۱
خبر «کودتای فوتبالی هزاره سوم»، مثل هر کودتایی، ناگهانی، بُهتآور و نگرانکننده بود. ۱۲ تیم باسابقه و پرطرفدار فوتبال، متهورانه به راهی بیبازگشت پای گذاشتن که چه منجر به نتیجه دلخواهشون بشه
۲
چه با فشار یوفا/فیفا و جریمه سنگین در دادگاههای ورزشی، دستازپا درازتر به ساختار قبل برگردن؛ دیگه فوتبال، فوتبال قبل نخواهد شد... در بین این کودتاچیان اما، حضور یک تیم واقعاً اعجابانگیز بود؛ تیمی که من از سال ۱۹۹۸ هوادارشم و «طرفدارش موندن» خیلی سختتر از «طرفدارش شدن» بود
۳
برای من، بخش اعظم طرفدار آرسنال «موندن» طی حدوداً ۲۳ سال اخیر، برمیگرده به مفاهیمی که در «فوتبالِ نفتی» امروز خیلی «سانتیمانتال» به نظر میان، اما سالها در تاروپود تیمم و فوتبالش، حسشون کردم و علیرغم نتایج «تشنه، لب چشمهای»، به قول فرهاد: «با اونا زمستون رو سر میکردم»
۴
دیدن مرگ تدریجی اون مفاهیم از سال ۲۰۰۳ با سرازیری سرطانگونه پولهای لایزال نفتی توسط رومن آبراموویچ، تا به امروز که با پروژه #سوپرلیگ_اروپا میخ آخر بر تابوتشون زده شد، سختترین بخش هواداری آرسنال بود؛ حتی سختتر از نتیجه نگرفتن مقابل اون غولهای بیشاخ و دم
۵
جدای از این، بخش بزرگی از طرفدار آرسنال «موندن» برای من، نه به آرسنال، بلکه به «فوتبال انگلیس» برمیگشت! لیگی که تیمهای ضعیفش قابلیت گرفتن یقه هر تیم قوی و پُرپولی رو دارن و جام حذفیش به تیمهای محلی هم اجازه میده که در صورت کیفیت بالا صعود بکنن و به جنگ قدرتهای لیگ برتر برن
۶
حالا در سال ۲۰۲۱ و حدوداً یک سال بعد از ضربه اقتصادی سنگین کرونا به دنیای فوتبال، زمانی که تیمهای دستههای پایینتر برای «ادامه حیات» به انواع و اقسام وامهای بانکی روی آوردن؛ ۱۲ تیم اصطلاحاً «اِلیت»، دور هم جمع شدن تا با کنار زدن «انحصار یوفا»، انحصار جدیدی بسازن
۷
اینکه معیار انتخاب این تیمها چه بوده که مشخصاً ساعتها جای بحث داره و پر از علامت سواله؛ ولی اینکه این تیمها بعد از قبول دعوت و پیوستن به چنین اتحادی به عنوان بنیانگذار، در مجموع ۳/۵ میلیارد دلار بودجه کرِدیتی دریافت میکنن، باعث یک اتفاق مهم میشه: «تضاد طبقاتی نوظهور»
۸
مثلاً تیمی مثل لسترسیتی که فصل ۲۰۱۵-۱۶ سزاوارانه/ناباورانه قهرمان لیگ شد و از اون موقع، نسبتاً خودش رو در کورس نگه داشته و امسال علیرغم مشکلات مالی، نتایج بسیار خوبی گرفته و در آستانه کسب سهمیه لیگ قهرمانانه، عملاً با کلی قرض، دوباره شوت میشه پشت تیمهایی مثل آرسنال و تاتنهام
۹
احتمالاً خیلی از هواداران آرسنال برخلاف من ذوقزده هستن که خب مایی که توی لیگ، نهم هستیم و حالاحالاها هم با این بازیکنان و بودجههای محدود، به لیگ قهرمانان برنمیگردیم؛ یهویی دوباره بریم با رئال و یووه و بارسا بازی بکنیم و بهبه و چهچه! ولی برای من میدونید این مثل چیه؟
۱۰
مثل وقتیه که یه سری «آقازاده» توی مدارس ما بودن قدیما که به واسطه روابط پدر و مادرهاشون در آموزش و پرورش، از قبل سوالهای امتحانات رو داشتن و همیشه ۲۰ میشدن! ۲۰های راحت به واسطه رابطه/پول والدین! ۲۰ اونا با ۲۰ من و بقیه که واسه امتحان میخوندیم فرق داشت، راهمون هم جدا بود
۱۱
ممکنه بگید چه ربطی داره به فوتبال و طرفداری؟! ربطش اینه که تعریف من از «روح فوتبال» همین تجربههای شخصی، همین حسهای گمشده و خاکگرفته پس ذهن تک تک ماهاست که یه جایی توی فوتبال، نمود جمعیش رو پیدا کردیم و پاش موندیم! اصلاً فوتبال واسه این فوتباله که ریشهش در من و شماست
۱۲
مثالی که من زدم، یکی از بسیار تجربههای منحصربهفردیه که در ذهن من و شمای فوتبالی هست و احتمالاً به صورت ناخودآگاه، جایی در فوتبال، چیزی همسنگ و همرنگشون پیدا کردیم و مجموعه این تجربهها، حسهایی رو واسمون تداعی کرده که باعث وصل و وصلتر شدنمون به تیم/ورزش مورد علاقهمون شده
۱۳
ریشه فوتبال و دلیل «فوتبال» شدن فوتبال، در پول و ثروت و سود مالی نیست که یک سری باشگاه با قابلیت پولسازی بهتر، بیان و یک «انجمن اِلیت» توش بسازن و با شعارهای خودمتناقض ضدانحصاری، تشکیل «امپراطوری و انحصار جدید» بدن! فوتبال اگه ورزش اول جهانه، دلیلش اینه که «همه مردم» پشتشن
۱۴
از پلهها و مارادوناها و ریوالدوها و زیدانها و آنریها بگیر تا داییها و خدادادها و طارمیها و بیرانوندها؛ توی زمینهای خاکی و کوچهپسکوچههای همه دنیا، از دل «همه مردم» اومدن، برای «همه مردم» بازی کردن و با بالا و بالاتر رفتنشون، روح فوتبال رو در همه مراتب، ساری و جاری کردن
۱۵
مثلاً بخش بزرگی از مردم در کشورهای دیگه اروپا طرفدار تیمهای به تعریف ما کوچکتر، اما قابل احترامی هستن که شاید پس ذهنشون امید به رویارویی تیمشون با بزرگان باسابقه، باعث پیگیری فوتباله واسشون! مثلاً المپیاکوس، مارسی، والنسیا، رنجرز، آیندهوون و... امیدی که سوپرلیگ اون رو میکشه
۱۶
خیلیها هم میگن چون یوفا/فیفا نهادهای فاسدی هستن، شکستن انحصارشون روی فوتبال قطعاً مفید خواهد بود! آخه رفیق، مگه علم غیب داری که انحصار جدید چطور عمل میکنه که فقط دنبال پاره کردن قبلی هستی؟! اساس این سیستم داره روی پولساز بودن تیمها گذاشته میشه! مشخصه که بوی خوبی نمیاد
۱۷
خلاصه که من ادعا نمیکنم اگر سوپرلیگ راه بیوفته، دیگه طرفدار آرسنال نخواهم بود و بازیهای این لیگ رو نمیبینم چون تا این سیب به زمین برسه، هزار بار خواهد چرخید؛ اما مطمئنم اگر بتونم به پیگیری آرسنال در سیستم سوپرلیگی ادامه بدم؛ هرگز با دلی اینچنین چرکین، لذت قبل رو نخواهم برد
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
1
From the moment Alex Lacazette (@LacazetteAlex) heroically took the knee in front of the standing-in-an-awkward-unity Slavia Prague team, I knew that I saw a similar scene before...
2
But where? Was it a scene from an epic movie/tv-show? Maybe “John Snow” in “The Battle of the Bastards” episode of “Game of Thrones”? No... That Lacazette glare cuts deeper than that... The determination in his face, the elegance of his posture, that adamant focus...
3
It finally dawned on me that I saw the posture in “varzesh-e bāstāni”, an ancient system of athletics originally used to train warriors in ancient Iran (Persia). Throughout the centuries, it was transformed into a sport that promotes sincerity, respect, and sportsmanship...
#رشتو در نکوهش شایعهپراکنی و مِیل عجیب جامعه به پذیرش بیاخلاقی #ريتوييت_لطفا
۱
حدود ۱۰-۱۲ سال پیش که هنوز شبکههای اجتماعی مجازی به گستردگی امروز نبودن، اساماسی بین همه ردوبدل میشد با این مضمون که کاشف به عمل اومده: عمو جان سوباسا، عموش/دوستِ پدرش نبود و دوستپسر مامانش بود
۲
بلافاصله این «خبر» تبدیل به نَقل و نُقل محافل ایران شد و چرخید و چرخید و الان تقریباً به صورت یک «حقیقت» پذیرفته شده! اما از همون موقع من واسم این سوال پیش اومد که چطور در فرهنگ غنی و بسیار «خانوادهمحور» ژاپن، ممکنه که چنین کارتونی با چنین مضمونی برای مخاطب کودک ساخته بشه؟
۳
با یک تحقیق ساده اینترنتی میشه دید که روبرتو هونگوی برزیلی واقعاً دوستِ پدر سوباساست که برای عمل چشم به ژاپن میاد و با توصیه پدر سوبا، به دیدن بازیش میره، محو استعدادش میشه و تصمیم میگیره مربیگریش رو به عهده بگیره. هیچ رابطهای هم بین روبرتو و ناتسوکو (مادر سوبا) نیست
اگر مشکل آرسنال، آرتتا نیست پس کیه/چیه؟ #رشتو
۱
اگر آرسنال الان در رتبه ۱۵م جدوله و دلیل این وضع فاجعهبار مربی نیست، پس چیه؟ استن/جاش کروئنکه؟ ادو؟ وینای؟ رائول؟ ونگر؟ امری؟ گازیدیس؟ هواداران؟ زمین؟! زمان؟!! جواب طولانیه! امیدوارم حوصله بکنید و بخونید
۲
برای پاسخ به این سوال، اول نیاز به یک اصل داریم! اصلی که بسیار اساسی و بدیهیه، اما عملاً نادیده گرفته میشه! اصل «عدم وجود *فقط* یک دلیل». مسائل پیچیده، هیچکدوم فقط یک دلیل ندارن و هر تحلیل تکمعیارهای، اساساً غلطه. پس گزاره «مشکل از آرتتاست»، ذاتاً غلطه
۳
چون آرتتا درواقع یک کشتی نزدیکبهغرق رو تحویل گرفته، برای تحلیل صحیح باید به عقب برگردیم، اما اینکه چقدر به عقب برگردیم خودش کلیدیترین نکتهست! با اینکه به نظر من مشکل از خیلی قبلتر شروع شد، اما نزدیکترین نقطه بحرانی، تابستان سال ۲۰۱۵ بود