ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Τελευταίο μέρος:Τα Κούναξα,η πιο παραδεκτή υπόθεση είναι εκείνη που τοποθετεί το πεδίο της μάχης στο Τελ ελ Κουνισέχ.Μόνο που η περιοχή δεν εμφανίζει χαρακτηριστικά που να ευνοούν τη σύγκρουση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών,ακόμη & αν δεν θέλουμε να δεχτούμε🔽
τους αριθμούς(σε πολλούς φαίνονται υπερβολικοί) που μας παρέχει η Ανάβαση(θυμόμαστε: άνω από 1.000.000 άνδρες για το στρατό του Αρταξέρξη & 120.000 για το στρατό του Κύρου).Η αποστολή,επιδιώκοντας να ακολουθήσει με βάση τις ανακαλύψεις που είχε κάνει στην περιοχή,τη γραμμή🔽
του αριστερού υδατοφράχτη του Ευφράτη,έλαβε υπ΄όψη της ακόμη & την υπόθεση που είχε διατυπώσει ο Μπουσέ ο οποίος τοποθετούσε το πεδίο της μάχης νοτιότερα από το Κουνισέχ,μεταξύ Ισκεντερίας & Μοσεγιέμπ περίπου 25 χλμ.ΝΑ από το αεροδρόμιο της Βαγδάτης.Ο Μπουσέ όμως διατύπωσε αυτή🔽
την υπόθεση με την εκτίμηση ότι το εκτεταμένο πεδίο που εμφανιζόταν στον τοπογραφικό χάρτη ήταν το μόνο κατά τη γνώμη του,που μπορούσε να ευνοήσει τον επιβλητικό σχηματισμό των δυνάμεων που περιγράφει ο Ξενοφώντας.Η άμεση όμως εξέταση της περιοχής για την οποία γίνεται λόγος,🔽
αποκάλυψε ότι μεγάλο τμήμα του εδάφους αποτελεί την κοίτη του ποταμού που δέχεται το πλεόνασμα του νερού σε περίοδο πλημμύρας.Κάτω από μια σκληρή κρούστα υπάρχει ένα στρώμα λάσπης,στην οποία βυθίζεται κανείς εύκολα.Είναι λοιπόν αδιανόητο να φανταστούμε ότι θα μπορούσαν σε αυτό🔽
τον τόπο να κινηθούν τα δρεπανηφόρα άρματα.Και οι δυο λοιπόν τοποθεσίες που γίνονταν παραδοσιακά δεκτές,παρουσιάζουν αντενδείξεις.Όσοι δέχονται το Κουνισέχ περιορίζουν αισθητά & αυθαίρετα τη σύνθεση των στρατευμάτων & όσοι προτείνουν την Ισκεντερία δέχονται εξ ολοκλήρου τα🔽
στοιχεία του Ξενοφώντα για τη σύνθεση των στρατών στο πεδίο της μάχης,αλλά δν έχουν φυσικά ελέγξει επί τόπου το έδαφος που όπως φαίνεται είναι απρόσφορο.Ο εντοπισμός του πεδίου της μάχης που έγινε από την αποστολή,προσεγγίζει ωστόσο τη δεύτερη υπόθεση& αναφέρεται σε μια περιοχή🔽
λίγο βορειότερα,αλλά πάντα στα περίχωρα της Ισκεντερίας.Η περιοχή βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της απόστασης από τα Κάρμανδα,είναι αρκετά εκτεταμένη ώστε να επιτρέπει τη διεξαγωγή μια μεγάλης μάχης & αρκετά στέρεη ώστε να ανέχεται τους ελιγμούς του ιππικού,του πεζικού & των🔽
δρεπανηφόρων αρμάτων.Είναι εύλογο ότι πρέπει να λάβουμε υπ΄όψη μας ότι μια μάχη δεν είναι δυνατόν να διεξαχθεί σε καλλιεργήσιμα εδάφη που ακόμη & εκείνη την εποχή τα διέτρεχαν αρδευτικά αυλάκια,αλλά σε μια περιοχή η οποία αν & βρισκόταν κοντά στον ποταμό,ήταν άγονη & ερημική.Η🔽
περιοχή που ερεύνησε η αποστολή,ήταν ακριβώς πλούσια σε άλατα που καθιστούσαν το έδαφος άγονο.Από τα Κούναξα η πορεία των Μυρίων συνεχίστηκε στα αριστερά του ποταμού Τίγρη & τα σημεία αναφοράς της είναι οι Κενές,η Ώπις & το Μηδικό Τείχος.Οι δυο πόλεις,αβέβαιης τοποθεσίας,είχαν🔽
κατά καιρούς εντοπιστεί σε διάφορα σημεία.Ενδιαφέρον είναι το έργο που η αποστολή ανακάλυψε στην έρημο,περίπου εκεί που ο Ξενοφώντας τοποθετεί το Μηδικό Τείχος.Ο συγγραφέας μιλά για μια επιβλητική κατασκευή,ύψους 100 ποδιών & πλάτους 25,που είχε μήκος 20 παρασάγγες,δλδ🔽
περισσότερο από 100 χλμ.Για το περίφημο τείχος-φάντασμα είχαν γίνει κατά καιρούς έρευνες αλλά χωρίς αποτέλεσμα.Ήταν χτισμένο με "οπτές πλίνθους" συγκολλημένες με άσφαλτο & γι΄αυτό θα έπρεπε να είχε διατηρηθεί,εκτός εάν σε μεταγενέστερους χρόνους το τείχος γκρεμίστηκε για να🔽
χρησιμοποιηθεί το υλικό από το οποίο ήταν φτιαγμένο.Κατά τη μετακίνησή της προς Βορρά η αποστολή αναγκάστηκε για τεχνικούς λόγους να παραιτηθεί από τη διάβαση των ποταμών Ζαμπ(Κάτω,Μέσου & Άνω) & να επιστρέψει στα αριστερά του ποταμού από διαφορετικό δρόμο.Προς το παρόν,ύστερα 🔽
από τις μετρήσεις που είχαν κάνει πάνω στο χάρτη,η αποστολή ήταν σε θέση να επικυρώσει τα στοιχεία που μας παρέχει η Ανάβαση.Διέθεταν επίσης ένα νέο σίγουρο σταθερό σημείο,την πόλη που ο Ξενοφώντας ονομάζει Λάρισα & αντιστοιχεί πιθανώς στην Ασσυριακή Νιμρούδ... Το Β μέρος αύριο..
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Τελευταίο μέρος(όντως):Λάρισα.Ανασκαφές που έγιναν λίγο πριν την αποστολή,έφεραν στο φως ίχνη της βάσης των τειχών & τα ερείπια ενός "Ζιγκουράτ"(πύργου),που ανταποκρίνονται σε εμφάνιση & διαστάσεις σε αυτά που περιγράφει ο Ξενοφώντας.Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα🔽
είναι η βάση των τειχών.Αποτελείται από μεγάλες πλάκες γκρίζου ασβεστόλιθου,συχνά σκαλισμένες & διακοσμημένες με ανάγλυφα,που βρέθηκαν στο έδαφος αλλά τοποθετήθηκαν στην αρχική τους κάθετη θέση από τις εργασίες της αναστήλωσης.Μετά τη Λάρισα & τα Μέσπιλα(Μοσσούλη) η διαδρομή🔽
αγγίζει τις κορυφογραμμές του Ταύρου,ανεβαίνοντας τον Τίγρη σε Τουρκικό έδαφος.Αυτή είναι η χώρα των Καρδούχων.Αποτελείται από οροσειρές & δύσβατα μονοπάτια που οδηγούν στο Βορρά,στη θάλασσα.Δεν ήταν οπωσδήποτε εύκολο για την αποστολή,να καθορίσουν ένα ακριβές δρομολόγιο.Η 🔽
Περί "μιάσματος" από ανθρωποκτονία στην αρχαία Αθήνα=Η ανθρωποκτονία & η δίωξή της συνδεόταν με την μόλυνση "μίασμα" του αίματος.Μιλάμε για μια υπερφυσική αντεκδίκηση του ίδιου του αίματος,το οποίο απλώνεται από το δολοφόνο σε όσους τον συναναστρέφονταν & κατ΄επέκταση σε🔽
ολόκληρη την κοινωνία,αν δεν λαμβάνονταν μέτρα για την παραπομπή στην δικαιοσύνη.Καθώς η σύνδεση με το "θεικό" ήταν άμεση(δλδ όλα τα κακά στον "κακό" στέλνονταν από τους Θεούς), ήταν λογικό & το δικονομικό κομμάτι δέχτηκε την ανάλογη επιρροή. Και έτσι όπως δικαζόταν για🔽
ανθρωποκτονία,η δική του διεξαγόταν σε υπαίθριους χώρους.Έτσι δεν θα "μιαίνονταν" οι δικαστές αλλά ούτε& οι υπόλοιποι πολίτες.Η καθιέρωση της αρχής της μιαρότητας των ανθρωποκτονιών αποδίδεται στο Μαντείο των Δελφών & την λατρεία του Θεού Απόλλωνα.(το βλέπουμε αυτό σε ένα χωρίο🔽
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Μέρος Ζ΄:Η αποστολή που ερχόταν από τα Δυτικά διέσχισε την γέφυρα της Ράκκα,μπήκε στον παλιό δρόμο που κάποτε οδηγούσε από τη Βαβυλώνα & ξετυλιγόταν κατά μήκος της αριστερής όχθης του Ευφράτη.Είναι ενδιαφέρουσα η παρατήρηση,ότι ακόμη & στο Μεσαίωνα ο δρόμος🔽
για τη Βαγδάτη περνούσε από αυτή τη πλευρά του ποταμού.Ακόμη & την χρονιά της αποστολής,η παλιά πύλη των Αββασιδών που βρίσκεται στα αριστερά του ποταμού,ονομαζόταν "Πύλη της Βαγδάτης".Το τοπίο που ξετυλίγεται από τα αριστερά,ήταν ακόμα το ίδιο με εκείνο που περιγράφει ο 🔽
Ξενοφώντας.Υπήρχε ακόμη,στη στέππα,στα σύνορα της ερήμου,η "ωτίς" ένα είδος πέρδικας.Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το κρέας της εξαιρετικό έδεσμα.Η άψινθος(αψέντι), φύτρωνε άφθονη & μόνο οι άναγροι που έχουν εκλείψει σε αυτή την περιοχή πάνω από 1,5 αιώνα,δεν αποτελούσαν πια🔽
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Μέρος ΣΤ΄:Κατά περίεργο τρόπο,οι αριθμοί του πλάτους των ποταμών που παρείχαν στην αποστολή οι πηγές τους,αντιστοιχούσαν με τα δεδομένα που συνάντησαν,πράγμα εκπληκτικό αν λάβουμε υπ΄όψη ότι στο τελευταίο τμήμα της διαδρομής τα νερά κυλούσαν σε έδαφος 🔽
προσχωματικής σύστασης.Ο ειδικός της αποστολής στην επιστήμη του περιβάλλοντος διατύπωσε μια ενδιαφέρουσα υπόθεση.Οι χείμαρροι κατεβαίνουν από τον Ταύρο με μεγάλη κλίση & φτάνουν στην θάλασσα σε απόσταση λίγων χλμ.Δεν προλαβαίνουν έτσι να χάσουν ταχύτητα & να καταλαγιάσουν🔽
γεγονός που θα είχε σαν αποτέλεσμα την παρέκκλιση ή την μεταβολή του πλάτους της κοίτης τους.Πάντως σε αυτό το σημείο που βρίσκονταν πια, ήταν σε θέση να βγάλουν ορισμένα συμπεράσματα για την αξία των μετρήσεων του Ξενοφώντα.Νόμιζαν πως θα μπορούσαν να προσδιορίσουν πως η 🔽
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Μέρος Ε΄:Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια:Ανάμεσα στο Καύστρου Πεδίον (Κάυ) & το Θύμβριον(Ακσεχίρ) από αριστερά του δρόμου,αναβλύζει μια ωραιότατη πηγή πλούσια σε νερά που θα μπορούσε κάλλιστα να αντιστοιχεί στην πηγή του Μίδα που ο Ξενοφών αναφέρει στη διήγησή🔽
του.Για να μην είμαστε ειλικρινείς υπάρχουν & άλλες κατά μήκος της διαδρομής,αλλά αυτή είναι η μοναδική που μπορεί να τραβήξει την προσοχή του περαστικού.Σε αυτό το σημείο η πορεία των Μυρίων επιβραδύνθηκε αξιοσημείωτα,καλύπτοντας μόνο 5 παρασάγγες πριν από κάθε σταθμό.🔽
Η αποστολή δεν κατόρθωσε να αντιληφθεί τα αίτια,δεδομένου ότι το έδαφος είναι απλώς ελαφρά κυματιστό & δν παρουσιάζει κανενός είδους δυσκολίες.Πιθανώς τα στρατεύματα είχαν χάσει το ρυθμό τους ύστερα από το μακρύ σταθμό του Καύστρου Πεδίου.Ούτε στο Κάυ,ούτε στο Ιλγίν(Τυριάειον)🔽
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ=Μέρος Δ΄:Οι πληροφορίες της Ανάβασης είναι πλούσιες & λεπτομερείς.Μας μιλούν για ένα θαυμαστό παλάτι,κατοικία του Κύρου,για ένα υπέροχο άλσος,για το ανάκτορο του Αρταξέρξη πάνω στην ακρόπολη & για τον μικρό ποταμό Μαρσύα που χύνεται στον Μαίανδρο.Τι απομένει🔽
από όλα εκείνα τα θαυμαστά?Όχι τόσα όσα θα θέλαμε.Το έδαφος αποψιλωμένο από 2,5 χιλιετίες βοσκής είναι σχεδόν γυμνό,εκτός από λίγο χόρτο που φυτρώνει γύρω από τις νερομάννες.Στον μικρό Μαρσύα ρίχνονται τα απορρίμματα της πόλης.Εκεί που έπρεπε να είναι η ακρόπολη εκτείνεται το🔽
χωριό Ντινάρ.Στη βάση του λοφίσκου τα λείψανα του αρχαίου τείχους μας θυμίζουν θεμέλια ενός μεγάλου παλατιού,ενώ η μεγάλη πεδιάδα στις παρυφές της πόλης είναι πιθανώς εκείνη στην οποία το 402 π.Χ συγκεντρώθηκαν τα στρατεύματα του Κύρου & του Κλέαρχου.Οι μελετητές υποδεικνύουν🔽