,
7 tweets,
1 min read
Read on Twitter
ne zaman ben fero gibi alışılmışa uymayan popüler bir müzisyen çıksa, anında ‘abi eskisi gibi kaliteli işler para yapmıyor, insanlar basit şeyler istiyor’ geyiği de başlıyor. nereye dayanıyor yav bu uyduruk eleştirinin temeli? kaliteli işlerden çok haberin oluyor mu?
bu, günde 1000 kişinin gelip yediği, kapısında kuyruk olunan menemenciye bakıp, ‘ya artık insanlar basit şeyler seviyor kimse mantıyla uğraşmıyor’ demek gibi. popüler olanın hacminin büyüklüğü; kaliteli işi azaltmaz; bilakis pazarı büyütür, faydası daha çok olur.
kaliteli işlerin üretimi de tüketicisi de hiçbir zaman azalmadı, sürekli arttı; artacak da. sadece bu kitle her yerde barınamıyor. bölgenin kültürü çölleşince bu kitle başka yerlere göçüp yine aynı işin üreticisi-tüketicisi olmaya devam ediyorlar. ama yok olmuyorlar.
türkiye’de kimse tiyatroya, sinemaya gitmiyor; kitap okuma oranları çok düşük, hepsi doğru. ama moda’da yaşayan insanlar, londra-paris’te yaşayan insanlar düzeyinde tiyatroya/sinemaya gidiyor zaten. yani kitle hep var, ama her yerde değil; buna uygun iklimde yaşar/çoğalırlar.
o nedenle nitelikli işlerin ve tüketicilerinin yaşamasını sikik faşist bir lider engelleyemez, sadece ülkesinde bunun yeşermesini engelleyip kaybeden olmuş olur. o üretim kendine yeşerecek yeri illaki bulur.
eskisi gibi kaliteli işler olmuyor derken, açın biraz istatistik bakın. dünyada son 50 seneye göre refah oranı aşırı yükselmiş, senede yazılan makale sayıları, ar-ge’ye ayrılan bütçeler, zengin-eğitimli insan sayısı, okul-gösteri-konser alanları... hangi istatistiğe bakarsan bak.
hepsi inanılmaz oranlarda yükseliyor. bu kitle sabah akşam menemen yiyip, nargile içiyor mu sanıyorsun? bu kitlenin 17.-18.-19. yüzyıl burjuvasından binlerce kat daha kalabalık olduğu belli değil mi? bakın olay nasıl da çözüldü. ben fero da 10 numara menemenci.
