Thread by @Przewodzik

#PrzewodzikFilmowy #ChińskiTydzień #DzieńPolskoChiński

„Kochankowie Roku Tygrysa”, reż. Jacek Bromski (2005). Kilkanaście lat temu polska kinematografia miała pewne niewielkie „wzmożenie chińskie” – w ciągu roku powstały dwa filmy w koprodukcji z Państwem Środka – oprócz (1)

filmu Bromskiego zrealizowano też komedię M. Kwiecińskiego „Statyści”. Ale że tego filmu nie widziałem, więc zajmijmy się opowieścią o miłości na Dalekim Wschodzie. Początek wydaje się całkiem obiecujący– oto stary Chińczyk udaje się do polskiego konsulatu, gdyż chce wyjechać (2)

do Polski. Nie ma jednak żadnych dokumentów, choć jak sam twierdzi jego ojciec był Polakiem– przekazuje w ambasadzie wspomnienia swojej matki, które są oczywiście drzwiami do przeszłości. 100 lat wcześniej dwóch polskich uciekinierów ucieka przez tajgę, a z nimi podąża (3)

rosyjski pościg. Gdy są już na rzece jednego dosięga kula i ginie, a nasz główny bohater, zesłaniec Wolski, zostaje ranny. Udaje mu się jednak przedrzeć na stronę chińską, a tam trafia pod opiekę pewnego myśliwego i jego żony oraz córki. Ojciec, chcąc uchronić dziewczynę (4)

przed niepotrzebnymi pokusami ze strony obcego, każe jej obciąć włosy i nosić się po chłopięcemu. Długa rekonwalescencja rannego Polaka jest rzeczywiście długa, ale reżyser i scenarzysta w jednym, całkiem przecież sprawny rzemieślnik, nie do końca miał chyba pomysł, aby tę (5)

historię ciekawie poprowadzić. Widać tu wg mnie pewne inspiracje „Dersu Uzałą” Kurosawy, bo myśliwy jest oczywiście mądrym i dobrym człowiekiem, który doskonale rozumie przyrodę i uczy Polaka poruszania się po tajdze i jej „praw”. No i udziela mu pomocy – leczy, daje wikt i (6)

opierunek. Tytuł filmu sugeruje, że to romans będzie głównym motywem, ale na miłosne sceny trzeba naprawdę długo czekać. My oczywiście wiemy od początku, że między Wolskim, a tą dziewczyna do czegoś dojdzie, ale droga do tego nie jest zbyt pociągająca. Mamy tu lepsze momenty (7)

jak te na polowaniu z niedźwiedziem czy tygrysem, ale generalnie brakuje scen ciekawych i angażujących. Oglądając historyczny romans polsko-chiński oczekiwałbym jednak nieco więcej egzotyki i choć odrobinę przygody, ale tu dostajemy jedynie przeciętne raczej obyczajowe (8)

obrazki z lekka sugestią przez większość seansu, że dziewczyna podkochuje się w dochodzącym do zdrowia polskim zbiegu. Zabrakło mi tu lepszego wykorzystania „zmiany płci” u dziewczyny, różnic kulturowych oraz bariery językowej – nie ma tu w zasadzie żadnej emocjonującej lub (9)

choćby dowcipniejszej sekwencji z tym związanej. Film mam też nieco rozczarowujące zakończenie jakby urwane w pół zdania. Żebrowski wypadł poprawnie, aktor grający myśliwego również, ale reszta chińskich aktorów to raczej półamatorski poziom. Choć wyjściowa sytuacja w miarę (10)

ciekawa, to trudno nazwać ten obraz udanym - jest zbyt nijaki i nudny, aby uznać go za coś więcej niż przypadkową realizację i eksperyment koprodukcyjny. W zasadzie żaden element będący zachętą dla widza przed seansem nie zagrał tak jak trzeba, stąd ocena: 4/10 (11)