Thread by @_sair_adayi_

İNSAN DENEN MEÇHUL…
-
Sonsuz karanlığın içinde doğdum,
Işığı gördüm ben, ama çok korktum.
Ağladım, sızladım, gözümü yumdum,
-
Zamanla ışığa alışabildim,
Karanlık-aydınlık anlayabildim.
-

Gün geldi vefatlar,çevremi sardı,
Çok sevdiklerimiz, kabirde kaldı,
Sonsuz karanlığa, dostlar yollandı,
-
Ürperdim, mezarlar doluyor gördüm,
Kabirden Allah’a vuslatla döndüm.
-
Yaşamı ögrendim, doğumlar ile,
Her doğum başlangıç olur bitmeye,
Hayat ki, ölümden kalan bakiye,
-

Mevlana anlatır ‘Mesnevi’sinde,
Ölüm “şeb-i aruz” kıymet bilene.
-
Zamanı ögrendim, yarıştım onla,
Zamanla yarışmak boşa bir çaba,
Zamanla barışmak tek hakikatsa,
-
Zaman ki öğretmen, her yaşayana,
Zaman ki katildir, her bir insana.
-

İnsanı öğrendim, hayretler ettim,
İyi-kötü adem, farkı farkettim,
Her insan bir cevher, bunu keşfettim,
-
İnsanı tanıdım, insandan kaçtım,
“İnsan”lık ne zormuş, bunu anladım.
-
Sevmeyi ögrendim, ne güzel duygu,
Güvenmenin geçer, sevgiden yolu,
Sevgi güvenmenin, başlangıç kolu,

Sevgidir, güvenin sağlam zemini,
Güven ki sevginin, en hoş çiçeği.
-
Dokundum aşkıma, teni ögrendim,
Ten kafesindeki, ruha yöneldim,
Ne tenden vazgeçtim, ne ruha geldim,
-
Ten ve ruh sanki, hep içiçedir,
Ten bir kafes ise, ruh güvercindir.
-

Evrende dolaşan aciz bir kulum,
İman ışığıyla yola koyuldum,
Zerreyi ararken Halık’ı buldum,
-
Evren bir kazansa, ilim bir kepçe,
Hak dostu seyreder, tam sükunetle.
-
Hamurdu, pişince ekmeği gördüm,
Bol ekmek yapılan, ocaklar gördüm,
Ekmeği barışa vesile gördüm,

Ekmek paylaşılıp, çoğaltılmalı,
Hakça üleşilip, huzur bulmalı.
-
Balçıktan var olan bir ümmi idim,
Rabbim “oku” dedi, onu öğrendim,
Kaleme kasemle yazıyı bildim,
-
Okudum ve yazdım, özüme döndüm,
“Ene” de ağladım, “Hüve” de güldüm.
-

Gitmeyi ögrendim, tek başımaydım,
Dönüşü olmayan, yol başındaydım,
“Kal” diyen gönlümle, bir savaştaydım,
-
Kalmak mı, gitmek mi çok daha zordu?
Kalsam da, gitsem de ateşli yoldu.
-
Dünyaya kendimce, meydan okudum,
Kalabalıklarla,dostluğu buldum,
Çoğunluk görüşe, hep karşı durdum

Yalnızlık bir ateş, yaktı sinemi,
Kalabalık bir kor, tutamaz beni.
-
Düşünce dünyamda, yap-bozlar kurdum,
Dar kalıplar ile yola koyuldum,
Sağlıklı düşündüm, kalıbı kovdum,
-
Önyargıyı kırıp bakmalı insan,
Dar kalıplar ile dönmez bu devran.
-

Namus çok önemli, ögrendim evde,
Arsıza namustan asla söz etme,
Namus bu hayatta ince bir perde,
-
Günahlar elinin, altında amma,
Sakın bunlardan sen, ona yaklaşma.
-
Gerçeği öğrenmek yıllarım aldı,
Hakikat acıydı, yol masraflıydı,
“Kararında acı”, çok yararlıydı,
-

Başımdan geçenler, hep birer gerçek,
“Kararında acı,” lezzete gerek.
-
Her canlı ölümü, mutlak tadacak,
Hayattan zevk olan, azlar olacak,
Hayat kolay değil, yarışılacak.
-
Ölüm ve hayatın içindedir sır,
Hiç durma, doğruyu yanlıştan ayır.
-

Biz dostlarımızı, kalpten severiz,
Dostlarla muhabbet, daim isteriz,
Akıl ve kalp ile hep sabrederiz,
-
Ruhumuz sevginin asıl ocağı,
Ruhumuz uslanmaz ana kucağı.
-
Selamlar-sevgiler hep sizle olsun,
Sevgiyi insanlar gönlünde duysun,
‘Sohbet-i Canan’la ruhumuz doysun,
-

Sevgi ile açan güller derelim,
Bahçıvan’a bizler hep şükredelim.
-
Not 1: Alper Bey’in katkısıyla bu şiir yazıldı.
Not 2: Şiirin devamı bir sonraki instagram paylaşımındadır.
-
#_şair_adayı_ #şiir #insan #hizmet #yaşam #hayat #SosyalŞiiri #hizmetşiiri
-
13.03.2023.