1/7- Bankalar kredi vererek mevduat yaratır. Bankaların kredi vermesi için doğrudan merkez bankası parası, rezerv paraya ihtiyacı yoktur. Ancak bankalar sınırsız kredi verip mevduat yaratamaz. Bunu hem basiretli bir banka yapmaz hem de düzenlemeler sınırlar.
2/7- Mevduat bankada kalmayıp bir başka bankaya gittiğinde yeniden finansman, likidite ihtiyacı ortaya çıkar. Yeterli likiditesi, borçlanmak için teminata verebileceği kıymeti olmayan banka likidite sıkıntısı çeker.
3/7- Riskli müşterilere verilen krediler geri dönmeyebilir. Bu durumda banka zarar eder, sermayesi erir. Varlıkları yükümlülüklerini karşılayamayabilir. Aktif kalitesindeki bozulma likidite ihtiyacını artırır, fonlama maliyetini yükseltir.
4/7- Krediler uzun, mevduat kısa vadelidir. Vade uyumsuzluğu vardır. Faiz artışlarından banka olumsuz etkilenir. Enflasyon belirsizliği yüksekse vade uyumsuzluğuna bağlı faiz risk primi de yüksek olur.
5/7- Kredi risk primi, likidite risk primi, faiz risk primi kredi faizini etkiler. Bankacılıkta sermaye ve likidite şartları da kredi vererek sınırsız para yaratmayı sınırlar.
6/7- Zorunlu karşılıklar ise mevduatın bir kısmının merkez bankasına yatırılması değildir. Banka zorunlu karşılık yükümlülüğünü tesis edebilmek için yine merkez bankasından teminat karşılığı borçlanır.
7/7- Merkez bankasından borçlanıp teminata verilebilecek kıymetlerin azalması zorunlu karşılıkların likidite etkisidir. Zorunlu karşılıklara faiz ödenmemesi ya da düşük faiz ödenmesi ise maliyet etkisidir.
