Thread by @wolf_twits

சியாச்சின் பனிமலை முகடுகளில் பணிபுரியும் ராணுவத்தினர் சந்திக்கும் பிரச்சினைகள் குறித்த பதிவு !!

முதலில் சியாச்சின் பனிப்பாறை அமைந்துள்ள பகுதி பற்றிய தகவல்களை காண்போம்

இமயமலை , காரகோரம் , இந்துகுஷ் என உலகின் முன்று மாபெரும் மலைத்தொடர்கள் மீது படர்ந்திருக்கும் 22 மாபெரும்

பனிப்பாறை முகடுகளில் ஒன்று தான் சியாச்சின் அதாவது மிக அதிக உயரத்தில் அமைந்துள்ள பனிப்பாறை முகடு.

இங்கு கடல் மட்டத்தில் இருந்து 8 கிலோமீட்டர் உயரம் கொண்ட மலைகள் பல உண்டு.
இந்த பகுதி உலகின் மூன்றாவது துருவம் என குறிப்பிடும் அளவிற்கு குளிர் நிறைந்த பகுதி.

சுமார் 76 கிலோமீட்டர் நீளமும் சுமார் 700 சதுர கிலோமீட்டர் (1,72,974 ஏக்கர்) பரப்பளவும் கொண்டது.

வற்றாத நதிகளில் ஒன்றான சிந்து நதியின் நீராதாரம் இந்த சியாச்சின் பனிமலை முகடுகள் ஆகும். 3610 கி.மீ நீளம் கொண்ட சிந்து நதி 2,88,00,000 ஏக்கர் பரப்பளவிற்கு பாசனம் செய்வதற்கான

நீராதாரம் ஆக விளங்குகிறது.
இது உலகிலேயே மிகப்பெரிய பாசன அமைப்பாகும்.

இவ்வளவு பெரிய நதிக்கு சியாச்சினுடைய பிரமாண்ட பனிமலை முகடுகள் உற்பத்தி ஆதாரமாக விளங்குகின்றன.

பனி ஆறுகளும், பனிப்பாறை பிளவுகளும் நிறைந்த மனிதனை கொல்வதற்காகவே இயற்கை அமைத்த இடம்.

ஏறத்தாழ -70℃ வரை குளிர் பதிவாகிய காலங்களும் உண்டு.மேலும் 185-275 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் வீசும் பனிப்புயல் , குளிர்காலத்தில் ஒரு மணிநேரத்தில் 35அடி உயரம் வரை கொட்டி தீர்க்கும் பனி ஆகியவை அங்கு இருக்கும் தட்பவெப்ப நிலைக்கு சான்று.

உடல்ரீதியான ஆபத்துகள்:-

1) High Altitude Pulmonary oedema (HAPO)
இந்த பிரச்சினை பாதித்த வீரர்களின் நுரையீரலில் உடல் மற்றும் இரத்தத்தில் காணப்படும் திரவங்கள் தேங்கி நிரம்புவதால் ஏற்படும் உபாதை ஆகும். இது வந்தால் கடுமையான நெஞ்சு வலி , நெஞ்சு எரிச்சல் , மூச்சு விடுவதில் சிக்கல்

ஆகியவை நேரிட்டு கொடிய வலியுடன் மரணம் ஏற்படும்.

2) High Altitude Cerebral Oedema (HACO)

இதுவும் அதிக உயரம் கொண்ட குளிர் பிரதேசத்தில் வரும் நோய் ஆகும் , வீரர்களுடைய தலையில் அதாவது மூளை பகுதியில் உடல் திரவங்கள் சேர்ந்து கொடிய வலியுடன் மரணம் நிகழும் .

3)Acute Mountain Sickness

இது தான் வீரர்கள் இந்த பகுதியில் சந்திக்கும் முதல் உடல்ரீதியான பிரச்சினை ஆகும்.
குறைந்த அளவு பிராணவாயு உடலுக்கு கிடைக்கும் தருவாயில் ஏற்படும். இது வந்த பின் உடனடியாக சிகிச்சை கிடைத்தால் உயிருக்கு ஆபத்தில்லை.

ஆனால் அந்த உயரத்தில் இருந்து உடனடியாக

மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்வது சாத்தியம் இல்லை. அந்த சுழலில் மேற்குறிப்பிட்ட இரண்டு கொடிய நோய்கள் தாக்கி மரணம் நிகழும் , ஒரு சிலரே இந்த சூழலில் பிழைத்துள்ளனர்.

4) Frostbite

இது பாதித்த வீரருடைய கைகள் அல்லது கால்கள் ஆகிய பகுதிகளில் உள்ள திசுக்கள் குளிரில் உறைவதால் இந்த நிலை

ஏற்படும் . பின்னர் திசுக்கள் அழுக தொடங்கும் , விரல்கள் வீங்கி சீழ் பிடித்து நாறும்.

ஒரே வழி பாதிக்கப்பட்ட கைகள் அல்லது கால்களை வெட்டி அகற்றுவது தான். ஆனால் அதை செய்ய அடிவாரத்தில் இருக்கும் மருத்துவமனைக்கு கொண்டு வர வேண்டும் பெரும்பாலான நேரங்களில் அது முடியாமல் போகும் பட்சத்தில்

சீழ் பிடித்தலால் தொற்று ஏற்பட்டு இரத்தத்தில் கிருமிகள் கலந்து உறுப்புகள் செயலிழந்து மிக கொடிய வலியுடன் மரணம் ஏற்படும். வீரர்கள் கையுறைகள், காலணிகள் அணிந்தால் கூட வியர்வை பனியாக மாறி இந்த நோய் தாக்கும். இந்த நோயால் அங்கங்களை இழந்த வீரர்கள் பல பேர் உண்டு.

5) chilblains

இது அதிக குளிரால் ஏற்பட கூடிய நோய் இது வந்தால் கை , கால்கள் , மூக்கு, காது ஆகியவற்றில் காணப்படும் இரத்த நாளங்கள் வீங்கி சிகப்பு நிறத்தில் காணப்படும். கடுமையான வலி மற்றும் அரிப்பு காணப்படும். பின்னர் தோல் வெடித்து கொப்புளங்கள் வரும் எனினும் உயிருக்கு ஆபத்து இல்லை.

ஆனால் சிகிச்சை கிடைக்க தாமதமாகும் பட்சத்தில் அல்சர் நோயில் முடியும்.

6) Hypothermia

இது அதிக குளிரால் ஏற்படும். உடல் அதிக குளிரால் போதுமான வெப்பம் கிடைக்காமல் உடல் உறுப்புகள் செயலிழந்து மரணம் ஏற்படும்.

7)Snow blindness

இது சூரிய ஒளியில் காணப்படும் புற ஊதா கதிர்கள்

பனியில் பட்டு பிரதிபலிக்கும் போது நமது கண்களின் மேல்பரப்பு பொசுங்கி இரண்டு நாள் வரைக்கும் கண் தெரியாமல் போகும்.

இனியும் பல பிரச்சினைகளை வீரர்கள் சந்திக்கிறார்கள்.உடல் எடை சுமார் பத்து கிலோ வரை குறைவது , உறக்கமின்மை , நினைவிழப்பது , மனநலம் பிறழ்வது , மன அழுத்தம், மூளையில்

பாதிப்பு ஏற்பட்டு பிதற்றி கொண்டு இருப்பது , மூளை , இதயம் , குடல் , மண்ணீரல் ஆகியவற்றில் இரத்தம் உறைந்து மரணம் ஏற்படுவது , பால் உணர்வை (ஆண்மை) இழப்பது போன்ற கொடிய பாதிப்புகள் ஏற்படும். மனிதனாக இருந்து இவற்றை பிறருக்காக சந்திப்பது சாதாரண விஷயம் இல்லை.

வீரர்கள் தங்குவதற்கு (Carbon Fibre Huts) அதாவது கார்பன் பைஃபரால் ஆன சிறு உறைவிடங்கள் உண்டு . வீரர்கள் இரவில் மண்ணெண்ணெய் விளக்கை அணைக்க மறந்து உறங்கி விட்டால் விளக்கின் வெப்பம் கார்பன் பைஃபருடன் கலந்து கார்பன் மோனாக்ஸைட் எனும் விஷவாயுவை உற்பத்தி செய்து மரணத்தை உண்டாக்கும்.

வீரர்கள் ரோந்து செல்லும்போது பனிப்பாறை பிளவுகளில் சிக்கி உயிரிழக்கும் சம்பவங்கள் நிகழந்துள்ளன. இரவில் புதிதாக கொட்டிய பனி இந்த பிளவுகளின் மேல்பரப்பில் படிந்து காணப்படும் . அதனால் கீழிருக்கும் பிளவு வெளியே தெரியாது.
இது தெரியாமல் வீரர்கள் கால்வைக்கும் போது மேலிருக்கும் லேசான பனி

உடைந்து பிளவின் உள்ளே விழுந்து விடுவார்கள்.குறைந்த பட்சம் 40அடி ஆழம் கொண்டவையும் உண்டு, கண்டுபிடிக்க முடியாத அளவுக்கு ஆழம் கொண்டவைகளும் உண்டு உள்ளே விழுந்தால் எலும்புகள் நொறுங்கும்,கீழே அடியில் கூர்மையான பனி அமைப்புகள் இருக்கும் அவை உடலை ஈட்டி போல குத்தி கிழித்து துளைத்து விடும்.

ஆழமான பிளவுகளில் விழுபவர்களுக்கு இன்னுமோர் பிரச்சினை உண்டு அதாவது சூரிய ஒளி புகாமல் சுற்றி பல நூறு அடிகளுக்கு மேல் பனிசுவர்கள் காணப்படும் அந்த நிலையில் உள்ளே அடிப்பகுதியில் -200℃ க்கும் குறைவான தட்பவெப்ப நிலை இருக்கும் சில நொடிகளில் கல் போன்று
உறைந்து போய் மரணம் சம்பவிக்கும்.

இத்தகைய பனிப்பாறை பிளவுகளில் விழுந்தால் உடல் கிடைப்பதற்கான வாய்ப்பு மிகவும் குறைவு. என்றாவது பனி உருகி உடல் வெளியே தெரிந்தால் மட்டுமே உண்டு.அது வரை ஈமச்சடங்குகள் கூட செய்யாமல் காத்திருக்கும் குடும்பங்கள் பல,20 ஆண்டுகள் கழித்து உடல் கிடைத்த நிகழ்வுகளும் உண்டு.
😢😢

சியாச்சின் பனிமலை முகடுகளில் பணிபுரியும் வீரர்களுக்கு தெர்மல் உடைகள் மட்டும் இல்லையென்றால் சில மணிநேரங்களில் மரணம் சம்பவிக்கும் அந்த அளவுக்கு சூரிய ஒளி வீசும் மேற்பரப்பிலேயே குளிர் நிலவும் அப்போது ஆழமான பனிப்பாறை பிளவுகளில் நிலவும் குளிரை நினைத்து பாருங்கள் (-200℃ க்கும் கீழ்) .

என்ன தான் தெர்மல் உடைகள் , கார்பன் பைஃபர் உறைவிடங்கள் இருந்தாலும் இயற்கைக்கு முன் எந்த கண்டுபிடிப்பும் ஒன்றும் இல்லை . இயற்கை இவற்றை வெல்லும் போது சியாச்சினில் மரணம் நிகழும் 😥😥.

குறைந்தபட்சம் 30நாள் முதல் அதிகபட்சமாக 4 மாதங்கள் வரை வீரர்கள் இங்கு பணியாற்றுகிறார்கள்.

குளிப்பது சாத்தியமில்லை , குடிப்பதற்கு பனியை உருக்க வேண்டும்.அதற்கே 4மணி நேரம் வரை ஆகும்.

மனித கழிவுகள் இங்கே பெரும் பிரச்சினை , குளிர் பிரதேசத்தில் கிருமிகள் சாகாது ஆனால் குளிரால் செயல்படாமல் இருக்கும் , இவை வீரர்கள் மீது தொற்றி கொண்டால் அவர்கள் அடிவாரத்தில் வரும்போது

வெப்பத்தால் உயிர்பெற்று நோய் தாக்கும் அபாயமும் உண்டு.

சாதாரணமாக ஒரு நாளைக்கு 2000கலோரி மனிதனுக்கு தேவை ஆனால் சியாச்சினில் பணிபுரியும் வீரர்களுக்கு நாள் ஒன்றுக்கு 5000கலோரிகள் தேவை . இது கிடைக்காமல் வீரர்கள் 10கிலோ வரை உடல் எடையை இழக்கிறார்கள்.

இன்னும் பல இன்னல்கள் வீரர்களை வாட்டுகிறது.

சியாச்சினில் 2003 வருடத்திற்கு பின்தான் சண்டை ஒய்ந்து காணப்படுகிறது , எனினும் பாகிஸ்தானியர்களை நம்பமுடியாத காரணத்தால் தொடர்ந்து இந்திய ராணுவம் அங்கு நிலைநிறுத்தபட்டு
உள்ளது.

இங்கு எதிரிகளின் குண்டுகளுக்கு பலியானவர்களை விட இயற்கைக்கு பலியானவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகம். 😢🙏🇮🇳

ஆனால் இவை அனைத்தையும் மீறி இந்திய ராணுவ வீரர்கள் சியாச்சினை காப்பதற்கான காரணம் சீனாவையும் பாகிஸ்தானையும் புவியியல் ரீதியாக தொடர்பு கொள்ளாமல் தடுத்து

இரு நாடுகளுக்கும் செக் வைப்பதற்குதான் .

இதை மட்டும் ராணுவம் செய்யாது போனால் இந்தியாவுக்கு வடக்கில் பேராபத்து உண்டாகும்.

இதனை தடுக்க சியாச்சின் பிரிகேட் என்ற பிரிவில் 10,000 வீரர்கள் ஒரு பிரிகேடியரின் கீழ் 24×7 என

எந்நேரமும் தயாராக சியாச்சின் அடிவார முகாமில் (Siachen Base Camp) உள்ளனர். இதில் 3000 வீரர்கள் சியாச்சின் பனிமலை முகடுகளில் உள்ள நூற்றுக்கணக்கான முகாம்களில் நீங்கள் இதை படித்து கொண்டிருக்கும் இந்த நிமிடத்தில் கூட சொல்லி முடியாத கஷ்டங்களை தாண்டி

நாட்டின் பாதுகாப்புக்காகவும் நமக்காகவும் பணியாற்றி வருகிறார்கள்.

நாட்டையும் மக்களையும் காக்கும் முக்கிய பொறுப்பில் இருக்கும் அந்த எல்லை சாமிகளுக்கு நன்றிகள் பல 🙏🙏🙏🙏

ஜெய்ஹிந்த் 🇮🇳

வந்தே_மாதரம் 🇮🇳

Courtesy : Indian defence