Thread by @clakkundi

It is interesting to note that in words such as पिहितम् , पिपीलकः , पिनद्धम् and पिप्लुः , the उपसर्गः is अपि.

Eg. पिहित = अपि + √धा + क्त

Both अपिहितम् and पिहितम् are correct forms and mean the same. We are seeing अकारलोपः in पिहितम् ।

How's that? Read and find out.

It seems there does not exist a sutra in Ashtadhyayi regarding this अकारलोपः ।

However, this rule is indicated in न्यासः and पदमञ्जरी of काशिका-वृत्तिः । It seems आचार्य भागुरि (before Maharshi Panini), who does not find mention even in महाभाष्यम्, has laid down this rule.

You can read न्यासः and पदमञ्जरी for the sutra 6.2.37 to find out more about it.

जयमङ्गल has mentioned the below shloka in commentary for भट्टिकाव्य.

अपिशब्दादकारलोपस्तु -
"वष्टि भागुरिरल्लोपमवाप्योरुपसर्गयोः ।
धाञ् कृञोस्तनिनह्योश्च बहुलत्वेन शौनकिः ॥ इति ।"

Even in Siddhanta Kaumudi we find a shloka,

"
'वष्टि भागुरिरल्लोपमवाप्योरुपसर्गयोः ।
आपं चैव हलन्तानां यथा वाचा निशा दिशा ॥'
वगाहः-अवगाहः । पिधानम्-अपिधानम् ॥"

Quoting directly from article (given below)

"१. पाणिनि से पूर्व शौनकि आचार्य का मत - पाणिनि से पूर्ववर्ती किन्तु भागुरि से परवर्ती आचार्य शौनकि का निम्नलिखित श्लोकात्मक सूत्र (सन्दर्भ ११, पृष्ठ २१७)"

"प्राप्त होता है-
'धाञ् कृञोस्तनिनह्योश्च बहुलत्वेन शौनकिः ।'
अर्थात - धाञ् कृञ्५ तन् नह् धातु के परे रहने पर 'अपि' और 'अव' उपसर्ग के अकार का लोप बहुल करके होता है, शौनकि आचार्य के मत में ।"

"३. भोजदेव (१०१८-१०५३) कृत सरस्वतीकण्ठाभरणम् (सन्दर्भ १६)
अवाप्योस्तंसनद्धादिष्वादेर्वा (६।२।१४९) - (दण्डनाथवृत्तिः) तंसादिषु चोत्तरपदेषु परतः यथा संख्यमवाप्योरादिलोपो वा भवति । वतंसः अवतंसः । वक्रयः अवक्रयः । पिनद्धम् अपिनद्धम् । पिहितम् अपिहितम् । पिधानम् अपिधानम ॥"

All of the content posted as tweets is paraphrased or quoted from,

narayan-prasad.blogspot.com/2008/07/2.html…

Read here to find out gold mine of information.

Special thanks to @patangaha , @yaajushi for discussing this peculiarity and @pvaal2 for inspiring to tweet this.

#अपेरल्लोपः
#पिहितम्
#अपिहितम्
#अकारलोपः
#व्याकरणम्
#भाषा