اولین مواجهه اطرافیان با فرد عزادار تسلیت گفتنه. معمولاً از تسلیت به تسلی دادن حرکت میکنیم. بدیهیه که اندوه ناپدید نمیشه و تنها با این کارمون باعث میشیم که فشار بیشتری بهش وارد بشه و دوره عزاداری طولانیتر بشه. لطفا به عزادارها فضای امن برای سوگواری و شنیده شدن بدهید/۲
دایما این جمله شنیده میشه که نمیدونم چی بگم. لازم نیست هیچچیزی بگید. عزاداری اصلا درباره شما نیست. لازمه که ساکت و همراه باشید و به فرد عزادار گوش بدید. ببینید چی احتیاج داره، کارهای ساده رو از دوشش بردارید، براش غذا درست کنید. تمرکز باید روی شنیدن باشه، نه گفتن/۳
متوجهم که به عنوان همسر و دوست ناراحت و مضطرب هستید و آرزو میکنند که همهچیز به وضع قبلی برگرده. متوجه باشید که راحتی شما اصلا اولویت نداره و فرد سوگوار حق داره که نگران شما نباشه. ناراحتیتون رو تحمل کنید و نخواهید که فرد عزادار را آروم کنید/۴
سوگواری یک تجربه خاص و خیلی شخصی است. برای هرکسی میتونه متفاوت باشه. من دردهای جسمی زیادی رو تجربه کردم. تا ماهها احساس میکردند که کسی آتش سیگاری رو روی قلب من خاموش میکنه. طبیعیه که فرد سوگوار ابراز ناراحتی و بیماری کنه. برای من سوگ مثل از دست دادن یه عضو بدن دردناک بود/۵
آماده باشید که سوگواری دینامیتهای زندگی مشترک و خانوادگیتون رو برهم میزنه. از فرد سوگوار توقع نداشته باشید که نقش همسری یا والدینیاش رو کامل اجرا کنه. به فرآیند سوگواری گوش بدین و منعطف باشین حتی اگه خیلی احساس همدلی نمیکنید/۶
در تجربه من چیزی سنگینتر از سوگواری نبوده. شنیده شدن بهترین کمکی بوده که دریافت کردم. اگر سوگواری برای خودتون حق قایل بشید که اندوهتون رو با نزدیکان به اشتراک بذارید و اگر در رابطه با فرد سوگوارید بهش حق بدید. مرگ خودش رو تحمیل میکنه و سوگواری به فضا و حمایت احتیاج داره/۷
خوشحال میشم از تجربه سوگواریتون بشنوم. اگر صلاح دونستید برام بنویسید که چطوری مرگ نزدیکان رو تجربه کردید و چه چیزی بهتون کمک کرده/۸
توی عزاداریها مراقب آدمهای ضعیفتر، صداهای شکنندهتر، کسانی که سابقه بیماری روانی دارند، کسانی که توی خانواده قدرت کمتری دارند، کسانی که کمتر بهشون حق داده شده درباره احساسشون حرف بزنند باشید. عزاداری منطق ساختارهای قدرت رو تثبیت و تکرار میکنه. شنیدن صداهای ضعیف اهمیت داره/۹
توی #WomensHistoryMonth بگم که تا ابد دلم غصهدار #هاله_لاجوردی عزیز میمونه. زنی که صدای نازنینش با مرگ خاموش شد. شاید یکی از مهم ترین #InspirationalWomen در زندگی نسل من. قصه ماه زنانه، قصه فقدان و از دست دادن هم هست/۳
از #دکتر_هاله_لاجوردی خیلی خاطره دارم، بیشتر از تفاوتهامون. من دختر طبقه متوسط مذهبی بودم و اون از جای دیگری میاومد. علیرغم تفاوت از معدود کسانی بود که زنگ زد و قبولی فوقلیسانسم رو تبریک گفت. توی چند مقطع هم به کمکم اومد، مخصوصا وقتی دکترام بازیچه دست آقایون شده بود/۱
#دکتر_لاجوردی امروز رفته. زندگیش مثل یک هایکوی هفده کلمهای زیبا خونده شده، اثر کرده، و تموم شده. مرگ مشکل نیست، مشکل اینجاست که هر کلمه این شعر همه مایی که از دانشکده علوم اجتماعی دهههای ۷۰ و ۸۰ خاطره داریم رو دیوانه میکنه/۲
هر کلمه شعر زندگی #دکتر_لاجوردی ظلم رو به یادمون میاره. این که چطور دانشگاه و جامعه این همه زیبایی، هوش، سرمایه فرهنگی، و ذهنیت خلاق رو تحمل نکرد و از بین برد. دوستی نوشته که دانشگاه تهران #دکتر_لاجوردی رو سالها قبل از مرگش به خاک سپرد و من شهادت میدم که این عین واقعیت است/۳
صفحه @feminismeverydy مطلبی رو درباره سربازی نوشته. بعضی ها از فمینیست ها خواستن که جوابی بدن. به عنوان یه معلم فمینیست و کسی که معلم بودن و فمینیست بودن رو دو عنصر اصلی هویتی خودم می دونم، با رعایت احترام، با نگاه گردانندگان این صفحه، مخالفم/1
سربازی، از زاویه نگاه عدالت اجتماعی، ناقض حقوق شهروندی نیمی از جامعه است. به مدت دو سال تحصیل، کار و مابقی زندگی مردان جوانی رو که بیش از همیشه به این موقعیت ها احتیاج دارند و زن هایی هم که با این مردها در رابطه هستن رو تحت تاثیر قرار میده/2
من این رشته توییت رو به عنوان یک فمینیست که تصادفا شغل و تحصیلات دانشگاهی فمینیستی هم داره می نویسم. اما به هیچ عنوان نماینده فمینیسم نیستم. @feminismeverydy یا هیچ کس دیگری هم نمایندگی فمینیسم رو به عهده نداره. فمینیست ها هم با هم اختلاف نظر دارند و این کاملا طبیعیه/3