मान देऊन मुख्यमंत्री पद स्वीकारले होते. नाही तर मी एकनाथ शिंदे यांचेच नाव सुचविले होते, ठरविले होते.
मुंबईबद्दलची ही माहिती अतिशय धक्कादायक आहे. राजकीय पक्षाची विचारधारा कशी सोयीनुसार पूर्णपणे बदलते...जर तुम्ही मुंबईचे सर्वेक्षण केले तर तुम्हाला मुंबई शहरातील सर्व समुद्रकिनारे आणि रस्त्यांवर चहा, नाश्ता, ऑम्लेट, पाणी इत्यादी आढळतील..
ते सर्व मुस्लिम समाजाचे आहेत आणि ते सर्व एकतर इतर राज्यातील किंवा बांगलादेश किंवा रोहिंग्या आहेत. अगदी रस्त्याच्या कडेला विकल्या जाणाऱ्या नारळाच्या गाड्या किंवा भाजीपाल्याच्या गाड्याही हळूहळू मुस्लिम समाजाच्या ताब्यात गेल्या आहेत.
मनीष मार्केट, क्रॉफर्ड मार्केट, ग्रँड रोड येथील बहुसंख्य व्यवसाय एकेकाळी #मराठी आणि मारवाड्यांच्या ताब्यात होते. आज या संपूर्ण परिसरात तुम्हाला एकही #हिंदू व्यापारी सापडणार नाही.लोकसंख्येचा हा बदल अचानक झालेला नाही.
हो, मलाच आवडतं...
त्याच्या सोबत पळून जायला,
मारहाण करून घ्यायला
त्याच्याकडून तुकडे करून घ्यायला,
जाळून घ्यायला
गुपचूप निकाह उरकायला,
हिजाब घालायला
आणि त्याची दुसरी, तिसरी, चौथी, पाचवी बेगम व्हायला ।।
मी त्याच्या प्रेमात पडते,
मी त्याच्या जाळ्यात अडकते
मी त्याच्यात गुरफटून जाते,
मी पूर्णतः त्याची होते
त्याचे ते रांगडेपण, त्याचे गाडी उडवणं
मला वेगाने फिरवणं, माझे लाड करण
मला "जन्नत की हूर" म्हणण,
माझ्या वयाची हौस भागवण ।।
हो तो अधिक आवडतो...
मी त्याला पहिल्यांदी भेटते तेव्हा,
तो निधर्मी असतो, तो पुरोगामी असतो,
तो लिबरल असतो, तो "स्त्रीवादी" असतो
तो पर्यावरणवादी असतो,
तो मानवीहक्कवाला असतो
तो समलिंगी चळवळ समर्थक असतो
त्या पहिल्या भेटीत तो,
"मुसलमान सोडून सगळं"
असतो ।।
एका गावात बारमाही गोड्या पाण्याची विहीर होती. सार्या गावाची तहान भागवत होती.कुठून तरी घाण वास येतोय अशी गावकर्यांत कुजबुज सुरु झाली. विहिरीच्या पाण्याचा वास येतोय या निष्कर्षापर्यंत मंडळी पोहचली पण तो का येतोय आणि त्यावर काय उपाय करावेत हे मात्र समजत नव्हते. गावकरी साधुकडे गेले
साधू म्हणाला, विहिरीत गंगाजल टाका! काही उपयोग झाला नाही. तुलसीदल, बेलफळ टाका! काही फरक पडला नाही. साधू स्वतः विहिरीजवळ गेला, विहिरीत डोकावून बघितलं आणि गावकर्यांवर भडकला. अरे मुर्खांनो, एक कुत्री विहिरीत पडलीय. तिला बाहेर काढा आणि दूर जंगलात फेकून या!
नरेंद्र मोदीही हेच सांगताहेत, स्वच्छ भारत, काँग्रेसमुक्त भारत, भ्रष्टाचारमुक्त भारत! भारत काँग्रेसमुक्त झाला की काँग्रेसने पसरवलेली कम्युनिस्टादी घाण आपोआप संपेल. काँग्रेस आणि वामपंथी दल आज राजकीयदृष्ट्या कमकुवत दिसत असले तरी असे एकही क्षेत्र नाही.
गांधीहत्येनंतर काँग्रेसने हजारो ब्राह्मणांच्या घरादारांची राखरांगोळी केली, तरीही हिंदू काँग्रेसलाच चिकटलेले! इंदिरा हत्येनंतर काँग्रेसने हजारो शिखांची कत्तल केली, तरीही हिंदू काँग्रेसलाच लटकलेले!
काँग्रेस राजवटीत मुसलमानांनी हजारो काश्मिरी दलितांवर हिंदूंवर शीखावर अनन्वित अत्याचार करुन काश्मिरातून हाकलून दिले, तरीही हिंदुंनी काँग्रेसला ठोकरले नाही! इतक्या वर्षानंतर मोदी सरकार काश्मिरी पंडितांच्या सन्मानपूर्वक घरवापसीसाठी प्रामाणिक प्रयत्न करीत असताना
काँग्रेस आणि तिची पिलावळ विरोध करीत आहे. रोहिंग्या-बांग्लादेशी घुसखोर मुसलमानांचे वकीलपत्र घेणार्या काँग्रेसविरुध्द हिंदू पेटून का उठत नाहीत? तळपायातच आग नसेल, तर ती मस्तकात जाणार कशी? त्यासाठी पायात जोडा, ताठ कणा, हातात लाठी आणि मस्तकात प्रखर देशाभिमान, धर्माभिमान असावा लागतो!