Thread by @TheodoreLytras

Thread: Η κρισιμότερη παράμετρος για τον έλεγχο της πανδημίας #COVID19 είναι ο πραγματικός αναπαραγωγικός αριθμός R (=πόσα νέα κρούσματα δημιουργεί κάθε υπάρχον).

Από τον μαθηματικό ορισμό του R, προκύπτει άμεσα το τι χρειάζεται να κάνουμε, για να ελέγξουμε την πανδημία: (1/6)

Αν R>1 η πανδημία εξαπλώνεται (εκθετικά), αν R<1 φθίνει.
Το R δίνεται από τον τύπο R = β*c*D, όπου:
1. β (contact rate): αριθμός κοινωνικών επαφών στη μονάδα του χρόνου,
2. c: πιθανότητα μετάδοσης του ιού ανά επαφή,
3. D: διάρκεια μεταδοτικότητας
(όλα μέσοι όροι προφανώς) (2/6)

Για να μειώσουμε το R<1, πρέπει να μειώσουμε τους τρείς παράγοντες του γινόμενου β*c*D:

1. Μειώνω τις επαφές μου: μένω σπίτι όσο γίνεται, περιορίζω τον κύκλο των ατόμων που συναντώ, δουλεύω με τηλε-εργασία αν γίνεται, αποφεύγω κάθε είδους συνωστισμό (μετρό, πλατείες, κλπ) (3/6)

2. Μειώνω πιθανότητα μετάδοσης ανά επαφή: κρατώ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ (όχι αγκαλιές/φιλιά), κινούμαι σε ανοιχτούς χώρους, αερίζω τους κλειστούς χώρους, πλένω χέρια, φοράω μάσκα.

3. Μείωση διάρκειας μεταδοτικότητας = *έγκαιρη* αναγνώριση και **απομόνωση** των κρουσμάτων, προτού... (4/6)

...προλάβουν να μεταδώσουν σε άλλους. Γι'αυτό χρειάζονται οι μαζικοί εργαστηριακή έλεγχοι και η ιχνηλάτηση (που πρέπει να είναι **έγκαιρη** και proactive για να δουλέψει).
Ταυτόχρονα, όποιος έχει συμπτώματα θα πρέπει να θεωρεί εαυτόν μολυσμένο και να απομονώνεται. (5/6)

ΑΥΤΗ είναι η θεωρητική βάση των μέτρων ελέγχου της πανδημίας.
Και χρειαζόμαστε δράση και στους τρείς παράγοντες του γινομένου (β*c*D), για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Με στόχο R<1. (6/6)