Thread by @karagullecioglu

Eğer son başlığı okumasaydım, “T24’e yakışmayacak kadar iyi bir yazı bu,” diye not düşecektim. Hakikaten çok tuhaf: ilkin objektif, hatta belli belirsiz bir hayranlık bile hissediliyor çavezciliğe karşı; ama sonra kafasına tuğla düşüyor sanki, silkiniyor. t24.com.tr/yazarlar/surey…

Yazarın iddiası şu: servet dağılımını fazla dengelerseniz toplumu kutuplaştırırsınız, zira bu durumda “refah dağıtımında yeni ve farklı bir adaletsizliğe neden” olursunuz.

Nasıl bir “adaletsizlik” bu? Burjuvazinin servetinin azalması, buna karşılık yoksul kitlelerin refahının yükselmesi “adaletsizliği”.

Bir başka deyişle, hırsızın çaldıklarını elinden alırsanız, bu da adaletsizlik anlamına gelecektir.

Demek ki neymiş? Burjuvazinin servetine fazla dokunmamak lazımmış. Dokunmaya kalkarsanız, “o sevimli komünizm hayaleti” (sanırsınız Casper’den bahsediyor) bir “heyula”ya dönüşür.

Bu “sevimli hayalet – heyula” metaforu tuhaf olmakla kalmıyor, yazarın düşünce dünyasını da ele veriyor; yani diyor ki: burjuvaziyi okşamazsanız, hırsızlıkla ve sömürüyle edinilmiş servetine göz koyarsanız, sevimli olamazsınız.

Venezuela’yı çöküşün eşiğine getiren şey ne? Çavezci iktidarın, burjuvazinin silahlarını elinden almamış olması. Aritmetik kesinlikte bir hakikat bu.

Ama “casperian” “radikal demokrat”lara bakarsanız: azıcık sosyal adaletçi olmakla yetinmeli, çünkü bundan fazlası… sevimsizlik.