نظر نامحبوب #رشتو درباره #آخوند
منحطترین دوگانهای که در سیاست ایران ایجاد شده است، دوگانهٔ آخوند و غیرآخوند است و به تبع آن نسبت دادن نظام آخوندی به نظام موجود در ایران. اگر واقعیت موجود را بسنجیم در سیاست ایران ازقضا نیروهای مترقی را بیشتر در زمره آخوندها /+
میتوانید جستجو کنید و خوفناکترین و ارتجاعیترین نیروهای سیاسی هم اتفاقاً آخوند نیستند. برای نمونه آخوندهایی نظیر سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی و مهدی کروبی و حتی مرحوم هاشمی را از یکسو با اپوزیسیون ایران یعنی دارودسته قومگرایان و تجزیهطلبان بسنجید که آخوند نیستند؛ یا با سازمان/+
مجاهدین خلق که گمان نمیکنم آخوندی داشته باشند؛ یا با نیروهای داخلی مانند جبهه پایداری که شاخصش سعید جلیلی، آخوند نیست؛ یا احمدینژاد و نزدیکانش.
در همین موضوع اخیر حجاب اجباری سیدمحمد خاتمی بحث لا اکراه فیالدین را مطرح میکند و حسین شریعتمداری غیرآخوند /+
به او حمله میکند. شاید بتوان آخوندهایی را هم در شرایطی متضاد با آنچه من برشمردم پیدا کنید، حرفی نیست، اما در هر حال، بحث من برتری آخوندها نیست، بلکه این واقعیت است که این معیار آخوندی و دوگانهٔ آخوند/غیرآخوند پاسخگوی هیچ مسئلهای در سیاست نیست. از سوی دیگر مسئله آن است که /+
وقتی این دوگانه برجسته شد و ماهیت این نظام به آخوندی بودن فروکاسته شد این توهم پدیدمیآید که مشکل این نظام سیاسی آن است که آخوندها در رأس کارند. (امیر طاهری از پاریس زمانی که #احمدینژاد به قدرت رسید با سرخوشی گفت روحانیون ازقدرت در ایران حذف شدند!) اگر آنها بروند و غیرآخوندها /+
سر کار بیایند حالا هر گروهی که باشند، تمام مشکلات و مصیبتهای ما پایان مییابد که البته توهمی بینهایت سادهلوحانه و خطرناک است.
بسیاری از آخوندها و غیرآخوندها در نظام سیاسی موجود مشاغل و مناصبی دارند که هیچ خاصیتی برای مردم ندارد و اگر ملاک شایستهسالاری و خدمت به مردم باشد /+
باید کنار بروند. اما ویژگی بارز نظام سیاسی آخوندی بودن یا نبودن آن نیست. چه بسا ممکن است نظامی غیرآخوندی باشد اما بهمراتب هولناکتر و خوفناکتر از این نظام باشد. کما اینکه /+
رهبران خوفناکترین و جنایتکارترین نظامهای فاشیستی و تمامیتخواه در قرن بیستم نه آخوند بودهاند و نه چندان مذهبی.
سیاستمداران و گروههای سیاسی را باید بر اساس ماهیت سیاسی آنها سنجید و دستهبندی نمود.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#رشتو نکاتی دربارهٔ مسائل زبانی
یکم - در فراگیری زبان دورهای وجود دارد که زبانشناسان به آن دورهٔ بحرانی میگویند. این دوره از کودکی تا پیش از بلوغ است. خاصیت این دوره این است که انسان بدون هیچ تلاشی #زبان پیرامونش را فرامیگیرد. اگر در محیط چندزبانه باشد /+
تمام زبانها را فرامیگیرد و لازم است تلاشی کند. فراگیری زبان پس از این دوره تبدیل به نوعی آموزش مهارت میشود و دشواریهای خاص خودش را دارد. اما این دو مرحله را نباید با هم خلط کرد. بنابراین ادعاهای مربوط به دشواریهای فراگیری زبان برای کودکان افسانهای است /+
که مبنایی ندارد. مکاتب مختلف #زبانشناسی با وجود اختلافات شدیدی که با هم دارند در این مورد تا حد زیادی اتفاق نظر دارند. البته دانشآموزان در تحصیل از حیث تلاش و استعداد تفاوت دارند و طبیعی است که عدهای مشکلات تحصیلی داشته باشند. /+