Thread by @RaneSays

📌📌📌
इथेही नुकसान 'मिडल'क्लासचं!

यंदाच्या परीक्षा ऐच्छिक केल्याने, परीक्षा देऊ इच्छिणाऱ्या विद्यार्थ्यांची संख्या किती हे पाहणं औत्सुक्याचं आणि तितकंच मानसिकतेचा अभ्यास करण्याच्या दृष्टीने महत्त्वाचं ठरणार आहे. करोना वगैरे ही कारणे आहेत. परीक्षा नकोच ही (१/१५)

मानसिकता किती विद्यार्थ्यांची आहे हे 'परीक्षा देणाऱ्या विद्यार्थ्यांच्या' आकडेवारीतून स्पष्ट होईलच. कारण अद्याप 'एटीकेटी'वाल्यांचा निर्णय झालेला नाही. या बिचाऱ्यांचं म्हणजे इकडे आड तिकडे विहीर असं झालंय. या लाटेत आपणही वाहून जाऊ असा वेडा विश्वास त्यांच्या मनात (२/१५)

निर्माण झाला होता. मात्र तमाम विद्यार्थ्यांचे कैवारी झालेल्या उदय सामंतांनी तो आनंद टिकू दिला नाही. अर्थात हा थ्रेड लिहून 'परीक्षांमधून सुटलेल्या' इतरांच्या आनंद विरजण घालायचे नाही. मात्र या क्षणिक आनंदातून काही महत्त्वाचे प्रश्न निर्माण होणार आहेत त्याकडे अद्याप (३/१५)

अनेकांचे लक्ष गेलेले नाही.

परीक्षा रद्द व्हाव्यात म्हणून खरंतर 'इंजिनिअर्स'नी मिळून लढा दिला होता. या लढ्याचा फायदा मात्र बिगर-व्यावसायिक अभ्यासक्रमांना म्हणजे वाणिज्य, विज्ञान आणि कला शाखेच्या विद्यार्थ्यांना झाला. इंजिनीअरिंग, लॉ अशा शाखांमध्ये (४/१५)

त्यांच्या शिखर संस्था जोवर निर्णय घेत नाही तोवर प्रश्न प्रलंबित राहील. पण हा मूळ चर्चेचा मुद्दा नाहीच. ज्याला-त्याला परवानगी मिळायची तेव्हा मिळेल. मात्र परीक्षा 'पूर्णतः' रद्द करण्याचा निर्णय भविष्यात धोक्याची घंटा ठरू शकतो याची कल्पना येताच हा संपूर्ण विषय 'ऐच्छिक' (५/१५)

करून सत्ताधारी पक्षाने मास्टरस्ट्रोक मारला हे नाकारता येणार नाही. या निर्णयाच्या जीआरनुसार विद्यार्थ्यांना परीक्षा देणे वा न देणे हा स्व-अकलेने घेतलेला निर्णय आहे हे लेखी द्यायचे आहे. याचाच अर्थ उद्या जाऊन तुमच्या करिअरमध्ये परीक्षा दिल्याने काही बाधा आलीच तर (६/१५)

तत्कालीन सरकार म्हणून आताचे सत्ताधारी हात वरती करणार हे निश्चित आहे. कारण विद्यार्थीच तसं लिहून देणार आहेत. हेच सूत्र परीक्षा देऊ इच्छिणाऱ्यांबाबत असेल. ते स्वतःच्या रिस्कवर परीक्षा देत आहोत असं लेखी देतील. म्हणजे उद्या संसर्ग झाला तरी तो तुम्ही स्वतःच्या रिस्कवर (७/१५)

ओढवून घेतला आहे असा त्याचा तांत्रिक अर्थ होणार आहे. यामध्ये चोहोबाजूने 'सामंत' मात्र सेफ राहणार आहेत. अर्थात मी तुमच्यासोबत आहे हे बोलताना त्यात गढूळ राजकारणाचा दर्प जाणवला हे कोणीही सुज्ञ सांगेल. त्यांच्या नजरेत ती खोट दिसत होती. असो! हा विषय नाही.

आपल्याकडे टॅलेंटला (८/१५)

जोखणारी शिक्षणव्यवस्था नाही हे मान्यच आहे. त्यामुळे एका परीक्षेवर आमचे मूल्य तोलणार का प्रश्नही रास्त आहे. मात्र या मागणीमागे दूरदृष्टीकोनातून पाहणाऱ्या विद्यार्थ्यांची संख्या फार कमी आहे हे दुर्दैव आहे. कदाचित मी त्याजागी विद्यार्थीपेशात असतो तर मीही परीक्षा नकोच (९/१५)

अशा निर्णयापाशी पोहोचलो असतो हे सांगण्यात मला कमीपणा वाटणार नाही. उगाच डिप्लोमॅटिक लिहून परिस्थिती बदलणार नाही. मात्र आज याक्षणी पत्रकारितेत असताना, अनेकांशी बातचीत करताना, अनेक शिक्षकांसोबत 'ऑफरेकॉर्ड' चर्चा करताना हा निर्णय किती भयाण ठरू शकतो याची जाणीव होते आहे. (१०/१५)

या निर्णयामुळे प्रत्येकालाच नुकसान होणार आहे असं नाही. मात्र आपल्या समाजव्यवस्थेत जसे 'मध्यमवर्गीय' त्रास भोगतात तसेच काहीस विद्यार्थ्यांमधील 'मध्यमवर्गीयांचं' होईल अशी भीती वाटते. हुशार विद्यार्थी बहुदा परीक्षा देण्यावर भर देतील. ज्यांचा कॉलेजचाच फारसा संबंध (११/१५)

आला नाही ते ब्याद गेली म्हणून सुखावतील. आता ही जी मधली ५०-७५ मधली कॅटेगरी आहे ज्यांचे ध्येय म्हणजे केवळ 'जॉब' मिळवणे आहे त्यांचा पुढील काळ कठीण दिसतो आहे. अर्थात हे काही जाणकारांशी बोलून वर्तवलेले अंदाज आहेत. मात्र हे अंदाज खरे ठरू नयेत यासाठी काही प्रयत्न (१२/१५)

आपल्यालाच करावे लागतात. असे प्रयत्न सध्यातरी होताना दिसत नाहीयेत.

याक्षणी आपले विद्यार्थी परीक्षांपासून लांब पळू पाहतायत याचा विचार शिक्षण व्यवस्थेने करायला हवा. परीक्षा किंवा एक कागद आपल्या टॅलेंटचे मूल्य ठरवू शकत नाही वगैरे ठीके. मात्र शिकून, योग्य मूल्यमापन होऊच (१३/१५)

नये असं होणार नाही. तसे झाले नाहीतर अनागोंदी माजेल. ती परीक्षा कशी घ्यावी, त्याचे मूल्यमापन कसे व्हावे याची पद्धत बदलण्याबाबत चर्चा होऊ शकते. मात्र परीक्षा होउच नये हा होरा बरा नाही. मी मागेही एका थ्रेडमध्ये म्हटलं होतं की, आपल्याकडील शिक्षणव्यवस्थेला बदलण्याचा, (१४/१५)

घडवण्याचा, तासण्याचा याहून मोठा योग पुन्हा येणे नाही. आज माणूस बदलतोय. सवयी (काहीप्रमाणात का होईना) बदलतायत. निसर्ग बदलतोय. मग सगळंच जुळून आले असताना विद्यार्थ्यांना परीक्षेपासून पळू वाटणारी शिक्षण व्यवस्था पर्यायाने मूल्यमापन करणारी परीक्षेचा पॅटर्न बदलण्यास हरकत ती काय? (१५/१५)