Thread by @muratonderman

Bir kuşağın öncekilerin tüm değer, ilke ve eylemlerine toptan karşı çıkması onun kendi kararlarını verecek kadar bağımsızlaşmadığına ve farkını ancak karşıtlıkla yani olumsuz biçimde ortaya koyabildiğine veya özerk olmaktan çok reaksiyoner olduğuna dair kuvvetli bir belirtidir.

İdealleştirmediğimiz zaten ne kaldı ki, gençler de idealleştirilmekten mahrum kalmasın!
Önemli bir toplumsal kesimin "kusurlu" yönlerinin görülmesini de engelleyen bu (idealleştirici) tavır,eleştirel düşünme adına sahipleniliyor gibi görünse de aslında korunmak istenen muhalefet

Eleştirel düşünmenin hiçbir toplumsal kesimi idealleştirmesi mümkün değildir.
Yoksa, Türkiye'de birçok entelektüelce sergilenen söz konusu tavırda da mı muhalif olmayı eleştirel olmanın karinesi sayan ve yalnız ülkede alışılageldik bakış açısının parmağı var ?

Bilinen anlamda iktidar konumlarından uzakta olmasının bir kişiyi kusursuz ve masum saymak için yeterli olduğu karinesinde de parmağı vardır idealleştirmenin.

Ben genç olsam, gençlerin idealleştirilmesinden rahatsız olurdum. Şimdi de olduğuma göre demek ki halen gencim :)) Her neyse, biri bizi durup dururken yücelttiğinde, kusursuzlaştırdığında utanırız çoğunlukla, çünkü o tabloya uymadığımızı, epeyce kısa kaldığımızı biliriz içten içe

Aradaki gedik yani algıladığımız aktüel kendimizle diğerinin çizdiği mükemmel tablomuz arasındaki önemsiz olmayan fark bize idealimizden kısa kaldığımızı gösterir ve bu yüzden utanırız.

Birisini idealleştirip kusursuzlaştırmak onu aşağılamaktır aynı zamanda. Onun utancını tetikleyen kısa kalışını durup dururken ona hatırlatmış oluruz. Buna ne hakkımız var ki? Üstelik onu idealleştirmemiz onu olduğu gibi kabul edemediğimizin yani onu dışladığımızın da işaretidir.

Bu bayağı komplike bir etkileşim yani ! O insan (idealinden) kısa kalışını hatırlamasına bundan ötürü utancının tetiklenmesine ve hatırlamak zorunda bırakıldığına mı üzülsün yoksa olduğu gibi kabul edilmeyeceğinin belli edilmesine mi yansın !

Gençleri çünkü herkesi olduğu gibi kabul etmek en iyisi. Biz insanlardan kahramanlar çıkarmayı çok seviyoruz çünkü kafa tutulmasından hoşlanıyoruz. Zira fena halde yaygın kastrasyon endişesi var.