Dat #taboe moet maar eens de wereld uit. Ik trap wel af.
Zelf stond ik ooit voor de keuze en koos voor abortus. Daar had ik goede redenen voor. Het was bepaald geen 'feestje' maar spijt heb ik nooit gehad. Geen moment.
Omdat ik destijds voor een abortus koos, werd mijn leven niet onherstelbaar ontwricht.
Door mijn keuze kon ik - jaren later - mijn zoon met alle liefde van de wereld welkom heten! En in omstandigheden die anders niet mogelijk waren geweest.
Voor de #ACAB roeptoeters… als jullie vroeger Kerst vierden met de hele familie was mijn vader aan het werk. Ook met oudjaar en op onze verjaardagen. En ‘s nachts. En in het weekend. >
> Hij heeft menselijke resten verzameld na suïcide of verkeersongevallen. Hij greep in bij huiselijk geweld. Drenkelingen werden door hem uit zee gevist. Mijn vader is in elkaar gerost, bespuugd en uitgescholden en hij is zelfs beschoten. >
> Hij is zo ernstig bedreigd dat wij als gezin een tijdje niet thuis konden wonen. Hij bemiddelde waar dat nog kon, greep in als die grens werd overschreden en heeft zijn hele leven gezorgd voor de veiligheid van anderen. Eerst 'op straat', later beleidsmatig. >