Thread by @DeusExBoreae

Η σκόνη του πολέμου έκατσε, οι παλμοί έπεσαν, και οι κουβέντες που λέμε «πάνω στη στιγμή» πλέον φιλτράρονται καλύτερα.

Πάμε να δούμε λοιπόν μερικά πράγματα για τη διήμερη περιοδεία του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη.

Thread.

#ASVPAO #FCBPAO
#Panathinaikos #PAOBC
#EuroLeague

Ξεκινώντας χρονολογικά, και με τα όσα διαδραματίστηκαν με την αποστολή του #PAOBC στη Γαλλία (αλλά και σε συνέχεια όλων όσων έχουν συμβεί με Zenit, Ολίμπια Λουμπλιάνα, πέρσι, αλλά και όλων των υπολοίπων ετών) οι διοργάνωση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα πλέον.

Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε συνεχώς (ή μήπως χρειάζεται;) την τραγική διαχείριση από της Euroleague Commercial Assets S.A σε κάθε επίπεδο.

Η 2η μεγαλύτερη διοργάνωση μπάσκετ στον κόσμο (τύποις) αποτυγχάνει διαχρονικά πλέον σε οικονομικά, θεσμικά, λειτουργικά ζητήματα, σε διαφάνεια, και τώρα στο βασικότερο μέλημα όλων: την διαφύλαξη της υγείας όσων ασχολούνται με το άθλημα.
-και- η φετινή σεζόν έχει τελειώσει ήδη.

Νομίζω πως ως θεατές, φίλαθλοι, οπαδοί, κλπ., πρέπει να εκλάβουμε την φετινή σεζόν ως ένα τεράστιο φιλικό τουρνουά υψηλού επιπέδου διατήρησης φυσικής κατάστασης, και προετοιμασίας για την επόμενη χρονιά.

Δεν θα σταθώ άλλο σε όσους επιχείρησαν να ξεπλύνουν την κατάσταση.

Η παγκόσμια κατακραυγή όλων των εμπλεκομένων και του επικεφαλής είναι αρκετή.

Οπότε ας αφοσιωθούμε στα αμιγώς αγωνιστικά λοιπόν.

Τις ικανότητες των νέων παικτών του #PAOBC, λίγο-πολύ τις γνωρίζαμε όλοι από πριν.
Παρόλα αυτά, δεν ξέρεις ποτέ πως θα προσαρμοστεί ένας παίκτης, και πως το περιβάλλον του θα τον βοηθήσει να αποδώσει το θεωρητικό 10/10 του.

Ένας παίκτης θα πιάσει το 10 αν όλες οι συνθήκες γύρω του είναι ιδανικές (θέση, ρόλος, συμπαίκτες, gameplay, προπονητής, κα.), αν έχει την σωστή ψυχολογία, διαύγεια πνεύματος, κίνητρο, work rate, προπονείται, είναι σε καλή φυσική κατάσταση (αθλητή γαρ), και πολλά άλλα.

Η διαφορά λοιπόν μεταξύ 2 ίδιων παικτών (τεχνικά, και αθλητικά) όπου ο ένας έχει όλα τα παραπάνω και ο άλλος όχι, είναι τεράστια.

Τα ποσοστά για το πόσο σημαντική είναι μια κατηγορία, τα αφήνω σε σας.

Κάπως έτσι έχουμε αρχίσει να σχηματίζουμε εικόνα για μερικά παιδιά.

Οι White, Nedovic, Jackson έδειξαν από την αρχή πως δεν έχουν προσαρμοστεί.
Δεν ψάχνουμε τι φταίει.
Αλλά δεν προσαρμόστηκαν.

Ο Jackson έφυγε μόνος του, ο Nedovic είναι μεγάλο asset και επένδυση για να παρθούν αποφάσεις τόσο σύντομα, και ο White δεν είναι.
Κάπως έτσι ο κόσμος άρχισε να ζητάει το κεφάλι του White (πιο εύκολο από Nedovic).

Η απόφαση στο ποιος μένει και φεύγει, ανήκει στον Βόβορα (μαζί με την ευθύνη των αποφάσεων του φυσικά).
Όταν αναθέτεις μια δουλειά σε κάποιον, τον αφήνεις να την κάνει όπως αυτός νομίζει, και κρίνεις από το αποτέλεσμα.

Επειδή ακούω περί αντικατάστασης White, η άποψη μου είναι πως δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο.
Αν αποδεσμευτεί ο Αμερικανός, δεν χρειάζεται προσθήκη.

Η frontline του #PAOBC έχει επιλογές.

Στο "5" μπορεί να παρατάξει Παπαγιάννη, Auguste, Βουγιούκα, και Μήτογλου-Bentil υπό προϋποθέσεις.
Στο "4" έχει Μήτογλου, Bentil, Κασελάκη, και Παπαπέτρου υπό προϋποθέσεις.
Στο "3" έχει Παπαπέτρου, Sant Roos, Κασελάκη, και Καλαϊτζάκη-Περσίδη υπό προϋποθέσεις.

Φυσικά υπάρχουν ελλείψεις σε τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται πλέον σε κάθε θέση.

But when life gives you lemons, you gotta do lemonade.

Εκεί που πονάει ΠΟΛΥ ο #PAOBC είναι πρωτίστως στη δημιουργία, και κατόπιν στο σουτ.

Χρειάζεται καθαρό playmaker.-

Παρόλο πως είναι πολύ εμφανές πλέον πως ο HSR δεν μπορεί να εκτελέσει αυτόν τον ρόλο που του ανατέθηκε, ο Βόβορας επέλεξε να πάει σε "stick to my guns".

Εμμένει στις επιλογές του και το πλάνο του.
Δεν ξέρω πως θα πάει (δεν πάει μέχρι στιγμής) αλλά το σέβομαι αυτό.

Αυτό είναι επιλογή του όμως (έχει εμμείνει στο να πάει με score first PGs, ή τον ακατάλληλο HSR για τη θέση "1"), και στο τέλος θα κριθεί για αυτό.

Αυτό είναι πλέον απόλυτα δεδομένο, καθώς ακόμα και χθες όταν αποβλήθηκε με 5ο φάουλ ο Παπαπέτρου (που το πιο ορθολογικό σχήμα θα ήταν με Nedovic στο "1" και Sant Roos στην θέση του Παπαπέτρου) ο Βόβορας δεν το έκανε.

(στην ουσία τουλάχιστον, διότι ήταν ταυτόχρονα οι Nedovic-Foster-HSR στο παρκέ, αλλά ο Σέρβος δεν είναι τριάρι, και μπάλα μοίραζε ο Κουβανός.)
Ίσως δε θέλει ο Σέρβος αυτόν τον ρόλο.
Αλλά αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν καίγεται το σύμπαν με 3 PG έξω, αυτό θα ήταν χοντρό φάουλ.

Μιλώντας για Nedovic, νομίζω πως ήρθε η ώρα πια να πιάσουμε την καυτή πατάτα και να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτό που όλοι παρατηρούμε:
Κάτι δεν πάει καλά.

Και όταν λέω πως «κάτι δεν πάει καλά» δεν εννοώ πως δεν βάζει 30 πόντους με 7/10 τρίποντα.

Αλλά η παρουσία του, η αγωνιστική συμπεριφορά του, και οι επιλογές του, είναι δύσκολές να κατανοηθούν τις περισσότερες φορές.

Δεν ξέρω τι τον προβληματίζει, ή ο ίδιος δεν έχει καταλάβει για τον ρόλο του, αλλά πρέπει να λυθεί *ASAP*

Στους ψηλούς, ο Παπαγιάννης έχει βελτιωθεί σε σχέση με πριν.

Ναι, φυσικά εξακολουθεί να κάνει τα ίδια λάθη, και να έχει τις ίδιες ελλείψεις (μεγαλύτερη όλων πως είναι soft AF).

Δεν νομίζω πως θα αλλάξει ποτέ αυτό καθώς είναι χαρακτηριστικό προσωπικότητας, και είναι φυσικά κρίμα καθώς στο ύψος του έπρεπε να μπαίνει στην ρακέτα και να γαμάει το σύμπαν.

Αλλά τι να κάνεις.
Αυτός είναι.

Πάντως έχει βελτιωθεί IMO.

Στον Auguste, το ζήτημα είναι πως είναι πολύ ασταθής.
Έχει στιγμές που βγάζει καταπληκτικές άμυνες, και όταν έχει θέληση να σκιστεί, κάνει πράγματα και στην επίθεση.

Και έχει και άλλες στιγμές που στην άμυνα χάνει την μπάλα, και μπροστά είναι πολύ νωχελικός.
Το πρόβλημα είναι πως αυτά δεν συμβαίνουν από μήνα σε μήνα, ή έστω από αγώνα σε αγώνα, αλλά στα ίδια... πεντάλεπτα.

Αν καθαρίσει το μυαλό του και έχει θέληση, μπορεί να βοηθήσει.

Ας παίξει με το μυαλό τους ο Βόβορας.

Ας βάλει τον Παπαγιάννη στην σκέψη πως η θέση του κινδυνεύει, και τον Ζακ στην σκέψη πως αν παίξει θα ξεκινάει βασικός.

Ο Ντίνος νομίζω πως πλέον έπαψε να είναι το παιδί μας, και το αγόρι μας.

Μεγάλωσε, έγινε άντρας.

Ακόμα πολύς δρόμος να διαβεί φυσικά, αλλά το κουμπί πατήθηκε, και η αλλαγή στο mind set του έγινε.

Εκεί που ήταν ένα παιδί με αλλεργία στην επαφή και έπαιζε κάποτε με νοοτροπία ντελικάτου φτερού, πλέον μπαίνει μέσα να φάει και να ρίξει ξύλο.

Δεν είναι τα νούμερα.

Είναι η νοοτροπία.

Αν τελικά φύγει ο White, νομίζω πως πρέπει να κάνουμε την ανάγκη φιλότιμο, και να περάσει πλήρως ο Bentil στο 2ο rotation για το "4".

Πολύ αθλητικός, ΠΟΛΥ δυνατό παιδί, και έχει και σουτ.

Ναι, δεν τον λες Hakeem, αλλά είμαι βέβαιος πως μπορεί να εξελιχθεί και να βοηθήσει.

Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο ίδιος, είναι πως δεν είναι Catch and Shoot SF.
Όχι *εδώ* τουλάχιστον.

Θα πρέπει να μπει μέσα να παίξει ξύλο.

Κασελάκης.

Τι να πεις για αυτό το παιδί.

2η solid εμφάνιση, τίμιος as fuck, αρχίδια, και value for money.

Όσο λοιπόν ο Μήτογλου κάνει τέτοιες εμφανίσεις, δεν υπάρχει ζήτημα ποιος έχει τα κλειδιά στο "4", αλλά ελπίζω ο Βόβορας να μην αδικήσει έναν από τους Ben και Λεωνίδα...

καθώς ο καθένας είναι χρήσιμος σε διαφορετικά μέρη.

Τέλος να πούμε για Foster που είναι το καλύτερο value for money πιθανότατα του φετινού #PAOBC.
Επιθετικά έχει 3 ΠΟΛΥ σημαντικά ατού:
Σουτάρει - Διεισδύει - Είναι οικονομικός (αγωνιστικά)

Η ικανότητα του στο να κόβει μέσα (με ή χωρίς την μπάλα) θα είναι καταλυτική, και πρέπει να τεθεί τακτικά σε πλήρη εφαρμογή.

All that been said, εχθές ένας αλλοπρόσαλλος άνθρωπος στέρησε (ξανά) μια μεγάλη νίκη τεράστιας σημασίας από αυτά τα παιδιά.

Δεν είναι η ήττα.

Είναι ο τρόπος που επιβλήθηκε πως θα χάσουν ό,τι και να κάνουν.

Ταυτόχρονα όμως έχει τα θετικά του.
Η ήττα είναι ήττα, αλλά παίζει ρόλο πως χάνεις.

Άλλο το να χάνεις με τα χέρι κάτω, χωρίς θέληση, ανήμπορος, και άλλο να χάνεις παλεύοντας μέχρι τέλους με νύχια και με δόντια.

Και να ξέρεις πως σε αδίκησαν κιόλας.

Αυτά τα παιδιά ξέρουν τι έγινε, και πήραν μέσα τους την ηθική ανταμοιβή όσων έκαναν.

Και όλα αυτά με τον φόβο του θανάτου στις σκέψεις τους, και μετά από οδύσσεια ταλαιπωρίας.

Φυσικά έγιναν και λάθη.

Αν δεν είχαν γίνει, ο Παναθηναϊκός θα είχε νικήσει ανεξαρτήτως Λαμόνικα.

Αλλά αν στοχοποιήσουμε ποιοι τα έκαναν, και πως, δεν θα βγει κάτι καλό.

Όχι τώρα τουλάχιστον.

Αυτά είναι για τα αποδυτήρια.

Μπράβο λοιπόν σε αυτά τα παιδιά και το επιτελείο, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο σε αυτή την ομάδα.

Επειδή είναι ΟΜΑΔΑ.

Όταν δουλεύεις, πάντα θα φανεί στο τέλος, και είμαστε ακόμα στην αρχή.

Υπομονή, Αγάπη, και Στήριξη στην ομάδα.

Υ.Σ γελάω με πορτοκαλί κείμενο που προσπαθεί να «πείσει» (για άλλη μια φορά) πως όλοι είναι τρελοί με HSR και πως ο ήλιος βγαίνει από τη Δύση.
Τα έκαναν με Johnson, τα έκαναν με Fredette, τα έκαναν με Rautins, με Thomas, με Θανάση, με Leka, με Ντίνο για 5άρι, με Pitino, κλπ.

Το μόνο που καταφέρνουν κάποιοι με το να σπρώχνουν γραμμούλες, είναι η βαρύτητα και αξιοπιστία του λόγους τους, να εκμηδενίζονται.

/end.

@threadreaderapp unroll plx