۱/۸ استاندارد دوگانه از آموزه‌های مکتب تربیتی جریان چپ است؛ آنان هیچگاه به اصول بنیادین چهارچوب نظری خود وفادار نبوده‌اند. در نظام فکری چپ، مفاهیم و واژه‌ها معنایی سیّال داشته و اسلوب نظری آنان، مصادره‌ی واژه، بنابر مطلوب خود است. 👇

https://twitter.com/Danube_iran/status/1631066469357289473

۲/۸ آنان در معنای امپریالیسم، که اساساً مفهوم برساخته‌ی جریان چپ بوده و به نوعی ستون‌خیمه‌ی بنای فکر چپ است، در بزنگاه‌های مختلف و بنابر اقتضای سیاست دخل و تصرّف می‌کنند. نزد آنان، امپریالیسم مادامی که رنگ‌و‌بوی آمریکا (و به تَبَعِ آن اسرائیل) را داشته‌باشد، معتبر است. 👇

۱/۴ ج.ا نسبت به ایران، چه در سطح اجتماعی، چه سیاسی و چه جغرافیایی، بیگانه است. این غرابت پیامد تدریجی ۴۴ سال حاکمیت مستبدانه نیست؛ ایدئولوژی بنیادگرایی اسلامی آن را ایجاب می‌کند. از این روست که ج.ا از بدو ظهورش تمامی مشخصه‌های یک نیروی اشغالگر را از خود بروز داده‌است. 👇 ۲/۴ میان اشغالگر بیگانه و ساکنین بومی سرزمین پیوندی وجود نداشته و اساساً این دو مانعه‌الجمع هستند. بنابراین، در مقام اشغالگر، ج.ا تثبیت و تداوم موجودیت خود را تنها در نفی ملّت ایران، در مسند ساکنان بومی سرزمین، می‌بیند. 👇

در اوج گیر و دار تلاش‌ برای شکل‌گیری ائتلاف اپوزیسیون، متاسفانه شاهد بروز مجدد جدال بر سر فرُم اداره‌ی سیاسی هستیم. آنچه که در درجه‌ی اول اهمیت است، محتوای اداره‌ی سیاسی‌ کشور است و نه فُرم آن. باید قرائت‌های نیمه‌ی اول قرن بیستم از نظام‌ پادشاهی و جمهوری را از ذهن‌ها بزداییم؛ 👇 ساختار سیاسی می‌تواند جمهوری مستبدی همچون جمهوری اسلامی و حکومت قذافی باشد، می‌تواند جمهوری دموکراتیکی چون جمهوری فرانسه باشد. نظام پادشاهی می‌تواند پادشاهی مستبد عربستان سعودی و اردن باشد، می‌تواند پادشاهی دموکراتیکی همچون هلند و بریتانیا باشد. می‌توان همچون فرانسه با گذر کامل👇

پیرو جدال‌های نظری شایع در چند روز اخیر، دوست بسیار عزیزی، که خواسته‌ نامش محفوظ بماند، تحلیلی در باب بروز مظاهر "رمانتیسم" در انقلاب ایران داشته که در آن به چالش مهمی در انقلاب ایران اشاره کرده و آن را ریشه‌یابی می‌کند. #رشتو پیش‌رو نقل به عین این تحلیل است؛ با ما همراه باشید. ۱/۱۳ نهضت رمانتیسم در نیمه دوم قرن هجدهم رشد پیدا کرد. جانمایه تفکر پیروان این نهضت بر "احساس کردن" و به طور مشخص‌تر "احساس همدردی" بنا شده بود. اصالت این "احساس" در گرو مستقیم و شدید بودن و در عین حال عاری از تفکر بودن آن تلقی می‌شد.