पंजाब आणि हरियाणामध्ये शेतकऱ्यांची प्रचंड मोठी आंदोलने चालू आहेत. केंद्र सरकारमध्ये सामील असणाऱ्या शिरोमणी अकाली दलाने या आंदोलनाला पाठिंबा दिला आहे. केंद्रीय मंत्री हरसिमरत कौर बादल यांनी राजीनामा दिला आहे.
हे आंदोलन केंद्र सरकारने शेतमाल विक्री खुली करण्यासंदर्भात
1)
काढलेल्या अध्यादेशाविरुध्द चालू आहे. मुळात अध्यादेश कशासाठी? ज्या विधेयकावर सरकारला चर्चा नको असते त्यावर अध्यादेश काढून हुकूमशाही पद्धतीने त्याची अंमलबजावणी करणे हा या सरकारने पायंडा पाडला आहे.
नवीन नियमानुसार शेतीमालाच्या विक्रीवर बाजार समिती (मंडी) चे बंधन आणि नियमन
2)
असणार नाही. कोणत्याही जागेवर शेतमाल विक्री होऊ शकते. मंडीचा सेस, कमिशन इत्यादी द्यावे लागणार नाही. सर्वसाधारणपणे एक क्विंटल गहू, मक्यामागे किमान 150 रुपये ते 170 रुपये खर्च वाचणार आहे, जो शेतकऱ्याला किंवा त्याच्याकडून माल विकत घेणाऱ्याकडे शिल्लक उरेल.
3)
वर वर दिसता हे शेतकऱ्यांच्या फायद्याचं दिसतं. तशा पोस्ट आय टी सेल कडून येतीलच. आणि शेतीमधील शे* पण न कळणारे लोक त्यावर ज्ञान पण देतील.
खरी गोम अशी आहे की मंडीची तथाकथित एकाधिकारशाही मोडणे हा दिखावा आहे. क्विंटलमागे 150 रुपये फायदा हा शेतात जाऊन धान खरेदी करणारा बड्या
4)
उद्योगपतीचा होणार. (तोच तो मेरे बाप का सपना वाला...) सुरुवातीला या 150 रूपयातील 100 रुपये शेतकऱ्यांना देइल. पण एकदा का धान मंडी मधील इतर व्यापारी, सरकारी खरेदी यंत्रणा थंडावल्या की तो बडा व्यापारी म्हणेल त्या किंमतीला शेतकऱ्यांना त्यालाच धान विकावे लागेल.
5)
वर कोणतेही वाद झाले तर ते 'सामंजस्याने' सोडवण्यासाठी लवाद म्हणून एका बोर्ड ची स्थापना करण्यात येईल. त्या लवादाचा निर्णय (मांडवली) शेतकऱ्यांवर बंधनकारक असेल. त्यामुळे पुढे जर न्यायालयात जायची वेळ आली तर त्या खटल्याला काही अर्थ नसेल.
एका बड्या उद्योगपतीची मोनोपॉली तयार
6)
करण्याचं काम राजरोसपणे सुरू आहे. ज्यांना पटत नाही त्यांनी दहा वर्षांपूर्वी दूरसंचार क्षेत्रात किती मोबाईल कंपन्या होत्या, आता किती राहिल्यात आणि अजून दोन वर्षात किती असतील हा प्रश्न स्वतःलाच विचारा.
पंजाब, हरियाणातील शेतकऱ्यांना हे समजून चुकलंय. म्हणून नजिकचा फायदा न बघता
7)
भविष्याकडे पाहून ते मैदानात उतरले आहेत. बाजार समिती/ धान मंडीमधील व्यापारी त्यांना पाठिंबा देत आहेत. हे व्यापारी तर भाजपचे हक्काचे मतदार... तरीही त्यांचा नंबर लागलाच!
शेतकऱ्या जागा हो..
लवकरच हे लोण आपल्यापर्यंत पोहोचणार आहे.
8)
सब बिक जायेगा!
सबका नंबर आयेगा!! याचां मुख्य हेतू महाराष्ट्रासह इतर राज्यातील शेतक-यांची पत निर्माण करणा-या सहकारी संस्था उद्वस्त करणे हा आहे .....😡😡😡😡😡 9)
डॉ . अल्बर्ट एलिस .
अमेरिकेतील नामांकित मानसोपचारतज्ञ . यांना मानसशास्त्रज्ञ सुद्धा म्हणता येईल . विवेकनिष्ठ मानसोपचार पद्धती (rational emotive behaviour thearapy ) हा त्यांचा मनाच्या जगातील सर्वात महत्वाचा शोध . अनेकांना मानसिक स्थैर्य मिळवून देणाऱ्या या पद्धतीचा शोध 1)
खरंतर त्यांनी स्वतःला स्थिरता मिळवून देण्यासाठी लावला होता . या शोधाची सुरुवात त्यांनी लहानपणीच केली होती . भावनेच्या आहारी न जाता , तर्कसंगत बुद्धी वापरून केलेला विचार मनाला स्थिर करतो हा त्यांचा अनुभव त्यांनी जगाला पटवून दिला . त्यासाठी अनेक उदाहरणे आणि दाखले दिले .
2)
आणि आयुष्याच्या उत्तरार्धात त्यांच्या कार्याची दखल घेणे सर्व जगाला भाग पडले . त्यांनी मांडलेले काही सिद्धांत सोप्या भाषेत पुढीलप्रमाणे आहेत .
१) माणसाच्या आयुष्यात घडणाऱ्या घटनांवर त्याच्या प्रतिक्रिया आणि कृती अवलंबून नसतात , तर त्या घटनांकडे तो कोणत्या दृष्टीकोनातून बघतो
3)
नुकतीच नाणेघाटला जाऊन आले होते.त्यासंदर्भात #मर्यादित वाचन केलं होतं.त्यातून हे कळालं की, हा नाणेघाट म्हणजे घाटांचा राजा.हा इसवीसनपूर्व काळात बांधला गेलाय.हे वाचूनच रोमांच उभे राहिले. काय ते कसब? अभियांत्रिकीमधला चमत्कारच.
सातवाहन सम्राज्ञी गौतमीपुत्र 1)
सातकर्णीची पत्नी नागणिका हिचा नाणेघाटातल्या लेणीतला तो प्रख्यात शिलालेख. पहिल्यांदा गेले तेव्हा वेड्यासारखी धावत गेले होते त्या भित्तीकडे. त्या पाषाणातल्या अक्षराईत हरवून गेले होते.मला न समजणाऱ्या ब्राम्ही भाषेतली ती अक्षरं पण विलक्षण प्रेमानं,कदाचित इतिहासाच्या फारसं न 2)
जपता आलेल्या वेडामूळे माझे हात त्या अक्षरांवरनं फिरत होते.नागणिका इथेच असेल का? माझ्या आसपास?माझी ही ओढ बघत असेल का?तिला छान वाटत असेल का आपला शिलालेख असा चिरंजीवी झालेला पाहून? तिचा चुडाभरला अमानवी हात माझ्यासोबतच तीही त्या अक्षरांवरनं फिरवत असेल का? धुक्यासारख्या तरल
3)
इथल्याच (पनवेल स्टॅंडजवळ) एका छोटेखानी हाॅटेलवाल्याने बाबासाहेबांना पाणी नाकारले त्यावेळी अस्वस्थ झालेले, गरीब मजूर असलेले सोनबा येलवे बाबासाहेबांसाठी पाणी आणायला गेले.
पाणी आणले, तोपर्यंत बाबासाहेब पुढील प्रवासाला निघूनही गेले होते. 1)
बाबासाहेब परत याच मार्गाने येतील तेव्हा त्यांना पाणी मिळायला हवे आणि ते मी देईन या इच्छाशक्तीने ते दरदिवशी पाणी घेऊन येत. परंतु बाबासाहेब परत त्या मार्गाने आले नाहीत.
...आणि वाट पाहून अखेर, इथेच सोनबा येलवेंचा मृत्यू झाला.
2)
त्यांच्या स्मृतिप्रीत्यर्थ पनवेल महानगरपालिकेने ही पाणपोई बांधली आहे. येणार्या-जाणार्यांना पाणी मिळावे या उदात्त हेतूने.
उशीरा का होईना, बाबासाहेबांच्या प्रेमाखातर त्याग करणारी व्यक्तिमत्त्वं उजेडात येत आहेत.
3)
मनुस्मृती दहन केल्यानंतर तत्कालीन काही ब्राह्मण्यग्रस्त वृत्तपत्रांनी टीकात्मक लेखन केले. त्यावर बाबासाहेबांनी बहिष्कृत भारत पत्रातून त्यांचा समाचार घेतला. वाचा !
- आनंद गायकवाड
आमच्या मित्रांचा दुसरा असा एक आक्षेप आहे की मनुस्मृती ही जुन्या काळी अंमलांत असलेल्या 1)
नियमांची एक जंत्री आहे. त्या जंत्रीतील नियम आज कोणास लागू नाहीत. मग असले जुने बाड जाळण्यात काय अर्थ आहे ? मनुस्मृती हे एक जुने बाड आहे असे आमच्या मित्राप्रमाणे आम्हासही म्हणता आले असते तर आम्हास मोठाच आनंद झाला असता. परंतु दुर्दैवाने आम्हांस तसे म्हणता येत नाही. आणि आमची
2)
खात्री आहे की, भावी स्वराज्याचा चंद्रोदय केव्हा होतो हे पाहण्याकरिता, आमच्या मित्रांचे डोळे आकाशाकडे लागले नसते तर आपल्या पायाखाली काय जळते आहे हे त्यांना निरखून पाहताच आले असते. मनुस्मृती हे एक जुने बाड आहे, ते राहिले तरी काही हरकत नाही असा युक्तिवाद करण्याऱ्या गृहस्थांना
3)
जमालगढी सध्याच्या पाकिस्तानातील खबैर पक्ख्तुन्ख्वामधील मरदानच्या कटलांग मरदान मिर्गापासून १३ किमी अंतरावर हे शहर आहे. जमालगढी येथे प्राचीन स्तूप व विहारांचे अवशेष सापडले आहेत.
जमालगढी येथील स्तूप व विहार १/५ शतकातील भरभराटीचे बौद्ध ठिकाण होते. 1)
जमालगढीचे स्थानीय नाव "जमालगढी कंदारत" किंवा "काफिरो कोटे" असे आहे. जमालगढीच्या भग्नावशेषांचा प्रथम शोध ब्रिटीश पुरात्ववेत्ता व गाढे अभ्यासक अलेक्झांडर कॅनिंगहॅम यांनी इसवी सन १८४८ मध्ये लावला.
कर्नल ल्युम्स्डेन यांनी जमालगढी येथे उत्खनन केले होते पण तेव्हा तेथे विशेष 2)
काही सापडले नाही. नंतर इसवी सन १८७१ मध्ये लेफ्टनंट क्राॅमटन यांनी पुन्हा येथे उत्खनन केले व अनेक बौद्धशिल्पे सापडली आहेत.
चित्र क्रमांक एक जमालगढी, मरदान, पाकिस्तान बौद्ध नगरीचे भग्नावशेष.
चित्र क्रमांक दोन १/३ शतकातील राणी महामायेचे स्वप्न शिल्प जमालगढी, मरदान,
3)
आम के पेड़ के नीचे ब्राह्मण तुलसीदास रामचरित्रमानस लिख रहे थे. अचानक पेड़ से आम तुलसीदास के सर पर गिरा. तुलसीदास बहुत खुश हुआ, उसने आम को ईश्वर का दिया हुआ उपहार समझकर खा लिया !
मुग़ल राज में गाय कट रही थी, मुग़ल समोसे में गाय का मांस भर भर कर खा रहे थे. 1)
लेकिन तुलसीदास को कोई आपत्ति नही थी, वह मग्न होकर आनंदित होकर, लगा लिखने "ढोल गंवार पशु नारी सकल ताड़ना के अधिकारी" !
किसान का बेटा इसाक न्यूटन सेब के पेड़ के नीचे विज्ञान की पढ़ाई कर रहा था. अचानक से एक सेब न्यूटन के सर पर गिर गया. न्यूटन ने सेब उठाया उसे ध्यान से
2)
देखने लगे मानो कभी सेब देखा ही नही. लेकिन न्यूटन सेब नही देख रहे थे वह सोच रहे आखिर सेब नीचे क्यों गिरा ?
सेब ऊपर क्यों नही गया... नीचे ही क्यों आया ?. ऊपर चांद है वह क्यों नही गिरता. धरती में जरूर कोई फ़ोर्स है. ताक़त है जो चीजों को अपनी ओर आकर्षित करती है !
3)