Thread by @muratonderman

Rekabetçi, sınırsız, sözü onun ağzından çıktığı için geçerli kabul edilen baba modeli, yalnız ülkedeki erkekliğin ana caddelerinden biri belki de birincisidir. Bu fallik bir model ve Odip öncesi. Bu figür "erkeksen gel" diyen, rakibi dişilleştirmeye girişen, kastratör bir tip. >>

Sözü geçen eril figürün dişil eşdeğeri ise, geliniyle sadakat çatışması yaşayan, rekabetçi, temel duygusal ilişkisini çocuğuyla ama özellikle de erkek çocuğuyla kuran ve ona "babana ihtiyacımız yok" örtük mesajını yollayan anne figürü. >>

Bu iki figür evlenince karı koca olsalar da bir çift oluşturmazlar. Rollerine odaklanırlar ama esasında kuşak ve cinsiyet farkını içselleştirmemişlerdir. Bir ilişkiye katkıda bulunmak için değildir buradaki erkeğin cinsel davranışı, üstünlüğünü sergilemeye dönüktür.

Ne özgeci ne bencil diyebileceğimiz biri değildir fallik insan. Dolayısıyla, eşitlikçi de değildir.
Bu fallik baba modeli yalnız ülkede sadece babalığın değil ana cadde erilliğin de modelidir ve ataerkilliğin psikolojik altyapısını da oluşturur.

Fallik/ataerkil yani kendi üzerinde yasa tanımayan efendinin erilliğe model oluşu çok şeyi açıklasa da odip sonrası bir baba veya erillik modelinin hayata geçirilmesi de çok zor olsa da zamanla mümkündür ama erilliği fallik baba figürüyle tanımlayarak sabitlersek bunu yapamayız.

Fallik anne de fallik baba da birer kastratördür.Fallik anne bunu erkek çocuğuna "babana ihtiyacımız yok, o vazifesini yaptı" örtük mesajını göndererek ve çocuğun baba karşısındaki, onu olgunlaştıracak nihai yenilgisini içselleştireceği rekabet sürecini böylece bypas ederek yapar

Böylece, yalnız ülkede düzen kuralsızdır zira kurallı üstben odipten çıkarken kurulur. Daha önce efendilik/kastrasyon "mantığı" geçerlidir. Düzenli anarşinin ne erkeği ne kadını yasa fikrini içselleştirir.Oysa özerkliğin temeli yasadadır, tabudadır.Bu yasa ensest yasağı yasasıdır

Tabulara sorgulayıcı zihni yücelterek karşı çıkarken, özerkliği inşa edenin de bir tabu olduğunu unutmamak bence iyi olur.
Kastrasyon endişesi taşıyan bir erkeğin çatışma yaşadığı diğer bir erkeğe "erkeksen gel" demesi normaldir ve böylece çatışma kim erkek yarışmasına dönüşür.

Tampon çizildi, kavşakta önden geçildi diye adam vurulan ülkemizde,kastrasyon endişesi, olayın boyutunun görünürdeki çıkış sebebinin (tampon çiziği) boyutunu kat be kat aşmasına sebep olur.Çatışma sembolikleşir, bir erkeklik sınamasına dönüşür.Yoksa çizik yüzünden adam vurulmazdı

Bunlar hep odip-öncesi bir erkekliğe işaret eder. Bu figür henüz kuşak ve cinsiyet farkını ve kurallı bir düzen kavramını içselleştirmemiştir. Onun için düzen emirle kurulur yani biatkardır ama bu biatkarlığında, muhtemelen, babaya teslimiyetin uyandırdığı zevkin de payı vardır.

Yani onun örtük bir homoseksüel olma ihtimali de vardır. Eril bir üstün figür karşısında başeğmekten zevk alır çünkü.

Alkollü araç kullanırken kendi devletinin polisine yakalanınca, kendiliğinden istifa eden erkek bakan figürü ise odip sonrası bir erkek figürdür :)

Kuralsız bir düzenin veya ünlü antropolog Edward Evan Evans-Pritchard'ın başka bir bağlamda (bir Afrika kabilesi için) kullandığı kavramlaştırmasıyla "düzenli bir anarşinin" hüküm sürdüğü yalnız ülkedeki erkekliğin antagonistik karakteri biraz da buralardan gelir.

O yerlere göklere konulamayan yalnız baba, dişilleşme kaygısı yaşayan ve yaşatan ve bu yüzden rekabetçi bir erkek çocuğudur aslında. Bu yüzden, iktidar kaybı onda değersizleşme ve itibarsızlaşma endişesini tetikler. Tüm değer fikri potency üzerine kuruludur.

Bu yüzden yalnız ülkede nadiren istifa olur. Başarısızlık bilgisizliğin de işareti sayılır üstelik.
Yani erkek kimliği kırılgandır ve içselleştirilmemiştir. Reaksiyonerliği de bundandır misliyle mukabeleciliği de. Tepkisel tepkiler verir; vurur, kırar, zıvanadan çıkar kolayca.

Ben Tr'de erkek bilinçdışında yenilgiye yer olduğunu düşünmüyorum. Burada kastedilen kurucu bir yenilgidir. Erkek çocuk bu yenilgiyi kabul ederek yani annenin yegane sevgi nesnesi olma hayalinden vazgeçerek, bu anlamda anneden feragat ederek erkek kimliğini içselleştirir.

Bunu yapamazsa, bir çiftin bir tarafı nasıl olabilir ki zaten! Aklı, "babansız da oluruz" yavrum mesajı veren (fallik) annesindeyse o nasıl kendi "aile"sini kurabilir veya bir çift ilişkisinin kurulmasını sağlayabilir. Rollere uymak bir çift olmaya yetmez.

Bu bahiste hep erkeklerden bahsediliyor ama kastratör fallik kadın modeli eğitimli ve kentli kesimde yalnız ülkede epeyce yaygın diye düşünüyorum. Yani gözlemlerim bu yönde. Bu da odip öncesi bir kadın tipi. Eli makaslı. Erkeğin özdeğerini törpüleyen, onu sınava sokan bir tip bu.

Altta kalma(ma)k, bu kültürel psikolojide pasiflik dişilliği imlediği için de önemlidir yani. Üstün gücünü kullanarak erkek rakibini pasifleştiren bir erkek, onu dişilleştirmiş de olur. Bu ortak kabul veya örtük bilgi, "erkeksen gel" ibaresinin kullanılmasına zemin oluşturuyor.

Şimdilik bu kadar. Okuduğunuz için teşekkürler sade vatandaşlar.

Aileci toplumdan bahsediyoruz ama aslında bu kültürel psikoloji yeni bir ailenin kurulmasını güçleştiriyor. Kaynana gelin çatışması, bir sadakat çatışması mesela. Anne oğlunu bırakmak istemiyor, aslında yeni bir aile kurulsun istemiyor. Kendine lazım onun oğlu.

Evlenecek yaşa gelmiş insanlar nikah davetiyelerinde kendi misafirlerini kendileri çağıramıyorlar, davet sahibi anne-baba görünüyor. Bu habitus, odip sonrasına değil, öncesine işaret ediyor. Çok yaygın olan, görücü tarzı evlenme de öyle. Bu insanlar bir "çift" nasıl olabilirler?

Kafalar karmakarışık yani. Aynı Tr'deki düzen gibi. Bir düzen var üstelik de sert bir düzen ama karmakarışık ve kuralsız.