Παίζουν κεκλεισμένων, είναι πολύ νωρίς στην σεζόν για τις 2 ομάδες να έχουν δέσει (αν και εκεί ο ΟΣΦΠ έχει σημαντικό πλεονέκτημα καθώς έχει διατηρήσει τον πυρήνα του, συν πως οι Σλούκας και Μπαρτζώκας γνωρίζουν την ομάδα),
και το κυριότερο είναι πως το αποτέλεσμα του αποψινού αγώνα, δεν κρίνει απολύτως τίποτα, για πολλούς λόγους.
(με μια εξαίρεση στον ΟΣΦΠ, η οποία θα εξηγηθεί στο τέλος.)
Ο Παναθηναϊκός φέτος δεν έχει να χάσει απολύτως τίποτα.
Οι πάντες έχουν αποδεχτεί την νέα πραγματικότητα στωικά, και παρά τις όλες δυσκολίες, έχει συμβεί μια όμορφη συσπείρωση γύρω από τον Σύλλογο σε όλα τα επίπεδα (Νέα Διοίκηση, Παίκτες, Κόσμος).
Σε κάθε αγώνα, είναι πλέον πιθανή μια ήττα, και δεν θα προκαλέσει αντιδράσεις.
Τουλάχιστον για αρκετό καιρό ακόμα.
Επιπροσθέτως έχει βοηθήσει ΠΟΛΥ η σιγή που τήρησε άμεσα και έμμεσα -μέχρι χθες- ο ΔΓ.
Ηρέμησαν όλοι.
Στον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όταν έχεις πάρει Σλούκα, τότε η Οχτάδα είναι must.
Επιπροσθέτως, στον Πειραιά ψιθυρίζουν διακριτικά την λέξη "Final Four".
Για τον ΟΣΦΠ λοιπόν, υπάρχει ένα τεράστιο ΠΡΕΠΕΙ.
Θα έχει επιπτώσεις μια ήττα για κάποιον από τους δύο;
Όχι, για κανέναν.
Είναι πολύ νωρίς.
Αλλά αν ηττηθεί ο ΟΣΦΠ, τότε θα έχουμε Strike One.
Ο κόσμος του ΟΣΦΠ δεν φημίζεται για την υπομονή του.
Θα είναι το 1ο κανονάκι για τον Coach B.
Ποιος έρχεται με momentum;
θεωρητικά οι περισσότεροι θα έλεγαν «Ο ΠΑΟ λόγω της νίκης στη Μόσχα».
Προσωπικά είμαι της άποψης πως το Ντέρμπι των Αιωνίων είναι ΠΟΛΥ ειδικών συνθηκών, και πως οι ήττες πριν από αυτό βοηθούν.
Παράδοξο, ναι, αλλά αλλάζουν τα πάντα.
Σφίγγουν τα γάλατα, σοβαρεύονται όλοι, και κατεβαίνουν στο παρκέ πιο συγκεντρωμένοι.
Ταυτόχρονα μια νίκη εκτός σε μια αφιλόξενη για τον ΠΑΟ μπασκετούπολη όπως η Μόσχα, δεν κάνει κακό.
Οπότε δεν μπορώ να πω πως ένας από τους δύο έχει προβάδισμα στο momentum και την ψυχολογία.
Σίγουρα έχει ένα ουσιαστικό προβάδισμα όμως ο ΟΣΦΠ καθώς η backcourt του ΠΑΟ είναι αποδεκατισμένη.
Πάμε να δούμε στην πράξη τις ισορροπίες, ξεκινώντας από τους τύποις φιλοξενούμενους:
Ο ΟΣΦΠ κατεβαίνει πλήρης, και on paper έχει το απόλυτο προβάδισμα στην backcourt.
Όχι μόνο επειδή αυτή του ΠΑΟ είναι με τραυματίες, αλλά του ΟΣΦΠ είναι 2 κλάσεις πάνω anyway.
Έχει handling, set παιχνίδι, σουτέρ, και lock down άμυνα.
Ο Μπαρτζώκας μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα, με αρκετούς συνδυασμούς (μην ξεχνάμε πως ο Σπανούλης μπορεί να παίξει και το "1", ενώ ο Σλούκας μπορεί και στο "2").
Αυτό σημαίνει πως μπορεί να δοκιμάσει εναλλακτικές με Jenkins ώστε να βγάλει ενέργεια από την άμυνα.
Και πιστεύω πως αυτό θα προσπαθήσει να κάνει ο Coach B anyway:
Ο ΟΣΦΠ θα μπει με νεύρο και σκληράδα, θα δούμε press από τα 3/4, και θα επιδιώξει να πάρει εύκολους πόντους στο transition, καταρρακώνοντας το morale των παικτών του ΠΑΟ.
Είναι τεράστιο πλήγμα στο ηθικό ενός παίκτη αν βλέπει πως αδυνατεί να κατεβάσει, να κρατήσει, και να κυκλοφορήσει την μπάλα με στοιχειώδη άνεση, και αυτήν την στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, ο καλύτερος Point Guard του ΠΑΟ, είναι ένα καθαρό δυάρι.
Οι Sant-Roos & Καλαϊτζάκης δεν έχουν το απαραίτητο handling για να αντέξουν την πολιορκία από την επαναφορά, και όταν ο αντίπαλος έχει Jenkins, σκουραίνουν τα πράγματα.
«Μα ο ΠΑΟ πήρε Sykes»
Ναι, ο Keifer μπορεί να το κάνει σαφώς πιο άνετα από τους άλλους 2, αλλά όταν ένας παίκτης έρχεται σε μια ομάδα... χτες, δεν μπορείς να υπολογίζεις σε κάτι.
Μπορεί να είναι παντελώς ανύπαρκτος, ή να κάνει τα όργια του Rice.
"First game effect" λέγεται.
Ο ΟΣΦΠ λοιπόν, έχει το προβάδισμα και σε set παιχνίδι, αλλά και σε up tempo.
Πως το σταματάς αυτό;
Βγάζοντας τον Σλούκα εκτός αγώνα.
Για να γίνει αυτό, ο ΠΑΟ θα χρειαστεί να τον ματσάρει με μήκος, δηλαδή Howard Sant-Roos.
Το πρόβλημα είναι πως δεν θες να έχεις HRS στο "1".
Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να χωρέσεις Παπαπέτρου και HRS στις θέσεις 2-4.
Και εκεί ξεκινάνε τα δύσκολα για τον ΠΑΟ.
Ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί 2 πράγματα αν θέλει να σταθεί σε αυτόν τον αγώνα:
Να δημιουργήσει απειλή από την περιφέρεια ώστε να ανοίξει χώρους μέσα, και να φθείρει την frontline του ΟΣΦΠ που κατά την γνώμη μου υπερτερεί (αλλά θα το δούμε παρακάτω).
Πρόβλημα Νο1 λοιπόν:
Περιφερειακή απειλή.
Αυτήν τη στιγμή ο ΠΑΟ έχει 1½ σουτέρ.
Αυτό ΑΝ ο Nedović είναι σε καλή μέρα.
Είναι τεράστιας σημασίας, ο ΠΑΟ να μην πέσει στο ίδιο μοτίβο που είδαμε φέτος, με τον βομβαρδισμό τρίποντων.
Αυτό ίσως το καταφέρει αν ο Βόβορας βγάλει plays για «καθαρά» σουτ από τους ψηλούς οι οποίοι έχουν σουτ [Bentil, Μήτογλου, και White (αν παίξει)] και ΑΝ μπουν τα σουτ στην αρχή.
Αλλά αυτό προϋποθέτει ένα άσο να τρέξει αυτά τα plays, πράγμα που δεν είναι δυνατόν με HSR το "1".
Πολλά ΑΝ λοιπόν.
Το δεύτερο must του ΠΑΟ, είναι να φθείρει τους ψηλούς του ΟΣΦΠ με φάουλ, ώστε να ανοίξει το post game.
Και εδώ μπαίνει ο Nedović και ο Foster.
Είναι επιτακτική η παρουσία ενός από τους δύο στο "2".
Πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει χώρος για το HSR - Παπαπέτρου προς τα κάτω, αλλά μόνο προς τα πάνω.
Και προς τα πάνω, σημαίνει πως θα πρέπει να παίξει ο Παπαπέτρου στο "4", που αυτομάτως βγάζει Bentil & White από την εξίσωση, ergo λιγότερο firepower από την περιφέρεια...
...και λιγότερος έλεγχος στο ριμπάουντ.
Εκτός αν... πάει ο Παπαπέτρου στον Σλούκα και βγει το ρίσκο.
Όπως και αν έχει, οι βασικές αδυναμίες του ΠΑΟ, καθιστούν επιτακτική την παρουσία ενός παίκτη στην πεντάδα για να καλύψει αυτό το κενό, αλλά ταυτόχρονα ο ίδιος παίκτης υστερεί
κάπου αλλού, ή παίρνει την θέση ενός άλλου που θα κάλυπτε ένα άλλο κενό.
Με απλά λόγια, δεν βγαίνουν τα κουκιά.
Παρόλα αυτά γίνεται να νικήσει ο Παναθηναϊκός.
Το μόνο σίγουρο, είναι πως ο ΠΑΟ πρέπει να εκμεταλλευτεί το μέγεθος του στους ψηλούς.
Έχει μήκος, και έχει και εμπειρία σε σχέση με αυτούς του ΟΣΦΠ (πλην Πρίντεζη, ο οποίος όμως δεν είναι 28 ετών πια).
Οι Ellis & Martin όμως είναι γερά παιδιά.
Οι ψηλοί του ΠΑΟ θα πρέπει να θέλουν να πάνε στην επαφή, να ρίξουν και αυτοί ξύλο, να σπρώξουν, να πηδήξουν, να φύγουν αγκώνες σε κάθε box out και ποστάρισμα.
Θα το κάνουν;
Παίκτες κλειδιά για ΠΑΟ και ΟΣΦΠ (πλην των προφανών επιλογών) θα είναι οι Foster, Bentil και ίσως ο August (ή ο Μήτογλου αν ανέβει στο 5, όταν βγει ο Παπαγιάννης).
Για ΟΣΦΠ θα πω Jenkins και ΠΑΠ με την άμυνα τους.
Υ.Σ Μην υποτιμάτε τον 38χρονο που ζει και αναπνέει για αυτούς τους αγώνες.
Και δεν θα νικήσουμε ποτέ, διότι όση βια και αν χρησιμοποιήσουμε για να τους καταστείλουμε, όσα μέτρα και να πάρουμε, όσους νόμους και να θεσπίζουμε (χώρια την διεφθαρμένη δικαιοσύνη που 1/100 κάνει κάτι), η Μισανθρωπία, είναι ιδέα.
2/
Μια Ιδέα δεν την σκοτώνεις με όλα τα παραπάνω.
Μια Ιδέα την σκοτώνεις με το να την εξαλείψεις από τα μυαλά των ανθρώπων.
Με το να πάψει να υπάρχει στα μυαλά των ανθρώπων.
Και δυστυχώς ΑΥΤΗ η ιδέα ΔΕΝ βγαίνει από τα μυαλά όσων ήδη υπάρχει.
3/
Είπα να πάω τον Ημιβάρβαρο στο παιχνιδοπωλείο σήμερα να του πάρω κάνα lego architect για την κλεισούρα να μην είναι στις οθόνες συνέχεια.
Του πήρα το κολπάκι του, και ήθελε να δει και τα άλλα μαγαζιά.
Του λέω πως αν δεν χρειαζόμαστε κάτι, τότε είναι...
1/
...καλύτερα να μην έχουμε πολλή αχρείαστη επαφή με ανθρώπους και να πάμε σπίτι.
Μου λέει «οκ, αλλά να πάω τουαλέτα πρώτα».
Οκ.
Πάμε στις τουαλέτες, και εκεί είναι ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέπτη και βουρτσίζει τα δόντια του.
2/
Μου χαμογελά αμήχανα μπουκωμένος με οδοντόβουρτσα και αφρούς, μου λέει και συγγνώμη μάλιστα και μαρσάρει να τελειώνει, ενώ κάνω νόημα στον μικρό να μπει στην καμπίνα να ουρήσει.
3/
Το σημερινό όφελος του Παναθηναϊκού είναι σε 4 επίπεδα:
1. Κέρδισε τον Μποχωρίδη.
«Μα 2 AST»
Δεν είναι οι 2 AST.
Ο Λευτέρης μπήκε μέσα αρχιδάτος, δεν κώλωσε στιγμή, ήλεγξε τον ρυθμό και επέβαλε τον δικό του, και έδωσε ηρεμία και ομαλότητα στην ανάπτυξη του #PAOBC
2/
Ο Μποχωρίδης κέρδισε απόψε από από τα λάθη που έκανε (όλα στο 1ο) και που ΔΕΝ έκανε στο 2ο.
Συν πως πήρε ένα τεράστιο boost ηθικού για το μέλλον.
3/
Το ερώτημα πριν κρίνει κάποιος κάτι, είναι με τι κριτήρια πρέπει να το κρίνει.
Και όταν πρόκειται για το sequel ενός παιχνιδιού που συγκλόνισε τον gaming κόσμο, που είναι επίσημα το παιχνίδι της δεκαετίας, και για πολλούς το καλύτερο ever, τότε ο πήχης μπαίνει πολύ ψηλά.
2/
Επιπροσθέτως, το #TheLastofUsPart1 εισήγαγε ένα επιπλέον στοιχείο: Cinematography.
(δεν ήταν το πρώτο παιχνίδι που το έκανε, αλλά ήταν το πρώτο που το έκανε σε τοπ επίπεδο)
Δεν παίζεις ένα videogame, αλλά μια interactive ταινία.