#رشتو
علاوه بر اون جنبه که موج کره ای چه برندسازی بزرگی برای کره بوده و چه تاثیر فرهنگی گذاشته و چقدر درآمد از فروش محصولات فرهنگی و غذایی و تبلیغ سایر کالاها و جذب گردشگر و دانشجو و... براشون داشته من منظورم نیاز ما به این نوع موج ایرانی در منطقه و بعد جهان است/۱
وقتی ما می خوایم تو کشورهای دیگه حضور سیاسی، اقتصادی و نظامی داشته باشیم وقتی می خوایم پیام انقلاب رو به گوششون برسونیم و اونها پذیراش باشن،وقتی می خوایم از طرف حکومت ها و مردم همسایه پذیرفته بشیم ، وقتی می خوایم فردای پایان جنگ در سوریه و عراق و بوسنی و ... فراموش نشیم/۲
وقتی می خوایم مردم خودمون با مقاومتمون و حمایتمون از فلسطین و یمن و سوریه و ... همراه بشن باید تمرکز کنیم به بالاتر رفتن هرچه بیشتر تماس فرهنگی . یعنی اونها با ما و غذامون و فرهنگمون و طبیعتمون و ... آشنا بشن ، ما هم در مقابل با اونها/۳
اگر منِ شهروند ایرانی بدونیم یمنی ها کیا هستند ، چقدر از نظر فرهنگی ، اخلاقی ، سابقه ی تاریخی به هم نزدیکیم ،یمنی ها چه زمانی جزیی از ایران بودن و ... روزی که از حمایت از یمن در مقابل جنایت سعودی میشنوم از اون حس انسانی و اسلامی و حتی ایرانی همه من رو ترغیب به حمایت می کنند/۴
قول می دم که بعد از این چهل سال امروز اگر اکثر مردم حتی حزب الهی ها رو به خط کنید و چهارتا سوال در مورد جغرافیا ، غذا ، لباس ، اشتراکات فرهنگ ما و فلسطین و افغانستان ، پاکستان و ... ازشون بپرسید اکثرا پاسخی ندارن.فقط یه مشت اطلاعات سیاسی ناقص و شعار به گوششون رسیده/۵
به همون نسبت توی شناسوندن کشورمون در کشورهای همسایه به مردم عادی شکست خورده ایم.منظورم طنز اهدای پسته و قالی توسط مسئولین به مقامات خارجی نیست.از ترکیه مثال میزنم،تقریبا اکثر جهان عرب سریال ترکی دیده اند و با آن سرگرم شده و با فرهنگ و مناطق گردشگریش آشنایی دارن/۵
شما یا یه عرب مسلمان وقتی توی خیلی از کشورهای جهان میرین ترکیه برای دو مشکل مهمتون پیش بینی کرده ، رستوران های دونر کباب که جهانی شده اند به شما غذای حلال می دهند و در کنار اکثرشون یه نمازخونه یا مسجد وجود داره که دغدغه ی عبادتتون رو رفع می کنه/۶
ما عمیقا نیاز داریم که در کشورهای همسایه و مسلمان ، فرهنگ ، غذا ، موسیقی ، سریال و ... ایرانی (با تاکید بر اشتراکات) را پخش کنیم و مردم کشور خودمون رو با فرهنگ و جغرافیا و اشتراکات ملت های این مناطق آشنا کنیم. برای مثال ما در بوسنی در میدان جنگ کنار مردم مسلمانش ایستادیم/۷
اما جنگ که تمام شد جمع کردیم و آمدیم و الان اثری از ما در آنجا نیست اما از ترکیه تا آمریکا در آنجا جای پا دارند. دیر بجنبیم در سوریه و عراق و یمن و افغانستان و ... هم این داستان تکرار می شود.ما برای اینکار برعکس ترکیه و کره و امارات و ... نیاز به بودجه ی زیادی هم نداریم/۸
ما در این کشورها دوستداران و دلبستگان زیادی داریم که حاضرند از جیبشان سرمایه گذاری کنند و مثلا شعبه ی رستوران ایرانی بزنند،در عراق و سوریه رزمنده های ایرانی و افغانستانی و پاکستانی داریم که باید بسیاری از آنها را فردای جنگ به عنوان شهروند و کاسب و تاجر و ....در ان جامعه بگذاریم/۹
فقط نیاز است که این نگاه ایجاد شود.تجربه ی تاریخی ایران پر از نمونه هایی از تاجران ایرانی صادر کننده ی فرهنگ و دین ما در جوامع مختلف از روسیه تا اندونزی و تایلند و چین و ... است که هنوز آثار کارشان در ان جوامع وجود دارد ، ما امروز باید به این سنت برگردیم/۱۰
بیشتر از دغدغه ی تداوم حضور نظامی در این سرزمین ها و در کنار مرز اسرائیل یا تبلیغ شعارهای مستقیم سیاسی(که چیز لازمی است) نیاز به حضور و تماس فرهنگی با تاکید ویژه بر ایران و نسخه ی اسلامی که در جامعه ی ایران آمیخته شده در انجا داریم،بحث تبلیغ یا تغییر انها نیست/۱۱
این آشنایی زایی ، نزدیکی و علاقه می اورد و در سطح های بعدی همراهی. همچنین امروز اگر خواستید راهپیمایی قدس راه بیندازید حتما باید چند غرفه برای معرفی فرهنگ و جغرافیای فلسطین و اشتراکاتشان با خودمان راه بیندازید.برکات این جنس کار بی حساب است/۱۲
یاداوری می کنم که این حضور فرهنگی در کشورهای همسایه زمینه را برای حضور اقتصادی و رونق فروش کالاهای ما ، حتی محصولات فرهنگی ما ، تجارت ، گردشگری و ... ما فراهم می کند/۱۳
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#رشتو
در کره ی جنوبی یه اصطلاح هست به نام گپجیل gapjil که پدیده ای است که در همه ی جوامع وجود دارد اما شدت رواجش در کره و حتی ژاپن(به نوع دیگه) اینقدر زیاد بوده که براش یه اصطلاح خاص ساختن.اما گپجیل چیه؟/۱ #رویای_کره_ای
گپجیل رو خیلی ساده بخوام ترجمه کنم شاید بشه گفت قلدری و اعمال زور و قدرت. در کروه از دوره ی پادشاهی چوسان یک نظام کاستی و طبقاتی و رتبه بندی وحشتناک پایه گذاری شد که الان هم بصورت غیررسمی به قوت خودش باقی است.یه جمله ی معروف از اون دوره مونده که مردم بیشتر از سگها و خوکها نیستن/۲
توی این نظام سلسله مراتبی بر اساس عوامل مختلف مثل سن،عنوان،جایگاه و شغل،ثروت و ...انجام می شود اینها تعیین می کند که فرد باید با کدوم زبان و رفتار با طرف مقابل برخورد کند.میزان خم شدن،استفاده از فعلهای محترمانه یا خودمانی،زاویه ای لیوان رو هنگام نوشیدن میگیرن به رتبه بستگی دارد/۳
#رشتو
توی کره ی جنوبی یه پدیده به نام بابا غاز(goose dad ، gireogi appa ، 기러기 아빠) وجود داره که چیز عجیبی است.داستان از این قرار است که ۲۰۰ هزار مرد کره ای خانواده شون رو فرستادن کشورهای انگلیسی زبان و خودشون توی کره موندن.برای اینکه بدونید چرا ادامه رو بخونید/۱ #رویای_کره_ای
این مردها وقتی بچه هاشون در سنین پایین هستند اونها رو همراه با مادرشون میفرستن کشورهایی مثل امریکا و کانادا و انگلیس و سنگاپور و ... تا با زبان انگلیسی آموزش ببینند و درس بخونن و این زبان رو بصورت نیتیو یاد بگیرن /۲
خودشون هم توی کره می مونن تا کار کنند و خرج زندگی پر هزینه ی خانواده و تحصیل فرزندان و رفت و آمد رو بدن.اکثرا برای اینکه بتونن از عهده ی هزینه بر بیان ناگزیرند در یک اتاق کوچک زندگی کنند و از هزینه ی غذا و پوشاک و ... خودشون بزنن/۳
#رشتو
توی کره جنوبی یه نظر عمومی هست که به تئوری قاشق معروف شده ، غالب مردم کره میگن به تجربه بهش رسیدن.میگن هر کس با قاشقی در دهانش به دنیا میاد،ممکنه قاشق طلا، نقره، برنز ، یا خاک باشه.طلا مربوط به فرزندان چابول(صاحبان شرکت های بزرگ کره مثل سامسونگ)و مقامات است/۱ #رویای_کره_ای
نقره مربوط به فرزندان خانواده های ثروتمند ، سیاسیون و افراد پر نفوذ دانشگاهی ، صاحبان شرکت های کوچکتر ، وکلا ، پزشکان ، اساتید دانشگاه و ... است ، برنز برای خانواده های متوسط مثل کارمندان دولت و شرکت های بزرگ است و بلاخره قاشق خاکی یا کثیف برای مردم عادی/۲
بر اساس این تئوری مردم کره معتقدند تاثیر خانواده و ثروت و جایگاهش ، ارث ، روابط خانوادگی و اجتماعی در موفقیت افراد بیش از هر چیزی است. تحقیقات هم نشون داده نه تنها در کره بلکه در اکثریت جوامع همین است فقط در بعضی جاها مثل کره شدیدتر است/۳