โต๊ะทำงานของแฮงค์และคอนเนอร์ว่างเปล่า
เจ้าของโต๊ะไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแต่ทั้งคู่กำลังอยู่ในห้องทำงานของเจฟฟรีย์ ฟาวเลอร์เพื่อรับฟังข้อมูลเกี่ยวกับงานของพวกเขา
"รอบนี้ไม่มีโวยวายแล้วนะ" เจฟฟรีย์ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบและหยีตามองแบบไม่ไว้ใจ
เจฟฟรีย์และคอนเนอร์มองแฮงค์พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
"งั้นก็ดี แยกย้ายไปทำงานได้ ฉันมีงานต้องทำ"
"แฮงค์ นายไปทำอะไรมา เหมือนจะ...ผอมลง?"
แฮงค์เอามือลูบพุงและทำหน้าเหมือนบอกว่าเป็นตามที่เห็นนั่นแหละ
"เจ้านี่มันถือวิสาสะจัดการเรื่องอาหารการกินและทำตารางเข้ายิมให้ฉันน่ะสิ ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
"ฟังดูก็เป็นเมียที่ดีนี่" เจฟฟรีย์ชม แต่แฮงค์รู้สึกเหมือนกำลังถูกล้อมากกว่า
เมื่อเห็นแววว่าคอนเนอร์จะเริ่มพูดไม่หยุด แฮงค์จึงดึงบ่าเรียกให้ออกไปจากห้องเสียที "เงียบแล้วไปกันได้แล้วคอนเนอร์"
"ผมต้องทำความสะอาด ดูแลงานบ้านทุกอย่าง ต้องให้อาหารหมา พาหมาไปเดินเล่น บางทีก็ต้อง---"
"คอนเนอร์ หยุด"
"เจฟ..."
"เขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วเหรอครับ ลำบากแย่เลยนะครับ"
"ไอ้หุ่นเวร"
คอนเนอร์ต่อให้แล้วขยิบตาแบบรู้ทัน เจฟฟรีย์ถึงกับหลุดขำพรืดออกมา
นายตำรวจส่งเสียงฮึ่มๆเหมือนมีน้ำโหแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่แล้วเขาก็หันกลับมาล็อกคอคอนเนอร์และลากให้ออกไปด้วยกัน
"ไอ้เวร"
คอนเนอร์และเจฟฟรีย์มองหน้ากัน
ถึงจะยังโดนด่า แต่ก็ถือว่ามีพัฒนาการขึ้นนิดหน่อยล่ะนะ