T24’ün “sol” yansısı Duvar’da şu satırları ancak, solun örgütlü mücadelesiyle uzak yakın ilişkisi olmamış, olduysa da çoktan unutmuş; sınıf, tarih, ideoloji yerine kültür, bilinç, psikoloji kavramlarıyla konuşmayı alışkanlık edinmiş biri edebilir. gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2019/…
Türkiye solu, en azından 1964’ten en azından (faşist darbe dönemlerinin karanlığı da dahil) 1982’ye kadar, milyonlarca insanı harekete geçirip on milyonlarcasını derinden etkiledi, başka pek az ülkenin soluna nasip olmuş gelenekler, idealler ve ilkeler yarattı.
Sol, cezaevlerinde direnişlerden başka, en azından 1987’den itibaren 12 Eylül karanlığını yırttı ve haftalar süren işkenceli gözaltılara, infazlara, operasyonlara rağmen yeraltı hareketinden başka geniş bir kitle hareketi de oluşturmayı başardı.
T24… affedersiniz: Duvar yazarını pek inciten bu sol (yeri gelmişken: onun adı “Türk solu” değil, Türkiye solu), muhterem yazara göre “asıl hedefi olan halka bir türlü inememiş, onu anlayamamıştır; hatta, halkına karşı kibirlidir.”
Bu bıktırıcı saçmalıklar, bu kendini allame-i cihan sayıp akıl vermeler, bu solu kendi örgütsüz şekilsizliğine benzetme, “aşk”la, “iştiyak”la filan bezeme hayalleri, bu Jung’dan tasavvufa salınıp halka “inme” çağrıları… Bütün bunlar mide bulandırıcı.
Solu, bu zırvalar değil, ancak sol eleştirebilir, çünkü ancak solun soldan eleştirisi, onu yeniden ayakları üzerine kaldırabilir.
Yazı, bu yorumu hak etmiyor aslında; ama gene de eklemekte fayda var: solun halka “inmesi” (yahut “çıkması”) değil, belki de bizatihi bu düşüncenin kendisi, yani solun belli bir şey gibi olma kaygısı da, onun zayıflığının ideolojik nedenlerinden biridir.
@threadreaderapp unroll
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
