indepen.nl/ongevaccineerd…
De verbijstering, de wanhoop en de enorme woede die nu weer in mij opborrelt nu ik dit lees.
Dit is zó herkenbaar, en sommige situaties heb ik 1 op 1 meegemaakt en zo gevoeld.
Ik vergeet het nooit, en ik vergeef het nooit.
#coronatoegangsbewijs
De verbijstering, de wanhoop en de enorme woede die nu weer in mij opborrelt nu ik dit lees.
Dit is zó herkenbaar, en sommige situaties heb ik 1 op 1 meegemaakt en zo gevoeld.
Ik vergeet het nooit, en ik vergeef het nooit.
#coronatoegangsbewijs
Een paar weken geleden een briefje van school: veel mensen maakten zich zorgen, en kwamen financieel in de moeilijkheden. Of we wel geld wilden doneren voor Sinterklaascadeautjes of een nieuwe jas.
Normaal zou ik dat onmiddellijk doen. Toen er nog geen pandemie was. Niet meer.
Normaal zou ik dat onmiddellijk doen. Toen er nog geen pandemie was. Niet meer.
Ik zal nu die hypocrieten gaan helpen met hun uitgestreken gezicht, die me vorig jaar vertelden dat 'vaccinatie' nu eenmaal een keus was, en die er geen enkel bezwaar in zagen om de QR-code van mij te controleren.
Ik zal nu die hufters helpen, die de #ongevaccineerden uitjouwden, als ze een café of bioscoop werden uitgezet, of liepen te jammeren dat ik een #mondkapje op moest. Doodvallen kunnen ze.
Die mensen die zo braaf het misdadige beleid van deze overheid uitvoerden 'voor het hogere doel', mogen zich nu melden bij diezelfde regering. Daar mogen ze hun beklag doen. Niet bij mij.
Want zoals ik al vaker heb gezegd: een geheugen als een mammoet, en een zee aan rancune.
Want zoals ik al vaker heb gezegd: een geheugen als een mammoet, en een zee aan rancune.
Ben ik bitter? Oh, zeker. Ben ik uit op wraak? Zeker. Zo was ik niet, maar zo ben ik geworden.
Want als er een ding is wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren, is het wel dit.
Je deugt of je deugt niet.
janbhommel.nl/1679-2/
Want als er een ding is wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren, is het wel dit.
Je deugt of je deugt niet.
janbhommel.nl/1679-2/
De mensen die in de afgelopen tijd hun rug recht hielden en hun mond open deden, kunnen op mijn steun en hulp rekenen. Onvoorwaardelijk.
De rest niet. Ik steek er geen vinger naar uit. Ik steek geen minuut van mijn kostbare tijd meer in ze.
Never.
De rest niet. Ik steek er geen vinger naar uit. Ik steek geen minuut van mijn kostbare tijd meer in ze.
Never.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
