١-هيچ چيز زيباتر از تصوير مردمی نيست كه در طلب حقی مبارزه ميكنند. كاش حكومت چيزی بيشتر از سركوب و كشتن و اپوزسيون چيزی بيشتر از "هموطن بپاخيز" در چنته داشتند تا با تدوين مطالبات و هدفمندی اعتراضات، مردم با وقت و هزينه كمتر به نتيجه ميرسيدند.
٢-جمهوری اسلامی همه ركوردهای ناكارآمدی را جابجا كرده است. روابط ايران با همسايگانش از هميشه بدتر است. تقابل هسته‌ای مملكت را به خاك سياه نشانده و توافق هسته‌ای دردی را دوا نكرده. مردم هرروز گرسنه‌تر، نااميدتر و منزوی‌ترند. چه چيز در ايران واقعی است كه قيمت #بنزين "واقعی" بشود؟
١-روحاني اعلام كرد كه ايران براي جنگ و صلح آماده است. اما هم مواضع خود او هم فرماندهان نظامي ايران طوري تنظيم شده كه انگار ايران فقط براي جنگ آماده ميشود. بطور ناشيانه و خطرناكي سيگنال هاي مذاكره در سخنرانيهاي مقامات ايران ضعيف است.
٢-مسأله جنگ و صلح در ايران اصلاً در حوزه اختيارات دولت و مجلس و فرماندهان نيست. يك تصميم گير دارد و آن شخص رهبر است. رهبر ايران به زيردستان خود اجازه مداخله در امور نظامي و سياست كلان خارجي را نميدهد، مگر وقتي قرار باشد بر طبل جنگ بكوبند. گويا رأس قدرت دارد آماده درگيري ميشود.
