टर्न वर फ्ल्युरोसेंट जॅकेट आणि हातात लाईट असलेली माणसं पार्किंगकडे जायचा रस्ता दाखवत होती.
पुढे आत जाताना सेफ्टी चेकलाही भरपूर मंडळी व संपुर्ण ॲाटोमॅटीक लिफ्टमधेही लिफ्टमन होते.
काम झाल्यावर गाडी बाहेर काढतानाही तशीच कामगारांची गर्दी. एक्झिटची वाट-ॲरो अगदी स्पष्टपणे बाहेर
२/१५
पडण्याचे मार्ग/ मार्किंग असूनही.
पुढे कॅश जमा करायला तशीच टोलनाक्यासारखी वसूलीची गर्दी.
हे सगळं पाहत असताना विचार आला ही दिवसभर अशी (तरूण) लोकं काय म्हणून हे काम करत असतील?
त्यांची या कामात काय प्रगती होणार? प्रमोशन काय मिळणार?
यांचा पगार दरसाल किती वाढणार?
या कामामुळे
३/१५
त्यांना काय शिकायला मिळणार?
पुढे दुसऱ्या मॉलमधे किंवा पार्किंगच्या कंपनीत “स्विच” मारताना या अनुभवामुळे किती पर्सेंट पगारवाढ मिळणार?
यांना मेडीकल सुविधा, पीएफ, रोजगारातली सूरक्षा, रिटायरमेंट नंतर निवृत्तीवेतन वगैरे लाभ तरी आहेत का?
मग हे का काम करत असतील?
हेच का?
४/१५
असे अनेक लोक आपण आजूबाजूला पाहतो.
कधी ते सुरक्षा कर्मी असतात, कधी स्वच्छताकर्मी तर कधी कचरावेचक.
एखाद्या हॉटेलमधला टेबल साफ करणारा तर कधी गटार, मैला साफ करणारे, आपल्यासारखे माणूस म्हणून जन्माला आलेली माणसं.
तसं पहायला गेलं तर ते स्वाभिमानी आणि कष्टाळू असतात. इतरांसारखं
५/१५
भिक मागून, चोऱ्या करून, गंडवागंडवी करून, ब्लॅकमेल करून, चुकीचे धंदे करून जगण्यापेक्षा कष्ट करून स्वतःचे व कुटूंबाचे पोट भरतात.
आपल्याला त्यांच्याकडे पाहतांना ती माणूसकीची कणव वगैरे किती जाणवते हा ज्याच्यात्याच्या संस्काराचा आणि त्या परिस्थितीचा भाग पण ही अशी “इतकी” मंडळी
६/१५
आपल्याला विकसित देश-परदेशात नाही पहायला मिळतं.
का?
हा प्रश्न आला की तिकडे “कायदा आणि शिस्त” आहे हे ठरलेल्या पठडीतील वाक्य येते. बरं ही शिस्त आपण पाळायची की तिथल्या मॅालमधे जाणाऱ्यांनी पाळायची?
आजही मैला साफ करायला माणूस “प्राणी” आपल्याकडे वापरला जातो? त्याबद्दल आपण का बर
७/१५
कोणी माणूसकी दाखवत नाही.
विकसित देशात या अशा सर्व कामांसाठी एका रात्रीत मशीन्स आणल्या नाहीत. तिथे तसे वातावरण तयार झाले.
वास्तविकपणे ही अशी काम करण्यासाठी त्यांच्याकडे असे मनुष्यबळच उपलब्ध नाही.
त्यांच्याकडे यापैकी बरीच कामं सेल्फसर्व्हीस म्हणूनच केली जातात.
आपल्याकडे
८/१५
कोणत्याही हॉटेलमधे जा गेट बाहेरच बॅगा उचलण्यापासून ते त्या रूममधे ठेवण्यासाठीही २/३ जणं काम करतात, तिकडे मात्र स्वतःच बॅगेज स्वतःच उचलून आपसूक लोकं जातात.
शिक्षणामुळे लोकांच्या राहणीमानात अमुलाग्र बदल तर झालेच पण माणसाकडे “रिस्पेक्ट” ने पाहण्याचा दृष्टीकोन डेव्हलप झाला.
९/१५
आपल्या देशात आजही चांगले शिक्षण आणि स्किलचा अभाव आहे.
उच्चशिक्षणाचे ढासळते प्रमाण तसेच अगदी लहान वयातच व्यसनांचे वाढते प्रमाण हे अत्यंत धोकादायक बनत चाललेय.
अतिप्रचंड लोकसंख्येच्या देशात यासह इतर अनेक कारणं मोठ्या प्रमाणावर अत्यंत स्वस्तात मॅनपॉवर उपलब्ध करून देताहेत.
१०/१५
शिक्षणानं यंत्रांचं, विज्ञानाचं महत्व आपल्याल कळतं.
खरतर यंत्रांचं काम हे मनुष्याचं जगणं सुसह्य करणं, गतिशील करणं व त्याला नव्या उंचीवर घेऊन जाणं हे असतं परंतू “आपल्याकडे माणसच यंत्रांपेक्षा कमी किंमतीत सहज उपलब्ध आहेत.”
बरं त्या माणसांनाही या नव्या जगाशी तसं काही फार
११/१५
देणघेणं नाही जणू.
मैला साफ करायला रोबोट आले तर यांना काय नोकऱ्या द्यायच्या?
ॲाटोमेशन्स झाले तर कामगार कमी होतील?
ब्लॅाकचेन आले, ट्रांसपरंसी वाढली तर मधल्यांना काय काम द्यायची? असे अनेक प्रश्न आ वासुन उभे राहतात.
या माणूसकीच्या, सामाजिक पारतंत्र्यातील लोकांना राजकारणी
१२/१५
मंडळी स्टॉकहोम सिंड्रोमचा परफेक्ट फिल देतात.
मग त्यांना हे असले “रोजगार” देणारी मंडळी तारणहार, मसिहा वाटू लागतात.
योग्य शिक्षण, त्यानंतर कालसुसंगत स्किल्स,हाताला रिस्पेक्टफुल काम, आणि त्यातून शाश्वत आर्थिक, सामाजिक विकास होणार नसेल तर ही असली कामं आणि माणसं वाढतच जातील.
१३/१५
ही विषमतेची दरी अजून जितकी खोल होत जाईल तितका यंत्रापेक्षा माणूस अधिक स्वस्त होत जाईल आणि मग तेवढं आपण वेगाने अश्मयुगाकडे वाटचाल करू.
प्रत्येक माणूस बिल गेट्स, अंबानी, अदानी, टाटा, इलॉन मस्क, उसेन बोल्ट, शास्त्रज्ञ, नोबेल लॉरीएट वा त्या क्षेत्रात सर्वोकृष्टच हवा असे नाही.
१४/१५
आपण कितीतरी सोप्या सोप्या गोष्टी आपण सहज करू शकतो, ज्यात हमखास यशही मिळू शकते पण आपण उगीचच क्लिष्ट विषयांच्या मागे लागतो.
वेळेचा, उर्जेचा, आयुष्याचा अपव्यय होईल अशा गोष्टी टाळता येणं हे स्किल जेवढ्या लवकर कळेल तेवढी प्रगती अधिक होतेच शिवाय अधिक समाधानी,आनंदी राहता येते.
🙏
१५/१५
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
बऱ्याचदा स्वतःच्याच क्षमता आपल्याला नीट उमजत नाहीत….. सहसा गरीब, निम्नमध्यम वर्गीय किंवा समाजाच्या खालच्या स्तरातल्या कुटूंबात तर कोणी यावर साधी चर्चाही करत नाही.
काय करावं, कुठे जावं काही समजत नाही!
तूला जसं जमतेय ते कर यामागे स्वातंत्र्य नसते तर - नक्की आपण काय सांगायचं हे अगतिक अज्ञान असतं.
कितीतरी जीव फक्त - आता पुढे काय करायचं या प्रश्नापुढे जातच नाहीत…. एक भयंकर न्यूनगंड (जे जवळपास प्रत्येकातच असतो) आहे त्या परिस्थितीतच ठेवतो…..
निर्लज्ज पणे करियर बद्दल प्रश्न विचारता यायला हवेत, तसं वातावरणं तयार व्हायला हवं. खर तर पुस्तकं, इंटरनेट आणि समाजमाध्यम यात फार मोठी भूमिका निभावू शकतात पण त्यात फार कोणाला इंटरेस्ट नसतो….. ट्रॅक्शन नसतं… हे जग नक्की आपल्याला कुठे घेवून चाललंय?
स्टार्टअप असो, सेट बिझनेस असो की पिढीजात उद्योग त्यांच्याकडे कितीही अद्ययावत मशीन्स-तंत्रज्ञान असले तरी या सर्वात महत्वाचा कॉमन घटक असतो तो म्हणजे त्या “यंत्रामागचा माणूस”
आता या अशा जीवघेण्या स्पर्धेत कंपन्यांना टिकायचे असेल,आपल्या क्षेत्राचे पुढे जायचे असेल तर ऑटोमेशन
२/१०
किंवा कोणत्याही आधूनिक टेक्नॉलॉजीएवढेच महत्वाचे असते ते म्हणजे आपल्याकडील “मानव संसाधन” टिकवून ठेवण्याचे आव्हान!
मुलामुलींनीही हे समजून घेणे फार गरजेचे आहे की Hire & Fire टाईपच्या कंपनीत स्वातंत्र्य नसतं, अशा ठिकाणी मोठी झेप घेता येत नाही, चांगली प्रगती तर कधीच होत नसते.
३/१०
तेंव्हा मध्यप्रदेशमधे मी एका हिटिंग फर्नेसचा मोठा प्रोजक्ट हेड करत होतो.
काही डेडलाईन्स पाळायच्या असल्याने मी सलग पंधरा-पंधरा दिवस साईट २४ तास साईट रोटेशन पद्धतीने (दोन शिफ्टमधे) चालू ठेवायचो.
फक्त झोपायला जवळच्या हॅाटेलवर यायचो बाकी सलग १६- १८ तास साईटवरच जायचे. असेच एक
२/२४
दिवस काम संपवून रात्री उशीरा २ वाजता हॅाटेलवर पोहचलो, आंघोळ, जेवण करून झोपायला ३ वाजले.
नुकतीच झोप लागलीच होती की साधारण साडेतीन- चार वाजता माझा मोबाईल वाजला…. तो साईटवरील एक सहकारी सतिशचा होता, मी फोन लगेच उचलला, त्याचा आवाज प्रचंड घाबरलेला होता - एका दमात तो म्हणाला -
३/२४
उर्जा साक्षर होणं ही काळाची गरज आहे. एकविसावं शतकं हे विज्ञान-तंत्रज्ञान तसेच चौथ्या औद्योगिक क्रांतीचे आहे.
सोलार, विंडएनर्जी, बायोएनर्जी, इलेक्ट्रिक गाड्या हे शब्द जरी आज रोजचे झाले असले तरी जैविक इंधने- डिझेल,पेट्रोल, कोळसा, सीएनजी, एलपीजी #उर्जासाक्षरता#SaturdayThread
१/१२
रोजच्या वापरातले प्लॅस्टिक, सौंदर्यप्रसाधने, डांबर, औद्योगिक वापरासाठीचे फरनेस ॲाईल, लाईट डिझेल ॲाईल तसेच आपल्या आजूबाजूच्या शेकडो गरजेच्या वस्तूंसाठी हे जैविक इंधन क्रूड ॲाईलच्या स्वरुपात वापरले जाते.
आपण कल्पनाही करू शकत नाही इतके मोठे हे उर्जा विश्व आहे. बरं ते आपल्या
२/१२
अगदी बेसिक गोष्टींसाठी वापरले जाते तरीही आपण फक्त डिझेल, पेट्रोल, एलपीजी आणि हल्ली सीएनजी भाववाढ इथपर्यंतच सिमित ठेवतो.
खर तर क्रुड ॲाईल, त्यावरील प्रोसेस आणि त्यातून आपण काढत असलेली उत्पादने ही मानवाला गेल्या दिड-दोन शतकात मिळालेले वरदान आहे. आज कितीही आपण ग्रीन हायड्रोजन
३/१२