در ذهن دیکتاتورها چه میگذرد؟
#رشته_توییت
چه کسی باور میکند واکسیناسیون عمومی برای حکومتی شرور که مردم خود را بیش از ۴ دهه در فلاکتِ مطلق نگاه داشته است، در اولویت باشد؟
آیا حکومتی که در کشتار و آزار و ایذای مردم چیزی کم نگذاشته نگران جان مردم است؟
برای مثال:
آیا برای هیتلر که همجنسگرایان و افراد معلول و سربازان مصدومِ جنگ را در هادامار به «اتاق گاز» میفرستاد، حفاظت از مردم در مقابل اثرات بمب شیمیایی مهم است؟
خالق پروژۀ T4 چگونه میتواند ناجی مردم باشد؟
کسی که نه فقط یهودیان بلکه ضعیفترین مردم آلمان را به اتاق گاز فرستاده آیا در جنگ برای مردمش ماسک ضد گاز میسازد؟
برای کسی که با یک ایدیولوژیِ شیطانی کشور را درگیر چنان جنگی کرده چرا باید جان مردمی که با گاز شیمیایی(کرونا) میمیرند مهم باشد؟
پاسخ تعجبآور است: آری برایشان مهم است!
پیشتر از پروژههایی تحت عنوان(volksprodukte) مثل "رادیوی مردم/ Volksempfänger" و "یخچالِ مردم/ volkskühlschrank" برایتان نوشتم.
در خلال جنگ جهانی دوم، ترس از بمبارانهای شیمیایی همیشه با مردم آلمان بود.
حکومت باید به مردم توهّم امنیت میداد.
در جنگ جهانی اول، طرفین از انواع گاز و نارنجکهای دودزا علیه هم استفاده کرده بودند.
برای مثال، در «نبردِ چهارم فلاندر» در ۲۸ مارس ۱۹۱۸ آلمانها مواضعِ متفقین را با نارنجکهای گازی مورد حمله قرار دادند که منجر به نابینایی سربازان انگلیسی شد.
در طول این جنگ ۱۲۰ هزار تُن عامل جنگیِ شیمیایی استفاده شده است!
آلمان با توپهای گازی و دستگاههای دَمندهاش(در جهت وزش باد) درصد بالایی از حملات شیمیایی را به خود اختصاص داده است.
پس از جنگ جهانی اول، طبق پروتکل ژنو(۱۹۲۹) استفاده از عوامل شیمیایی و باکتریایی صریحاً ممنوع اعلام شد.
در خلال جنگ جهانی دوم و با وجود ممنوعیت، امپراتوری ژاپن تنها کشوری که به این پروتکل وقعی ننهاد و در نبردِ ووهان و ییچانگ در ۳۷۵ ماموریت جداگانه چین را مورد حمله قرار داد!
ترس از سلاح شیمیایی را نمیشد با پناه گرفتن و پناهگاه ساختن رفع کرد.
در اینجا بود که هیتلر( آن هم هیتلری که در اوج جنگ اتاقهای گازش بر پا بود) پروژۀ "ماسکِ مردم/ volksmaske" یا به اختصار(VM) را کلید زد.
خنده آور نیست؟
کسی که کولیها و زنان و کودکان و مصدومان و معلولان را به اتاق گاز میفرستاد اکنون پروژۀ ساخت ماسک ضد گاز غیرنظامی را شروع کرده بود
در طول چند ماه، چند میلیون ماسک از مدلِ VM44 با پوششی بسیار نازک از لاستیک و یک فیلترِ نر و ماده ساخته شد.(استفاده از لاستیک بدلیل کمبود و هزینه زیاد باید به حداقل میرسید).
به سوال نخست بازگردیم؛
در ذهن دیکتاتورها تمامیتخواه چه میگذرد؟
چرا این شرورترین اَبناء بشر که خود سرچشمۀ رنج مردمند در مقطعی اصرار به نجات مردم دارند؟
و چرا اصلاً برای نجات مردم دست از ایدۀ شرارت بارِ خود نمیکشند؟
حکومتهای توتالیتر همانطور که منشأ تمامیّت شرّ اند، میخواهند منبعِ بیواسطۀ خیرِ جمعی هم باشند!
نتیجۀ اصرار بر منبعِ خیر بودنشان همان است که در منشأ شر بودنشان دیدهایم؛
زایل کردن جانهای بیشتر برای «ناجیِ انحصاری» ماندن.
برای یک دیکتاتور چه چیز بهتر از پناه بردن از شرّ خودش به خیرِ خودساختهاش؟
شرّی که با خیرش به یک اندازه مجرمانه است.
مصداق بارزِ پناه بردن به خدایی که نیز شیطان آفریدۀ اوست...
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.