رشتو
سخنرانی مجازی #رييسي در سازمان ملل چند نکته پنهان حیرت انگیز دارد که احتمالاً به آن پرداخته نخواهد شد.
من به محتوای حرف‌ها کاری ندارم، منظورم «آنالیز ویدئوی سخنرانی» است که نشان می‌دهد ما با چه رئیس جمهوری عجیب و غریب و چه تیم رسانه‌ای عجیب‌تری طرف هستیم.
در ادامه ببینید:
زمان سخنرانی ۱۵ دقیقه و ۳۲ ثانیه است. #رئیسی جزو معدود مقامات نظام است که از متن را از روی #اتوکیو (تله پرامتر) می‌خواند. با اتوکیو می‌توان بدون نگاه کردن به کاغذ متنی که در زاویه دوربین نمایش داده می‌شود را خواند و ارتباط چشمی با مخاطب را حفظ کرد... که خیلی هم خوب است.
Apr 12, 2021 • 14 tweets • 4 min read
#رشتو #واقعی
خوب من باید یک اعترافی کنم و بگم در اولین خرابکاری در نیروگاه #نطنز دست داشتم:
اسفند سال ۷۸ بود و فکر کنم اولین سالگرد روز #انرژی_هسته‌ای فروردین سال بعد می‌شد. من تدوینگر یک فیلمی بودم که درباره انرژی هسته‌ای و جاسوس‌‌بازی و این چیزها بود.
در یکی از سکانس‌ها بازیگر نقش اول یک کابوسی می‌دید که در اون سالن سانتریفیوژهای نطنز منفجر میشه. طراح صحنه هم لیست ماکت #سانتریفیوژ داد: ۲۰۰ عدد. مدیرتولید هم با نامه تلویزیون رفت سازمان انرژی اتمی که آقا یک عکسی، مدلی، چیزی از سانتریفیوژ بدین ما ماکت درست کنیم.
Apr 12, 2021 • 4 tweets • 2 min read
اول باید چند کلمه از علایق و توانمندی‌هایتان بنویسید تا برای بسته‌بندی داوطلبانه مجله انتخابتانتان کنند.
Jul 2, 2020 • 9 tweets • 2 min read
۱/
با احترام به تمام فیلم‌های اجتماعی چهار،پنج سال پیش سینمای ایران، به‌‌نظرم رویکرد فیلم‌سازان عمدتاً فیلم اولی به آسیب‌های اجتماعی (فقر، خشونت، مواد مخدر، خشونت علیه زنان، جرم، تفاوت‌های اجتماعی) تبدیل به یک نگاه به‌شدت سانتی‌مانتال و حتی "باغ وحش انسانی" شده.
فرمول فیلم‌اولی‌ها و "اجتماعی‌سازان" الان اینطوری است:
یک استار یا سوپراستار+چند بازیگر حرفه‌ای+ چند لوکیشن پایین‌تر از میدان خراسان+یک طراح گریم نابغه+دوربین روی دست+جامپ‌کات+نوید محمدزاده یا مشابه با کیفیت، و بدون موسیقی متن یا فقط یکی دو تراک مینی مال با نوای یک زن در بکراند.
