“Επικοινωνία με κάθε κόστος”
Ένα παιδί νεκρό στη Σουηδία,τρία μωρά παιδιά ζωντανά από καθαρή τύχη στην Ελλάδα
Τη δολοφονία του 8χρονου Tintin (Constantin Rad) ομολόγησε ο πατέρας του, Alexander Rad, 46 ετών.
Το παιδί δολοφόνησε
ο πατέρας του στις
8 Ιανουαρίου 2023,
στο σπίτι του,στο Λούλεο της Σουηδίας,κατά τη διάρκεια μη εποπτευόμενης επικοινωνίας ορισμένης από το δικαστήριο.
Οι αρχές,αστυνομικές, εισαγγελικές και δικαστικές,γνώριζαν ότι
ο πατέρας του μικρού Tintin ήταν επικίνδυνος.
Η μητέρα του παιδιού βρισκόταν
σε επταετή αντιδικία με τον πατέρα,
ο οποίος ασκούσε ψυχολογική βία στην ίδια και στο παιδί, και αγωνιζόταν να πείσει τις αρχές ότι λόγω της επικίνδυνης συμπεριφοράς του τελευταίου έπρεπε
να υπάρξει αποκλεισμός επικοινωνίας ή έστω εποπτευόμενη επικοινωνία.
Ο μικρός Tintin φοβόταν τον πατέρα του, και είχε εκφράσει αυτόν τον φόβο στο ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον και στο σχολείο. Δεν ήθελε να φεύγει από το σχολείο
από φόβο ότι θα τον πάρει ο πατέρας του και θα
του κάνει κακό.
Η δικαστική αρχή αγνόησε τις εκκλήσεις της μητέρας, αγνόησε τη μαρτυρία και τον φόβο του παιδιού, και στο όνομα της “επικοινωνίας με κάθε κόστος”, έδωσε στον πατέρα μη εποπτευόμενη επικοινωνία.Απόφαση
η οποία κόστισε τη ζωή
του 8χρονου Tintin.
Ο πατέρας,παρότι αρχικά δήλωνε αθώος και είχε μάλιστα αυτοτραυματιστεί για να στηρίξει τον ισχυρισμό του, ομολόγησε τελικά την ειδεχθή δολοφονία και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αφού το δικαστήριο έκρινε ότι
αυτή έγινε σε ήρεμη ψυχική κατάσταση
και ήταν προμελετημένη.
Η δυσπιστία απέναντι στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, στην συντριπτική πλειοψηφία μητέρες και παιδιά, είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που θέτουν οι ίδιες οι αρχές στην προστασία τους.
Στην Ελλάδα,μόλις έναν μήνα πριν,στις 20/03/2023 πατέρας αποπειράθηκε να δολοφονήσει τα δίδυμα παιδιά του ηλικίας
2,5 ετών.Η δολοφονία αποτράπηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή έπειτα από παρέμβαση
της μητέρας.
Και σε αυτήν την περίπτωση,όπως και στην περίπτωση της Σουηδίας, οι δικαστικές αρχές παραχώρησαν στον πατέρα μη εποπτευόμενη επικοινωνία αγνοώντας
τις καταγγελίες της μητέρας για ενδοοικογενειακή βία
και συνεχή κακοποίηση.
Στις 24/04/2023,πατέρας επιβίβασε την εν διαστάσει σύζυγο του και το 2 ετών παιδί τους στο αυτοκίνητο και προσπάθησε να το ρίξει στον γκρεμό. Άλλο ένα παιδί με τη μητέρα του σώθηκαν από καθαρή τύχη, παρότι η μητέρα πρόλαβε να ειδοποιήσει την αστυνομία.
Οι λόγοι για την ολιγωρία των αρχών απέναντι στην προστασία των θυμάτων – ολιγωρία που κοστίζει ζωές – είναι πολλοί.
Είναι πρωτίστως τα έμφυλα στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες
και στα ευάλωτα άτομα. Ένας συστημικός μισογυνισμός, καταγεγραμμένος από
τους επίσημους φορείς,
που ενισχύεται λόγω της έντονης κινητοποίησης
στα κοινωνικά δίκτυα αντιδραστικών ακροδεξιών ομάδων για τα δικαιώματα των ανδρών με στόχο τη διατήρηση της πατρικής εξουσίας.
Είναι το έλλειμμα γνώσης των αρμοδίων αρχών που ασχολούνται με θέματα ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικής κακοποίησης.
Είναι η απουσία πολιτικής βούλησης.
Στη Σουηδία έχει ξεσηκωθεί κύμα αντιδράσεων με
το σύνθημα
“Κανένα άλλο παιδί δολοφονημένο”,
ενάντια στις δικαστικές αποφάσεις που προωθούν την “επικοινωνία με κάθε κόστος” στις αντιδικίες
για την επιμέλεια.
Η Συνήγορος του Παιδιού της Σουηδίας,
Elisabeth Dahlin,εξέφρασε την ανησυχία ότι πρέπει
να ληφθούν άμεσα μέτρα
για την προστασία της ασφάλειας και του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού.
Το κόμμα των Πρασίνων έκανε παρέμβαση στη Βουλή ζητώντας από
τον πρωθυπουργό,
Ulf Kristersson,
την εφαρμογή του
LEX Tintin (νόμος Tintin, από το όνομα του αγοριού) για την προστασία των παιδιών.
Στον Καναδά, μόλις προχθές πέρασε από τη Γερουσία το Keira's Law (νόμος της Keira, από το όνομα ενός 4χρονου κοριτσιού που δολοφόνησε το 2020 ο πατέρας του,
κατά τη διάρκεια εποπτευόμενης επικοινωνίας και ενώ
η μητέρα είχε προειδοποιήσει τις αρχές για τη βίαιη συμπεριφορά του). Το Keira's Law θα απαιτεί από τους δικαστές να εξετάζουν πολύ σοβαρά τα επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας,
συμπεριλαμβανομένου του εξαναγκαστικού ελέγχου και της ψυχολογικής βίας, προτού εκδώσουν οποιαδήποτε απόφαση επικοινωνίας σε αντιδικίες για την επιμέλεια.
Θα πρέπει επίσης οι δικαστές να είναι πλήρως ενημερωμένοι σχετικά
με τα θέματα ενδοοικογενειακής βίας.
Στις ΗΠΑ αγωνίζονται αντίστοιχα να περάσουν
το Piqui's Law.
Στην Ελλάδα
οι φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις παλεύουν να εισακουστούν, ενώ τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται εκθετικά.
Ενώνουμε την φωνή μας
με τα άτομα που αγωνίζονται στη Σουηδία, αλλά και κάθε άλλη χώρα, ενάντια στην επικοινωνία με κάθε κόστος, ενάντια στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια και στην χρήση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου της
"γονεϊκής αποξένωσης".
Απαιτούμε την απόσυρση του νόμου Τσιάρα και το άνοιγμα ενός πραγματικού κοινωνικού διαλόγου για ένα νέο παιδοκεντρικό μοντέλο, με μόνο γνώμονα την προστασία του παιδιού και του ευάλωτου γονέα.
Κανένα παιδί σε χέρια κακοποιητή.
Τα παιδιά έχουν φωνή.
Στο εργοστάσιο μπύρας Νταμ, στη Βαρκελώνη, απέργησαν μια μέρα οι εργάτες γιατί πληρώνονταν άσχημα.
Τα αφεντικά δεν υποχώρησαν, απέλυσαν μάλιστα μερικούς.
Τότε η CNT (Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας) μποϋκοτάρισε το εργοστάσιο.
Μερικοί μαγαζάτορες αρνήθηκαν
να συμμορφωθούν και συνέχισαν να σερβίρουν μπύρα Νταμ.
Έτσι δέχτηκαν μια επίσκεψη:ο Ντουρούτι και μερικοί σύντροφοι μπήκαν μέσα,έσπασαν τις βιτρίνες, τα ποτήρια και το μπαρ.
Σε λίγο,σε κάθε ταβέρνα στη Βαρκελώνη υπήρχε
μια πινακίδα που έγραφε: «δεν σερβίρουμε μπύρα Νταμ».
Μερικές εβδομάδες μετά, το εργοστάσιο πλήρωσε τους μισθούς,προσέλαβε και πάλι τους απολυμένους εργάτες και συνεννοήθηκε με τη CNT για μια καινούρια συλλογική σύμβαση.
“Δεν είμαι η μάνα τους.
Το ξέρω πολύ καλά.
Με φωνάζουν μαμά και
δε γυρνάω επίτηδες.
Μετά μου λένε
” Κυρία γιατί δεν γυρνάτε;” Τους λέω με ωραίο τρόπο πως δεν είμαι η μητέρα τους και πως καμιά γυναίκα δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό
της μάνας που τις γέννησε.
Εγώ βέβαια παιδιά δεν έκανα, αλλά νομίζω πως όλα τα παιδιά του ορφανοτροφείου τα αγάπησα σαν δικά μου. Μάνα τους αισθάνομαι, αλλά δεν μπορώ να κλέβω τον τίτλο από τις πραγματικές μητέρες”
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ναύπακτο.Τίποτα δε μου έλειπε όταν ήμουν μικρή. Και εγώ και τα αδέλφια μου τα είχαμε όλα. Μόνο ίσως ο πατέρας μου που τον χάσαμε νωρίς, αλλά είχαμε τον τρόπο μας. Το 1957 τελείωσα δασκάλα και το 1960 ήρθα στο ίδρυμα στη Λαμία.
Είχε τη δική του ιστορία..
Φοιτητής το 1966 στην Αθήνα,στην οδό Αλκαίου στα Ιλίσια,εκεί ένα μικρό μπακάλικο,μια καμαρούλα με ιδιοκτήτρια μια ηλικιωμένη,την κυρία Μαρίκα.Περνώντας,τη χαιρετούσα,κάτι αγόραζα, μιλούσαμε και αρκετές φορές
τη βοηθούσα να βάλει σε τάξη το λίγο εμπόρευμα. Τελείωσαν
οι σπουδές μου και θα επέστρεφα στο νησί μου. " "Έλα κύπριε,θα σου κάνω δώρο το πιο πολύτιμο σε αναμνήσεις αντικείμενο, που μου απέμεινε.Αυτό
το μπρούτζινο μπολάκι, που μου το έφερε σε καιρούς πολύ δύσκολους
ο αγαπημένος μου Στάθης, ο άντρας της ψυχής
και του στεφανιού μου.
Για να βάζω μέσα τα κουφέτα,όταν έρχονταν ξένοι." Και έβγαλε ένα αναστεναγμό.Τον Στάθη μου,τον τουφέκισαν
οι Γερμανοί,γιατί κάτι καθίκια μας πρόδωσαν
Ένα τυχαίο γεγονός που συνέβη το 1935, στάθηκε
η αιτία να παίξει
ο φωτογραφικός φακός σε ένα παχνίδισμα μοναδικής σύμπτωσης και προκλητικής γοητείας
Ο φωτορεπόρτερ Βασίλειος Τσακιράκης
είχε επισκεφθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών,για να θαυμάσει τα μοναδικά εκθέματα
Εκεί,σε μία αίθουσα υπήρχε το αντίγραφο του Ερμή
της Άνδρου,άγαλμα του Πραξιτέλη (το πρωτότυπο υπάρχει στο μουσείο της Άνδρου)
Ανάμεσα στους επισκέπτες ο έμπειρος φωτορεπόρτερ διέκρινε έναν νεαρό Έλληνα που ξεναγούσε μία ομάδα Ισπανών.
Όταν η ομάδα πλησίασε
το άγαλμα του Ερμή έγινε το θαύμα
Άγαλμα και Έλληνας ξεναγός ταυτοποιήθηκαν
Η μηχανή του φωτορεπόρτερ απαθανάτισε τη μοναδική στιγμή
Η ομοιότητά τους είναι συγκλονιστική
Ο πρόγονος και ο απόγονος στην πορεία 2.500 ετών
Ο George Stinney Jr είναι το νεαρότερο άτομο που καταδικάστηκε ποτέ σε θάνατο στις ΗΠΑ στον
20ο αιώνα.
Ήταν μόλις 14 ετών όταν εκτελεστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στις
16 Ιουνίου 1944.
Κατά τη διάρκεια της δίκης του,και μέχρι την εκτέλεση του κουβαλούσε μια Βίβλο στα χέρια του
υποστηρίζοντας την αθωότητα του. Κατηγορήθηκε ότι σκότωσε δύο κορίτσια.
Την Μπέτυ 11 ετών και
την Μαίρη 7,τα σώματα
των οποίων βρέθηκαν κοντά στο σπίτι όπου
ο George έμενε με
τους γονείς του.
Οι ένορκοι στη δίκη του που κράτησε μόλις 2 ώρες, ήταν λευκοί και η καταδίκη ήρθε 10 λεπτά αργότερα.
Στους γονείς του παιδιού απαγορευτηκε να έχουν επαφή κατά τη διάρκεια της δίκης και έπειτα εξορίστηκαν από την πόλη.
Ο άνθρωπος
ο συγκεκριμένος έχει περάσει ΚΕΠΑ και έχει πιστοποιηθεί η αναπηρία του σε ποσοστό πανω του 85% (!)
Ο άνθρωπος αυτός ζει εδώ μαζί μας στη Δ Πτέρυγα στον Κορυδαλλό !
Δεν υπάρχει πρόβλημα από την άποψη των συνθηκών
όσον αφορά τη διαβίωση του,εννοώντας πάντα ότι δεν ζητά να μεταφερθεί στο νοσοκομείο παραδείγματος χάρη δεν έχει να του προσφέρει κάτι το νοσοκομείο Άγιος Παύλος απεναντίας θα του δυσχεράνει τη διαβίωση διότι το Νοσοκομείο Κορυδαλλού Άγιος Παύλος
είναι εστία μολύνσεων και όχι Νοσοκομείο ικανό να περιθάλψει κάποιον και αυτό το έχουμε δει σε δεκάδες δημοσιεύματα σε παρελθόντα χρόνο !
Η εδώ υπηρεσία έχει προβλέψει και στο κελί του υπάρχει τουαλέτα κανονική με λεκάνη και όχι τουρκική που είθισται να έχουν τα υπόλοιπα κελιά,