یک خاطره‌ی عجیب اماواقعی:
زمانی که شهرکرد دانشجو بودم بعضی روزها میرفتم خونه یکی از آشناها که فاضی بود و یه روزایی هم منو با خودش می‌برد دادگاه، یه روز صبح وقتی وارد دادسرا شدیم ده پونزده نفر زن و مرد که سرو دست یا پاهاشون باند پیچی شده بود ردیف به ردیف نشته بودن کف سالن دادسرا/ خلاصه که همه را فرستادن داخل و چندتایی مامور هم بالای سرشون بودن که دوباره درگیر نشن. مساله نزاع جمعی خشونت‌بار بود. با چوب و چماق و سنگ و حتی تفنگ.
وقتی اسامی را میخوندن تازه فهمیدیم همگی اعضای یه خانواده هستن، چندتابرادر و خواهر و عروس‌ها و دامادها، حالا موضوع دعوا چی بود؟/

#رشته_توییت طولانی در باب آموزش کودکان

همه‌ی معلم‌ها با این جمله از سوی والدین آشنا هستند:« شما بهش بگید درس بخونه، از شما می‌ترسه، به حرف من که گوش نمیده».
این ایام که آموزش مجازی هم بود، بیشتر از قبل مشخص شد که نظام تربیتی خانواده‌ها و نظام آموزشی ما، چقدر ایراد داره/ حتماً همه‌ی شما پدر و مادرهایی را دیدید که فرزند دبستانی دارن و بابت انجام تکالیفش چه دردسری را تحمل می‌کنن، بارها در همین توییتر والدینی را دیدید که توصیفشون از شرایط انجام تکالیف بچه به این صورته که « دارم دیوونه میشم» ،« میخوام سرمو به دیوار بکوبم» و...
ولی واقعا چرا؟/ا

در این رشته توییت می‌خوام در مورد یکی از بی‌ربط‌ترین موضوعات به مباحث روز بحث کنم.
#طلا و عیار آن.
ابتدا بریم سراغ بحث عیار:
حتما شما با اصطلاحات طلای ۱۸ عیار یا ۲۴ عیار آشنا هستید، ولی این کلمات چه معنایی دارند؟
طلا یک عنصر فلزی‌ست. یعنی به صورت کامل از یک نوع اتم تشکیل شده/ پس قاعدتا وقتی میگیم شمش طلای خالص منظورمون یک تکه فلزه که کاملا از اتم‌های طلا تشکیل شده. یعنی صدردصد. ولی استخراج دقیق طلا یه مقدار پیچیده‌ست و برای همین گاهی یه مقدار ناخالصی هم درش هست، در بازار به طلایی که ۹۹۹ هزارم خلوص داشته باشه میگن طلای خالص یا ۲۴ عیار/

نمی‌خوام بچه‌م را مدرسه بفرستم؛ پس چه کنم؟
این قسمت: پایه‌ی اول ابتدایی
کتاب فارسی
اگه خودتون یا اطرافیان شما بچه‌ی کلاس اولی دارید این رشته توییت به ساده‌ترین شکل ممکن شما را از شش هفته‌ی آغازین سال تحصیلی عبور خواهد داد.
فصل اول کتاب:« نگاره‌ها»
/ هدف اصلی این بخش اینه: تقویت توانایی «دیدن، شنیدن و بازگو کردن»
هر نگاره شامل یک تصویر بزرگ و تعدادی تصویر کوچک به همراه نام اونهاست.
ابتدا تصویر بزرگ را به بچه نشون بدید و ازش بخواهید هر چیزی که میبینه و هر اتفاقی که اونجا میفته را برای شما شرح بده.

امروز رفته بودم داروخونه، یه پیرزنی با چشم گریان داشت چیزایی به مسئول داروخونه می‌گفت و اونم سعی می‌کرد بیرونش کنه. اومدم جلو گفتم جریان چیه؟ دکتر گفت:«از این گداهاست، کار هر روزشه.»
برگشتم سمت تون خانم و باهاش صحبت کردم، دیدم اصلا فارسی بلد نیست وترکی بسیار غلیظی حرف می‌زد./ باهاش صحبت کردم گفت که پسرش را آورده آسایشگاه بیماران روانی و شوهرش هم ولشون کرده و رفته.الان دنبال داروهاش اومده. یه کارت بانکی هم با پاکتش داد که کاغذ رمز هم توش بود.
دادم به متصدی یه موجودی گرفت فقط ۷ هزار تومن توش بود. دکتر داروخونه یه پوزخندی به سادگی من زدو گفت: این فیلمشه/