De #Natuurherstelwet is het antwoord op de gebrekkige implementatie van de Vogel- en Habitatrichtlijn door lidstaten zoals Nederland. De afspraken over bescherming en herstel van natuur worden namelijk niet voldoende nagekomen. naturetoday.com/intl/nl/nature…
Bovendien levert investeren in natuurherstel veel maatschappelijke en economische baten, en draait het uiteindelijk om de algemene kwaliteit van onze leefomgeving. ieep.eu/publications/b….
Natuurherstel heeft vele baten. Het helpt bijvoorbeeld om problemen als gevolg van klimaatverandering zoals verdroging en overstromingen te verzachten, het helpt bij het waarborgen van beschikbaarheid van schoon drinkwater, en het helpt ook om koolstof vast te leggen.
Economisch gezien is het dus ook een goede investering. De huidige belemmeringen die sommige partijen ervaren vanuit natuurbescherming hebben vooral te maken met de omvang van vervuiling en het falende beleid om die vervuiling aan te pakken.
Stikstof is een probleem omdat de Nederlandse overheden al zeker dertig jaar lang alles hebben geprobeerd om uitbreiding van veehouderij mogelijk te maken in plaats van grenzen te stellen. Met ander beleid hadden we nooit zoveel gehoord over stikstof. raoulbeunen.nl/?p=1191
Het verzet tegen natuurherstel komt voort uit economische belangen en staat haaks op het algemeen belang van een schone en gezonde leefomgeving. Dat verzet kost de maatschappij uiteindelijk ook veel meer dan investeren in een schone en gezonde leefomgeving.
Het is niet vreemd dat juist Nederland zich verzet. Het ministerie dat op papier verantwoordelijk is voor natuurbescherming heeft niet zoveel op met de bescherming van natuur en schets daarover internationaal vaak een verkeerde voorstelling van zaken. sciencedirect.com/science/articl…
Uiteindelijk draait het om het verminderen van de verschillende drukfactoren (stikstofdepositie, verdroging, pesticiden), maar blijkbaar zijn er ook in de politiek partijen die het faciliteren van vervuiling belangrijker vinden dan bescherming en verbetering van het leefmilieu.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Het echte nieuws is dat provincies deze informatie lange tijd (bewust) genegeerd hebben bij het verlenen van vergunningen en vooralsnog ook niet van plan lijken te zijn verleende vergunningen aan te passen aan meer correcte inzichten. nos.nl/l/2474764 via @NOS
In 2019 publiceerde het CBS al een rapport waaruit bleek dat gebruikte emissiefactoren de daadwerkelijke uitstoot van ammoniak onderschatte.
Diverse rechtbanken, inclusief Raad van State, hebben in de tussentijd uitspraken gedaan waaruit bleek dat de emissiefactoren vanwege de onzekerheden daarover niet zonder meer mogen worden gebruikt voor vergunningverlening raadvanstate.nl/uitspraken/@13…
Falend beleid heeft de kosten voor het oplossen van milieuproblemen flink doen oplopen. Als niet snel maatregelen genomen worden wordt de maatschappelijke schade alleen maar groter. nu.nl/algemeen/62629…
De Programmatische Aanpak Stikstof waarmee in de periode 2010-2015 alle problemen werden doorgeschoven en op basis waarvan 10.000 vergunningen zijn verleend, kostte destijds enkele honderden miljoenen. De schade daarvan loopt inmiddels in de miljarden.
Honderden miljoenen aan subsidies voor "innovaties" om de uitstoot van ammoniak te verminderen bleken niet het gewenste resultaat op te leveren liet @DeGroene in 2021 al zien groene.nl/artikel/op-tij…
Eindelijk tijd gehad om het concept Beleidskader Doelwijziging #Natura2000 te lezen. Het komt over als de zoveelste zoektocht naar een geitenpaadje om de ambities voor natuurbehoud en -herstel zoveel mogelijk te minimaliseren. #Biodiversiteit#Natuurbeleid
"Wat moet je doen om een behoudsdoelstelling te kunnen schrappen of verlagen?” (p. 27)
illustreert heel goed de intenties van het beleidskader.
Het is het vooral een zoektocht naar de (on)mogelijkheden om met doelen te schuiven of deze doelen te verlagen.
Die zoektocht kenmerkt zich door creatief oprekken van regelgeving en een boekhoudkundige benadering van natuur, waarbij het vooral draait om oppervlakte en populatieomvang en weinig tot geen aandacht is voor de kwalitatieve dimensie van natuurbehoud.
De verontwaardiging over deze stikstofhandel is begrijpelijk, maar de huidige situatie is precies wat verwacht kon worden toen twee jaar geleden afspraken werden gemaakt over de wijziging van de Wet natuurbescherming en de provinciale regels voor saldering nos.nl/l/2452706
Het was tijdens een bewuste keuze om dit achterdeurtje in de vergunningverlening open te zetten en de redenen daarvoor zijn nu vast niet anders dan toen. Provincies zullen zelf meer regie moeten nemen als ze dit niet willen.
Een belangrijk aandachtspunt is dat het intrekken van een vergunning (bv. van een bedrijf dat is opgekocht door Rijkswaterstaat) ook kwalificeert als een zogenaamde passende maatregel: een maatregel die nodig is om de natuur te beschermen (Habitatrichtlijn 6.2).
Uit de jurisprudentie volgt dat zo'n maatregel alleen bij een vergunningverlening van een nieuw project ingezet mag worden als het behoud van natuurwaarden is geborgd. Of te wel eerst natuur beschermen en dan pas nieuwe uitstoot toestaan.
@RuudMerks@provgelderland Vanuit oogpunt van effectiviteit is het in ieder geval onwenselijk om het aan de markt over te laten. We hebben gezien dat dat niet werkt.
@RuudMerks@provgelderland Het creëert ook een situatie waarin partijen met het meeste geld de meeste natuurschade kunnen veroorloven, ten koste van activiteiten die maatschappelijk ook gewenst zijn (bouwprojecten, duurzame energie), maar waarvoor minder financiële middelen beschikbaar zijn.
@RuudMerks@provgelderland En je krijgt overheden die met elkaar gaan concurreren om dat schaarse goed, in plaats van samen te werken aan een integrale oplossing die ook op de lange termijn werkt.