Thread by @Przewodzik

#PrzewodzikKsiążkowy #ChińskiTydzień

"Życie nocne zamiera w Chinach około godziny dziesiątej, jedenastej i toczy się dalej w zakątkach, gdzie czynne są nocne knajpy, albo w dzielnicach barów, restauracji i klubów nocnych. W Pekinie są trzy takie miejsca. Jedno to Guijie, (1)

czyli Ulica Duchów, gdzie znajdują się dziesiątki restauracji czynnych do nocy. Tak naprawdę większość z nich wyludnia się przed północą, ale dla pekińczyków to i tak bardzo późno. Stamtąd możemy się przenieść na niedalekie Shishahai, inaczej Houhai, gdzie nad brzegami (2)

połączonych stawów leżących na północny zachód od Zakazanego Miasta ulokowało się prawdziwe zagłębie knajpiane. Tam posłuchamy koncertów na żywo w pubach, do których próbują nas wciągnąć hałaśliwi naganiacze. Jeśli nadal nie chce nam się spać, to ratuje nas już tylko Sanlitun,(3)

czyli dzielnica, gdzie mieszka wielu cudzoziemców (niedaleko są różne ambasady) – właśnie oni przyciągnęli tam na samym początku przedsiębiorców inwestujących w różne nocne atrakcje. Dziś Sanlitun słynie z klubów nocnych, barów i pubów czynnych naprawdę do późna, czyli do (4)

rana. Bawią się tam młodzi bogacze ze stolicy rozbijający się po mieście drogimi samochodami, dyplomaci zagraniczni i co zamożniejsi ekspaci, czyli obywatele krajów zachodnich mieszkający w Chinach na stałe. Trochę inaczej jest na Tajwanie, gdzie w miastach są tak zwane targi (5)

nocne, po chińsku yeshi. Każde szanujące się miasto na wyspie ma co najmniej jeden taki targ, często jeden przypada na dzielnicę, niektóre miasta, jak na przykład Taizhong, wręcz z targów nocnych słyną. Są to czasem całkiem spore przestrzenie, najczęściej normalne ulice, (6)

które nocą przeobrażają się w zamknięte dla samochodów, zatłoczone i głośne miejsca, gdzie handluje się ubraniami i sprzedaje setki nocnych przekąsek. Jak przystało na targ, ubrania są raczej tanie i niezbyt dobrej jakości, ale czasem większą atrakcją niż niedrogie ciuchy (7)

jest jedzenie. Targi nocne specjalizują się w różnego rodzaju garkuchniach, stanowiskach z pysznościami, obnośnych smakołykach. Nie zawsze przypadną nam one do gustu, bo niemało jest tam różnego rodzaju serc drobiowych, wątróbek, płucek, kaszanek, kurzych kuprów, gęsich szyj (8)

i słynnego „śmierdzącego tofu”, ale można znaleźć i bardziej neutralne przysmaki. W gorącym i dusznym klimacie, kiedy w ciągu dnia na zewnątrz trudno długo wytrzymać, nocne wycieczki na uliczne zakupy i przekąski stały się ważnym elementem kultury i życia towarzyskiego. Stąd (9)

absolutny szok tajwańskich turystów w Pekinie, kiedy nigdzie nie mogą znaleźć nawet namiastki nocnego targu i o jedenastej wieczorem muszą się grzecznie położyć spać w swoim przepastnym, cichym i wychłodzonym przez klimatyzację pokoju hotelowym". (10)

Marcin Jacoby "Chiny bez makijażu", Warszawa 2016 (11)