Thread by @erenbilal

“Düşünmeye değmez mi?”

Oy verme ve ait hissetme davranışlarını asla küçümsemeden ve olaylara bakış açımızdaki sebep/sonuç ilişkisini en üstte tutarak bazı fikirlerimi paylaşmak istiyorum;

Net bir tarih başlangıcı olmamakla birlikte son iki senedir ülkemizde artan “kötülüğün görünürlüğünün” tesadüf olmadığını düşünüyorum.

Daha doğrusu artan bu “görünürlüğün” doğal olmadığı kanısındayım.

Bu görüşümü bir komplo teorisiyle besleyecek değilim, önümüzde duran şeyi anlamaya çalışıyorum. Katkı ve eleştirilerinizi beklerim.

Zamanın ruhu ve daha önemlisi ana akım medyanın çeşitli sebeplerle (siyaset/medya ilişkisi, habercilik kalitesindeki düşüş, geleneksel medyanın dijital dönüşümü ıskalaması gibi) gerilemesi haber kaynaklarımızı açık/kapalı sosyal medya platformlarına/gruplarına yöneltti.

Bu yönelimi sayılarla anlatan Oxford Üniversitesi Reuters Gazetecilik Enstitüsü 2019 Raporu (Türkiye Bölümü);

reutersinstitute.politics.ox.ac.uk/sites/default/…

Ne demek istiyorum;

1. FB, Twitter, WhatsApp vb mecraları her açtığınızda komşusuna tecavüz eden adam, trafikte balta sallayan şoför, iflas eden eden işadamı, yalan söyleyen siyasetçi, ülkeyi terkeden yatırımcı, öğrencisini döven öğretmen haberlerini “daha çok” mu görüyorsunuz?

2. Tıkladığınız veya görüntülediğiniz haberlerin/hesapların/sayfaların duvarınızı ele geçirdiğinin, hep bu haberlere denk geldiğinizi ve daha önemlisi “ötekinin” görünmediğinin farkında mısınız?

Bunlar olmuyor demiyorum. Evet, birçok anlamda iyi haber ve verilerin azaldığı bir dönemdeyiz.

Bahsetmek istediğim, kötülüğün/umutsuzluğun “görünürlüğünün” artması/arttırılması.

Ne oluyor?

Cambridge Analytica Skandalını duymuşsunuzdur. Skandala ismini veren şirketin dünya çapında 200’den fazla seçimde ve şirket danışmanlıklarında neler yaptığını öğrendik. Konuyla ilgili çok ciddi tartışmalar/süreçler devam ediyor, özellikle ABD ve İngiltere’de.

Duymayanlar için skandalın tüm detaylarını aşağıdaki yazılarımda derlemiştim;

link.medium.com/4CGyA8WxOX

link.medium.com/1sH0LgYxOX

Kabaca, bu şirket ve benzerlerinin bizi bizden iyi tanıyan algoritmaları ve veri setlerini yeni bir sosyal mühendislik yaparak pazarladıkları ortaya çıkmış oldu.

Bu konunun ülkemizde de siyasete, daha da önemlisi günümüz şartlarında özgür irademizin tek tecelli ettiği yer olan “seçimlere” ve birlikteliğimizin yansıdığı “sosyal yaşama” etkisinin araştırılması, tehditlerinin ortaya konulması gerekmez mi?

Bakınız, İngiltere Parlamentosu’nun 250 sayfalık Facebook Raporu;

parliament.uk/documents/comm…

Raporu hazırlayan Komite Başkanı Collins,

“Her gün kullandığımız sosyal medya platformları aracılığıyla vatandaşların kötü niyetli ve insafsızsa dezenformasyona maruz bırakılmaları ve tanımlanamayan kaynaklardan gelen karanlık reklamlar yüzünden demokrasimiz risk altında..”

Sonuç;

- Bugün iktidarın aleyhine gözüken bu durum yarın muhalefetin başına iş açabilir ve “istemediği” şekilde görünmesine (görünmemesine) yol açabilir.

- İlk cümleme sadık kalarak; seçimler, ve ülkemizin geçtiği durumlardan bağımsız olarak düşünüyorum.

“Doğal değil bu durum”

Facebook’un bizi bizden iyi tanıdığına, konuştuğumuz şeyin Google’da önümüze geldiğine inanıyoruz da; algoritmaların ve veri setlerinin karar, davranış, seçim ve toplumsal dizayn işlevinde kullanılmadığını mı düşünüyoruz?

Bu “doğal olmayan” durumu daha iyi anlamak adına;

İngiltere’nin Brexit sürecinde yaşananlarla ilgili bir gazetecinin çarpıcı gözlemleri için buyrun. (TR altyazı mevcut)

ted.com/talks/carole_c…