#HUMBA39 Φεμινιστικοί διάλογοι στην Αργεντινή, μετά τον θάνατο του Μαραντόνα
Το φεμινιστικό κίνημα ήταν ο χώρος που εξέφρασε αρκετές ενστάσεις σχετικά με το παγκόσμιο πένθος που αφορούσε τον θάνατο του Μαραντόνα.
Η ίδια η ζωή του Ντιέγκο και η συμπεριφορά του πάνω σε θέματα >>>
που ο μαζικός & συγκρουσιακός φεμινισμός της Λατινικής Αμερικής (και όλου του κόσμου) έχει παλέψει πολύ σκληρά για να αλλάξει, αν μη τι άλλο, είχε δώσει μπόλικες αφορμές.
Ο σκεπτικισμός αυτός, που εκδηλώθηκε τόσο στο εξωτερικό όσο και σε κάποια (ελάχιστα σε σχέση με το σύνολο) >>
«εντός των τειχών» μέσα με κινηματικό προφίλ, έμοιαζε να εδράζεται τόσο σε θέματα αρχών όσο και σε μια εμφανή τάση απαξίωσης όχι μόνο του φαινομένου Μαραντόνα, αλλά και των κοινωνικοπολιτικών σημασιοδοτήσεωντου ποδόσφαιρου.
>
τα μάτια πολλών φεμινιστριών, τα ελληνικά γήπεδα δεν αποτελούν πρόσφορο πεδίο ορατότητας ή συμπερίληψης, εξαιτίας μιας πρόδηλης κουλτούρας ματσό αντρών που αναπαράγουν έντονες επιδείξεις αρρενωπότητας, σεξιστικών συνθηματολογιών κ.ά. Άρα, σύμφωνα με αυτή τη λογική, καθίσταται >>>
συλλήβδην όπως επίσης ότι οι κερκίδες είναι χώροι με χιλιάδες ανθρώπους και μεταβαλλόμενους συσχετισμούς και πως μια τέτοια άποψη πέραν από πολιτικά αφελής, είναι γεμάτη άγνοια.
Η ουσία είναι ότι στην Αργεντινή και στη ΛΑ, αυτή η απόμακρη αντίληψη για τα γήπεδα έχει ραγίσει,
>>
καλλιεργώντας ενδιαφέρουσες και εξαιρετικά συνειδητές προσεγγίσεις.
Σε κλαμπ όπως η Μπόκα Τζούνιορς, σε μεγάλες ομάδες όπως στη Χιλή ή ακόμα πλέον και στην βόρεια Αφρική (!), οι γυναίκες οπαδοί έχουν ενταχθεί οργανικά στις οπαδικές κοινότητες ή έχουν δημιουργήσει >>>
αυτόνομα γκρουπ οργανωμένων οπαδών.
Κοινώς, έχουν πολύ πιο άμεση και γειωμένη αντίληψη για το ποδόσφαιρο και τις κοινωνικές προεκτάσεις του, όπως και για τους κοινωνικούς χώρους που ονομάζονται κερκίδες, καθώς επίσης και για την πολυπλοκότητά τους.
Φυσικά, το ίδιο το ποδόσφαιρο >
βιώνεται πολύ διαφορετικά στη Λατινική Αμερική, όντας οργανικό στοιχείο κοινωνικής ή εθνικής ταυτότητας.
Όλα αυτά αντανακλώνται στο κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Revista De Frente ,ένα κείμενο-κολλάζ απόψεων γνωστών φεμινιστριών από την Αργεντινή μέχρι τη Χιλή >>>
και την Ιταλία, που ανέγνωσαν το συμβολικό φορτίο του Μαραντόνα με διαφορετικούς όρους και εργαλεία.
#HUMBA39 10.6 δευτερόλεπτα, του Ερνάν Κασκιάρι.
Γραμμένο από τον Αργεντίνο συγγραφέα που ζει στο Μπουένος Άιρες. Το πρωτότυπο είναι γραμμένο στα ισπανικά, εμείς το μεταφράσαμε από την αγγλική του κόπια. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Γιάννη Τσαούση, ενός εκ των δυο
συμπαραγωγών του ραδιοφωνικού Fight Club ο οποίος μας ενημέρωσε για την ύπαρξη αυτού. Ο Κασκιάρι τρέχει τον εκδοτικό οίκο Orsai, το ομώνυμο περιοδικό Orsai, και το παιδικό περιοδικό Bonsai. Ο Κασκιάρι ξεκίνησε να διακινεί την δουλειά αυτόνομα διαβάζοντας τα κείμενα του από
ραδιοφώνου, όταν τον απέλυσαν από τις εφημερίδες που εργαζόταν. Η επιτυχία του τον έκανε δημοφιλή, ώσπου έφτασε να παρουσιάζει τις ιστορίες του και μέσω της τηλεόρασης, αλλά και ζωντανά στο θέατρο. Είναι συγγραφέας βιβλίων και θεατρικών έργων.
Σέφιλντ, Λίβερπουλ - Νότιγχαμ Φόρεστ, Ημιτελικός Κυπέλλου Αγγλίας
Σάββατο 15 Απριλίου 1989,
15:05:30 διακόπτεται ο αγώνας
Ήδη ο τερματοφύλακας Γκρόμπελαρ ακούει απεγνωσμένες κραυγές για βοήθεια...
94 άτομα πεθαίνουν μέσα σε λίγα λεπτά ( η συντριπική πλειοψηφία από ασφυξία )
1 πεθαίνει λίγες μέρες αργότερα στο νοσοκομείο
1 πεθαίνει το 1993, έχοντας υποστεί βαριά εγκεφαλική βλάβη
766 τραυματίες
Αλλά (με στοιχεία μόνο 10 ετών μετά)
3 από τους επιζώντες αυτοκτονούν
εκατοντάδες ζουν με ψυχιατρική κλινική παρακολούθηση, προβλήματα αλκοολισμού και ναρκωτικών, γάμοι διαλύονται
(άνθρωποι ερείπια, που αισθάνονται τύψεις που επέζησαν)
Ήταν η εποχή που τον ‘’σκότωσαν για το ποδόσφαιρο’’ η εποχή που ‘’μια σοβαρή χρυσή αυγή’’ θα μας έσωζε. Ήταν η εποχή που η θεωρία των δυο άκρων κέρδιζε χώρο στο δημόσιο διάλογο. Ήταν η εποχή που οι περιπτεράδες στο Κερατσίνι και την Αμφιάλη αρνήθηκαν να παραλάβουν το...
¨πρώτο θ(αί)μα¨ που απεικόνιζε τον Παύλο νεκρό στην αγκαλιά της κοπέλας του. Ήταν η εποχή που το δεξί χέρι του Σαμαρά χαριεντιζόταν με το ‘’παιδί της διπλανής πόρτας’’ της χρυσής αυγής για μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση. Ήταν η εποχή που το νεοναζιστικό μόρφωμα άγγιζε διψήφια...
εκλογικά ποσοστά, η εποχή που οι φασίστες προστάτευαν τις γιαγιάδες στα atm, η εποχή που οι κάθε λογής Τατιάνες ξέπλεναν τους δολοφόνους νυχθημερόν στις εκπομπές τους.Ήταν η εποχή που οι ¨διας¨ παρακολουθώντας μια δολοφονία είπαν ‘’ έ, όχι και μαχαίρια’’. Ήταν οι εποχές που...