یک جیغی تو سینما وجود داره به اسم "جیغ ویلهم". قصه شیرینی داره این جیغ. نزدیک به ۵۰۰ فیلم ازش استفاده کردند. دیگه یواش یواش بین صداگذارهای حرفه‌ای سینما تبدیل به یک چالش شده بود. هرکسی سعی می‌کرد یک جایی اینو تو فیلمش بذاره. از "جنگ ستارگان" گرفته تا "ایندیانا جونز" و...
اولین بار که از این جیغ گوشخراش استفاده شد، توی یک وسترن بود : "طبل‌های دوردست" (رائول والش، ۱۹۵۱).
صدا متعلق به بازیگر نه چندان معروفی بود به نام شِب وولی. روی جعبه صدا این جیغ نوشته شده بود: "مردی که طعمه تمساح شد".
صدا متعلق به بازیگر نه چندان معروفی بود به نام شِب وولی. روی جعبه صدا این جیغ نوشته شده بود: "مردی که طعمه تمساح شد".
علت اینکه به این جیغ هم اسم ویلهم دادند این بود که در ۱۹۵۳، در "The Charge at Feather River "، وسترن سه‌بعدی گوردون داگلاس، می‌شد از دهن یکی از شخصیت‌های حاشیه‌ای فیلم به اسم ویلهم این جیغ رو شنید. این سومین باری بود که از این جیغ در سینما استفاده می‌شد.
اما شهرت این جیغ از زمانی بیشتر شد که طراح صدا سه‌گانه "جنگ ستارگان"، بن برت تصمیم گرفت به شوخی از این جیغ استفاده کند. لوکاس هم چیزی نگفت و رفته‌رفته صداگذاران این شوخی رو رواج دادند.
اما در ۲۰۰۳، شِب وولی، صاحب صدا فوت کرد. بن برت قسم خورد دیگه از این جیغ استفاده نکند.
اما در ۲۰۰۳، شِب وولی، صاحب صدا فوت کرد. بن برت قسم خورد دیگه از این جیغ استفاده نکند.
اما هنوز می‌شه جیغ ویلهم رو تو فیلمهای زیادی شنید، از جمله بزرگانی همچون پیتر جکسون و تارانتیو.
با هم معروفترین جیغ تاریخ سینما را بشنویم.
با هم معروفترین جیغ تاریخ سینما را بشنویم.
