Ik zie een interessant interview met onthutsende denkfouten in het FD van de AFM voorzitter over het nut van bestrijden financiële criminaliteit en hoe dat altijd een uitruil is.
Ze schetst de theorie van efficiënt financiele criminaliteit aanpakken.
Let wel de theorie. 🧵
Ten eerste. Efficiënt aanpakken zou je moeten bewijzen als regelgever, om de grondrechten op privacy te doorbreken. Nu heb ik rond de melding ongebruikelijke transacties alle evaluaties sinds 1995 op een rij liggen. Dat bewijs ligt er niet. En dat komt er ook niet.
Er is een heftige onwil in de Nederlandse beleidssector om te kwantificeren hoe efficiënt het witwasbeleid is. Wetenschappers lopen daar al jaren tegenaan. FATF geeft daar ook al jaren kritiek op. Hoe weet je of je effectief bent.
Antwoord: meten is weten. Maar dat doen we niet
De Nederlandse overheid wil willens en wetens verder gaan dan internationale witwas standaarden voorschrijven om internationaal in een goed licht te komen staan. Beste jongetje/meisje van de klas idee.
Dat doel is helder en ook genoteerd in diverse kamerstukken.
En overdadig werken lukt uitstekend. Alleen al in 2022 doen we ruim 1,89 miljoen meldingen ongebruikelijke transacties in plaats van de 33.000 verdachte meldingen die onder EU regels nodig zouden zijn. 1 op de 9 Nederlanders.
Hier wordt privacy niet uitgeruild maar weggegeven.
Lees gerust het hele artikel bij human rights in finance . EU even door. Nederland meldt in zijn eentje ruim 2 keer zoveel ongebruikelijke transacties als alle EU landen bij elkaar.
Hoezo is dat effectief te noemen?
Het is rupsje nooitgenoegdatahonger.
Dan nog wat. Prima als we financiële criminaliteit wil aanpakken. Maar doe dat netjes in de strafrecht keten en niet als onderdeel van toezicht op financiële instellingen. Een bedrijf is geen stadswacht en een toezichthouder geen politie-agent.
Via opvragingsportaal bankgegevens zijn ervaringen opgedaan met het direkt door politieagenten raadplegen van data. Data van burgers wordt dan onder de richtsnoeren van strafrecht wordt opgevraagd (vordering justitie). Een veel rechtmatiger alternatief.
Een scherpe geest zou begrijpen dat het minder efficiënt is om 1,89 miljoen los en vast bijeen transacties via Wwft-instellingen in een pot bij de Financial Intelligence Unit te laten gooien dan om de politie op rechtmatige basis toegang hiertoe te geven, als er aanleiding is.
Er is recent een WODC rapport over de effectiviteit van verruiming van wet gepubliceerd. Onder tafel gepoetst natuurlijk want conclusie: wetsverruiming biedt in de praktijk geen soelaas.
Meer geld naar opsporing is dé factor die het hem wél doet.
Waar het mis gaat in de Nederlandse financiële sector is dat we strafrecht en administratief recht door elkaar gooien. Toezichthouders vinden van zichzelf dat ze financiële criminaliteit moeten bestrijden, maar dat staat niet eens in de wet. Het is onzinnig, duur en inefficiënt.
De toezichthouder op financiële sector die grotere wet wil ter bestrijding financiële criminaliteit moet kan prima bij de politie gaan werken als dat de ambitie is. Het frame poortwachters komt neer op het stimuleren van kliklijnen onder het motto: grondrechtenschending moet mogen.
Nee dus.
In een vorig leven was de voorzitter van AFM een wetenschapper. Een scherpe geest (pun intended). Maar een echt scherpe geest ziet hoe het juridische raamwerk scheef staat en er geen economische onderbouwing te vinden is voor meer efficiënte witwasbestrijding via bestuursrecht.
Als we kijken naar de aard van de discussie dan valt op dat de bovenliggende vraag die van ordening van de invulling van de publieke veiligheidsfunctie is. Daarover zijn goede wetenschappelijke rapporten geschreven en te vinden.
Wat we in Nederland doen is door blijven lopen in de tunnel die neerkomt op: verder bewapenen van financiële toezichthouders en ze upgraden van stadswacht naar onbevoegd mensenrechten-schendende politie-agent. We hebben een fundamenteel debat nodig of dat het juiste model is.
Mensenrechten schenden door toezichthouders. Serieus?
Ja. Simpel zat. Privacy policy DNB bijvoorbeeld. Dekte tot eind 2021 niet eens het mogen verwerken van gegevens van cryptobedrijven en hun klanten. Terwijl ze massa-opvragingen deed.
Waarom zouden we na dertig jaar onbewezen kierenjacht op financiële criminaliteit (waarvan het resultaat in feite recht evenredig is met de middelen die in de strafrechtketen worden gestopt en geen verband houdt met de overige wetgeving) dat willen blijven doen?
Er is geen reden om financiële instellingen, regelgevers, toezichthouders of wie dan ook door te laten gaan met het geven van een vrijbrief om mensenrechten te schenden zonder goede onderbouwing, motitvatie en proprotionaliteit.
Daarom neemt @hrifeu actie op dit punt.
@HRiFEU Human Rights in Finance . EU is een stichting die na de zomer vorig jaar is opgericht en beoogt om regelgevers en toezichthouders en bedrijven vooraf goed bij de grondrechten les te houden. Elke inbreuk moet gemotiveerd en proportioneel zijn om schade te voorkomen.
@HRiFEU Daarom biedt @hrifeu morgen bij de Tweede Kamer deze petitie aan met oproep tot een wettelijk recht op betaaldiensten en een snel einde aan de jaarlijkse overbodige melding van 1,86 miljoen persoonsgegevens aan de FIU.
@ChrisAalberts Ik schreef een artikel over meldingen en hoe pers daarmee om zou moeten gaan. Stap 1 is de reglementen lezen. Want dan begrijp je wat de spelregels zijn.
@ChrisAalberts Stap 2, als je échte journalist bent, is een stap terug doen en kijken: hoe doen andere partijen dat: is de PvdD een uitzondering in het inrichten van integriteitsregels. Antwoord: ja. Alle ballen gaan op 1 persoon in plaats van integriteitscommissie.
@ChrisAalberts Toen ik de eigen analyse maakte van de situatie bij de PvdD was me al snel duidelijk dat er een onterechte druk en onmogelijke rolvermening bij de integriteitssecretaris lag. Om die reden heb ik in mijn tweets daar weinig aandacht aan besteed. Geen reden om druk hoger te maken.
OK, laten we de puzzel rond die integriteitsmeldingen even oplossen. Met de sleutelvraag. Als een bestuur bestuurt, voorziet het meldregment van de partij van de dieren dan in een melding door het bestuur zelf.
Allereerst. Een bestuur bestuurt en bedient zich van alle bestuurlijke middelen die haar indachtig het reglement en de wet ter beschikking staan. Overleg, vergadering, afstemming, coördinatie, mediatie. Alles kan.
En het bestuur bestuurt een organisatie. Waar van alles gebeurt.
Op deze pagina kun je naar hartelust grasduinen in reglementen van Partij van de Dieren. De pagina is een groot bewaard geheim. Bijna niemand van de pers heeft de moeite gedaan hierop te klikken. Dat maakt hem echter niet minder relevant.
Beste mensen, lees nou toch dat reglement. Als het bestuur zelf een klacht indient kan het die klacht niet behandelen en moet de integriteitssecretaris de boel overnemen qua behandeling.
Daar gaat het bestuur PvdD wéér de fout in onder het eigen reglement.
Dus, lieve mensen, een integriteitsschending bij de PvdD is een schending van normen/waarden bij PvdD of gewoon iets wat in de wet niet mag.
Norm PvdD=reglement
Zullen we even noteren op welke punten het bestuur daar de afgelopen tijd haar eigen reglementen niet heeft gevolgd?
Artikel 13.1 meldingsreglement. Identiteit beklaagde en melder blijft geheim. Bestuur respecteerde alleen identiteit eventuele melder (bestuursleden zelf?) en niet die van beklaagde. Dikke inbreuk op AVG en Unierecht dus dit 'foutje' kwalificeert als misstand onder de eigen regeling. Waarover je zelf al een melding kunt doen....
Het onvermijdelijke is gebeurd. Bestuur stapt op. Maar uitsluitend vanwege de ophef. Dat dat duidelijk moge zijn.
Aan de kandidatenlijst wordt Esther Ouwehand alsnog toegevoegd. Na indienen van die lijst, op de 14e september stapt het bestuur op.
Let wel, het vertrekkende bestuur benoemt nog wel de eigen interim-bestuurders..... maar dat is maar tijdelijk tot aan het eerstvolgende congres.
Zie statuten.
Het partijbestuur doet voor eerstvolgende congres een nieuwe voordracht ter invulling functies, lees ik zo, maar dat is niet bindend. Ieder lid mag zich kandideren via route uit HR.
In de cursus #kenuwpappenheimers legden we op 10 juli al uit, voor het debat, hoe de negatieve publiciteit Rutte er toe zou brengen zich niet op het offerblok van de 2e kamer te leggen, maar zelf op te stappen.
Vandaag heb ik een andere intuïtie rond het politieke proces en Twan Huys en college tour. Gezien wat ik de afgelopen dagen gezien heb en de stijlvolle woordvoering en uitingen van het gezonde deel van de Partij van de Dieren.
En ik kan er faliekant naastzitten hoor.
Wat mij opvalt is dat de media bijna reikhalzend/geil uitkijken naar de sessie van Ouwehand bij Twan Huys. Eigenlijk is dat vanuit het klassiek hitserige incidentenraamwerk dat de media in Nederland nog steeds beheerst. Die gaat even flink uitpakken, popcorn klaar enzovoorts.