மகா பெரியவாளின் அனுக்ரகத்துக்கு உள்ளான ஒரு பெண்மணி பெயர் சுந்தா சுந்தரம். காஞ்சிப் பெரியவா மீது அப்படி ஒரு பக்தி. காஞ்சி சென்று மகா ஸ்வாமிகளின் தரிசனம் பெற்று, அந்த ஆனந்த
வெள்ளத்தில் திளைப்பார். எப்போது காஞ்சி ஸ்ரீ மடத்துக்கு மகா பெரியவாளின் தரிசனத்துக்குச் சென்றாலும், ஒரு கூடை ரோஜா மலர்களைக் கொண்டு செல்வது அவர் வழக்கம். அன்றைய தினம், சுந்தா சுந்தரத்துடன் அவரது குடும்பத்துக்கு நெருக்கமான ஒரு பாட்டியும் சென்றிருந்தார். மகா பெரியவாளைத் தரிசிக்கும்
போது, வெறும் கையுடன் செல்லக் கூடாதே என்பதற்காக, குசேலர் அவல் கொண்டு போன மாதிரி, ஒரு சீதாப்பழத்தை எடுத்து வைத்திருந்தார். மகா பெரியவாளைத் தரிசிப்பதற்காக பக்தர்கள் வரிசையில் சென்று கொண்டிருந்தனர். ஆளாளுக்குக் கையில் ஒரு மூங்கில் தட்டில் ஆப்பிள், வாழைப்பழம், மாம்பழம் என்று விதம்
விதமான விலை உயர்ந்த பழங்களை வைத்துக் கொண்டு நின்றிருந்தனர். தரிசனம் செல்லும் வரிசையை சீர் செய்து கொண்டு இருந்த மடத்து சிஷ்யர் ஒருவர், இந்தப் பாட்டியின் கையில் இருந்த சிறிய சீதாப்பழத்தைப் பார்த்து விட்டு, "பாட்டி இது மாதிரி பழங்களை எல்லாம் பெரியவாளுக்குக் கொடுக்கக் கூடாது.
கொடுத்தாலும், அவர் ஏத்துக்க மாட்டார். இதைக் கொடுத்துடாதீங்கோ. நீங்க கொடுக்கலேன்னா ஒண்ணும் குறைஞ்சு போயிடாது. சாதாரணமா ஒரு நமஸ்காரம் மட்டும் பண்ணிட்டுப் போங்கோ" என்று சற்று அலட்சியமாகச் சொன்னார். இதைக் கேட்ட பாட்டியின் மனம் வருந்தியது. தன் சக்திக்கு ஏற்ற மாதிரி எதையாவது
பெரியவாளுக்கு, அர்ப்பணிக்கலாம் என்று வந்தால் கூடாது என்று தடுக்கிறானே ஒரு வேளை மகாபெரியவா இதை எல்லாம் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டாரோ? என்று யோசித்து, அந்த சீதாப்பழத்தை எவரும் அறியா வண்ணம் தன் முந்தானையில் இறுக்கமான மனதுடன் முடிந்து கொண்டார். சுந்தா சுந்தரத்தின் முறை வந்தது. தான்
காணிக்கையாகக் கொண்டு வந்த மூங்கில் தட்டு நிறைய ரோஜா மலர்களை பெரியவாளுக்கு சமர்ப்பித்துவிட்டு, பிரசாதம் பெற்று திருப்தியுடன் நகர்ந்தார். அடுத்து சீதாப்பழ பாட்டியின் முறை. கைகளைக் குவித்து மகா பெரியவாளை வணங்கி, அதன் பின் கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டு ஒரு நமஸ்காரம் செய்து,
பிரசாத்துக்காக கையை நீட்டினார். மகா பெரியவா பிரசாதம் கொடுக்கவில்லை. "பிரசாதம் தாங்கோ பெரியவா" என்று கேட்டார் பாட்டி.
புன்னகையுடன் பாட்டியையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் திரிகால ஞானியான மகா பெரியவா. தன் தரிசனம் முடிந்ததால் சுந்தா சுந்தரம் சற்றே விலகி நிற்க, அவருடன் வந்த பாட்டி, மகா
பெரியவாளின் அருகே வந்து கையெடுத்துக் கும்பிட்டு நின்று கொண்டிருந்தார். கண்கள் பணிக்க அந்த தெய்வத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் சில விநாடிகளுக்கு பிறகு பிரசாதம் வேண்டித் தன் இரு கைகளையும் ஒரு நடுக்கத்துடன் பெரியவாளை நோக்கி நீட்டினார். ஆனால் மகா பெரியவா பிரசாதம் கொடுக்கவில்லை.
"மொதல்ல நீ கொண்டு வந்த பழத்தை எங்கிட்ட கொடு, அப்புறமா பிரசாதம் தர்றேன்" என்று சிரித்தார்.பாட்டி தவித்துப் போனார். பெரியவா என்ன பழத்தைக் கேட்கிறார் என்பது புரியவில்லை. காரணம் எவருக்குமே தெரியாத வண்ணம் முந்தானையில் முடிந்து வைத்திருக்கும் சீதாப்பழம் மகா பெரியவாளுக்கு எப்படித்
தெரியும் என்கிற சந்தேகம் தான். எனவே பெரியவா இதைத்தான் குறிப்பிட்டுக் கேட்கிறார் என்று தீர்மானித்து சீதாப்பழத்தைச் சட்டென்று எடுத்துக் கொடுக்க வேண்டும் என்று தோன்றவில்லை பாட்டிக்கு. அதோடு பெரியவாளைத் தரிசிப்பதற்காக இந்தப் பாட்டி வரிசையில் நின்று கொண்டிருக்கும்போது ஒரு சிஷ்யன்
பாட்டியிடம் வந்து சொல்லி விட்டானே, பெரியவாளுக்கு சீதாப்பழம் பிடிக்காது அதைக் கொடுத்துடா தீங்கோ என்று. இந்த வாசகம் தான் பாட்டியின் மனதில் ஓடிக் கொண்டே இருந்தது. எனவே, பெரியவாளுக்குப் பிடிக்காது என்று சொல்லி விட்டான் அதனால் தப்பித் தவறியும் இதைக் கொடுத்து பெரியவாளின் அபசாரத்துக்கு
ஆளாகி விடக் கூடாது என்று தீர்மானமாக இருந்தார் பாட்டி. ஆனால் அந்தப் பரப்பிரம்மம் விடுமா? "எங்கே, நீ கொண்டு வந்த சீதாப்பழம்? அதைக் கொடு மொதல்லே, எனக்காகத் தானே கொண்டு வந்தே?" என்று பட்டவர்த்தனமாக புன்னகை விலகாமல் பாட்டியைப் பார்த்து கேட்டே விட்டார். இனியும் பெரியவாளிடம் ஏதாவது பேசி
சமாளிக்க முடியாது. வாயைத் திறந்து சீதாப்பழம் கொடு என்று கேட்டு விட்டார். புடவை முந்தானையில் இருந்து அதை எடுத்துத் துடைத்துக் கொடுத்தார். சீதாப் பழம் பாட்டியிடம் இருந்து, மகா பெரியவாளுக்கு மாறியது. அந்த சீதாப்பழத்தை எப்படி சாப்பிட வேண்டுமோ, அந்த முறையில் பக்குவமாக ஒரு துளி
எடுத்துச் சாப்பிட்டார் மகாபெரியவா. இதை நேருக்கு நேர் காணும் பாக்கியம் பெற்ற பாட்டி சந்தோஷத்தில் திக்குமுக்காடிப் போனார்.
பிறகு பாட்டியைப் பார்த்து, "ஆசையா நீ கொண்டு வந்த சீதாப்பழத்தை ஒரு விள்ளல் எடுத்து ஒன் கண் முன்னாலயே போட்டுண்டுட்டேன் பார்த்தியா, இப்ப தர்றேன் ஒனக்குப்
பிரசாதம் வாங்கிக்கோ" என்று பிரசாதத்தை புன்னகையுடன் நீட்டினார் மகா பெரியவா. சுந்தா சுந்தரமும், பாட்டியும் மீண்டும் ஒரு முறை மகாபெரியவாளுக்கு நமஸ்காரம் செய்து விட்டு, அங்கிருந்து பூரிப்புடன் வெளியே வந்தனர்.
ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#திருப்பாவை_சில_தகவல்கள்
திருப்பாவை என்பது ஸ்ரீ ஆண்டாள் நாச்சியார் அருளிச்செய்த திவ்ய பிரபந்தம் 30 பாசுரங்களைக் கொண்டது. நம்மில் அநேகம் பேர் மார்கழி மாதம் இந்த திருப்பாவை பாராயணம் செய்வோம். நிறைய பேருக்கு இது மனப்பாடமாகவும் தெரியும். சில தெரியாத தகவல்கள்: 1. கன்னடத்தை தாய்மொழியாக
கொண்ட விஜயநகர பேரரசர் கிருஷ்ணதேவராயர் தெலுங்கு மொழியில் #ஆமுக்த_மால்யதா என்ற பெரிய காப்பியம் ஒன்றை எழுதினார் அதில் ஆண்டாள்தான் காவிய நாயகி ஆமுக்த மால்யதா என்றால் சூடிக் கொடுத்தவள் என்று பொருள். இந்த நூல் ஆந்திர பல்கலைக்கழகத்தில் பாட நூலாக இருக்கிறது. கன்னடத்திலும் தெலுங்கிலும்
திருப்பாவையை அச்சிட்டு நிறைய பேர் கோவில்களில் மற்றும் வீடுகளிலும் பாராயணம் செய்கிறார்கள். 2. பெருமாளை துயில் எழுப்புவது சுப்ரபாதம் என்று சொல்கிறோம் திருமலையில் சுப்ரபாத சேவை மிக பிரசித்தம். தமிழில் இதை திருப்பள்ளி எழுச்சி என்று கூறுகிறோம். அடியவர்களை எழுப்புவதோடு பெருமாளையும்
சின்னம் அணிவது நம் இந்து தர்மம். பாழ் நெற்றியாக ஆணும் பெண்ணும் இருப்பது பாவம்.
#கோவில்_மணிகள்
கோவில் மணிகள் சாதாரண உலோகத்தில் செய்யப்படுவதில்லை. காட்மியம், ஜின்க், லெட், காப்பர், நிக்கல், க்ரோமியம் மற்றும் மாங்கனீஸ் ஆகிய பல உலோகங்களை கொண்டு செய்யப்படுபவை. கோவில் மணியை செய்ய
ஒவ்வொரு உலோகத்தையும் சரியான அளவில் கலக்க வேண்டும். மணி ஒலிக்கும் போது ஒவ்வொரு உலோகமும் ஒவ்வொரு தனித்துவமான ஒலியாய் எழுப்பும். மணி அடித்த அடுத்த கணமே, நீண்ட நேரம் ஒலிக்கும் கூர்மையான சத்தம் எழும். இது 7 நொடிகள் நீடிக்கும். மணி ஒலி நம்மை வெறுமையாக்கி மெய்மறக்கச் செய்யும். கோவில்
#பகவத்_கீதை
ஈஸ்வரன் (பரம புருஷர்), ஜீவன் (உயிர்வாழி), பிரக்ருதி (இயற்கை), காலம் (நித்தியமான காலம்), கர்மம் (செயல்) ஆகியவை அனைத்தும் பகவத் கீதையில் விளக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த ஐந்தில், பகவான், உயிருள்ளன, ஜட இயற்கை வஸ்துகள், காலம் ஆகியவை நித்தியமானவை என்கிறார். பிரக்ருதியின் தோற்றம்
தற்காலிகமானதாக இருக்கலாம், ஆனால் அது பொய்யல்ல. சில தத்துவவாதிகள் இயற்கையின் தோற்றம் பொய் என்று கூறுகின்றனர், ஆனால் பகவத் கீதையின் தத்துவப்படி, வைஷ்ணவர்களின் தத்துவப்படி, அவ்வாறல்ல. உலகின் தோற்றம் பொய்யாக ஏற்றுக்கொள்ளப் படுவதில்லை. உண்மையானதாக, ஆனால் தற்காலிகமானதாக ஏற்றுக் கொள்ளப்
படுகிறது. அது வானில் நகர்ந்து செல்லும் மேகம், அல்லது பயிர்களை வளமுறச் செய்யும் மழைக்காலத்திற்கு ஒப்பிடப்படுகிறது. மழைக்காலம் முடிந்தவுடன், மேகங்கள் அகன்று, மழையால் வளம் பெற்ற பயிர்களெல்லாம் வாடிவிடுகின்றன. இதுபோல, பௌதிகத் தோற்றமானது ஒரு குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் தோன்றி, சில காலம்
#மகாபெரியவா அருள்வாக்கு
கிணற்று நீரில் நீர் நிரம்பிய குடத்தை இழுக்கும் போது கனம் தெரிவதில்லை. ஆனால், தண்ணீர் மட்டத்துக்கு மேலே குடம் வந்தவுடன் கனக்க ஆரம்பிக்கிறது. அதுபோல் நம் துக்கங்களை ஞானமான தண்ணீரில் அமுக்கிவிட வேண்டும். அப்போதும் துக்கத்துக்கான காரணங்கள் இருந்தாலும்,
தண்ணீருக்குள் இருக்கிற குடம் மாதிரி துக்கம் லேசாகிவிடும்.
நல்ல செயல்கள் செய்தால் ஈஸ்வரன் நமக்கு கை கொடுப்பார், அவர் தான் நமக்கு கை, கால், கண் வழங்கியதுடன், ஆலோசிக்க புத்தியும் கொடுத்துள்ளார். இந்த சக்தியும், புத்தியும் இருப்பதற்குள்ளே திருந்துவதற்கான நல்ல செயல்களை செய்ய வேண்டும்.
வழுக்கு மரத்தின் இயல்பு சறுக்குவது. சறுக்கிச் சறுக்கி விழுவதைச் சமாளித்துக் கொண்டு முயற்சி செய்து மேலே ஏறினால் வெற்றி உண்டாகும். அப்படியே வாழ்வில் சறுக்குவதும் இயல்பாகும்.
தீய எண்ணம் உள்ளவனோடு சேர்க்கை வைத்துக் கொள்ளும் போது தீய எண்ணம் ஏற்படுகிறது. கோபம், தீய எண்ணம் இல்லாத
#பிறந்தநாள்_கொண்டாட்டம்
முன்பு நாம் பிறந்த தமிழ் மாதத்தில், நம் நட்சத்திரம் வரும் தினத்தை தான் பிறந்த நாளாகக் கொண்டாடி வந்தோம். அன்று கோவிலுக்குப் போயும், பெரியவர்கள் காலில் விழுந்து ஆசி பெற்றும் கொண்டாடுவோம். இன்றோ ஆங்கில பிறந்த தேதி தான் ஞாபகம் இருக்கு.
எடுத்துக் கொண்டால், லக்கினம் ஆன்மாவையும், சந்திரன் நின்ற ராசி எனப்படும் ராசி, இந்த உடலையும் குறிக்கும், சந்திரனானது ஒரு ராசியில், ஏதோ ஒரு நட்சத்திர பாதத்தில் இருக்கும், அதுவே நாம் #பிறந்த_நட்சத்திரம் ஆகும். பிறந்த நட்சத்திரம், அந்த நட்சத்திரத்துக்கு அதிபதி, இந்த உடலை இயக்குபவர்.
வினைகளுக்கேற்ப இந்த உடல் அனுபவிக்கும் நன்மைகளுக்கு காரணமானவர் இந்த ஜென்ம நடச்சத்திரமும், அதன் அதிபதியும். இதனாலேயே, குறிப்பாக ஆலய வழிபாட்டுக்கு மிக, மிக உகந்த தினமாக ஜென்ம நட்சத்திரதினம் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொரு மாதத்திலும் வரும் ஜென்ம நட்சத்திரம் அன்று கோவிலுக்குச் சென்று
#Guruvayurappan_Temple_trichy
This is a wonderful Guruvayurappan temple constructed 11 kms from Trichy. It is an exact replica of the Guruvayur temple. Construction time took only 15 months. There is a huge hall adjoining the temple for reciting #SriNarayaneeyam. #MahaPeriyava
came in the dream of one disciple and told him that there is a Krishna (Guruvayurappan) vigraham under the banyan tree and told him to take it out and construct a temple which is a replica of the one in Guruvayur. The Temple pooja is performed by Namboodiris from Guruvayur and
done exactly as it is in Guruvayur. There is a guest house with several rooms for pilgrims to stay. There is a Goshala with more than 100 cows. Free food including breakfast, lunch & dinner served free of cost with a very clean kitchen, dining areas, rest rooms are available.