Taki oto jest gnostyk, że poddaje się tylko tym uczuciom, które służą utrzymaniu ciała przy. życiu, a więc uczuciu głodu, pragnienia i tym podobnym. Natomiast twierdzić, że Ciało Zbawiciela, jako ciało, wymagało usług niezbędnych dla utrzymania się przy życiu, 1/35
byłoby wręcz śmieszne. Jadł On nie ze względu na potrzeby ciała, bo Jego Ciało utrzymywało się przy życiu dzięki świętej mocy, lecz aby Jego otoczeniu nie przyszło do głowy inaczej o Nim mniemać, jak oto później niektórzy utrzymywali, 2/35
że On się objawił tylko pozornie On bowiem absolutnie i bez wyjątku niewrażliwy był na afekty jako Ten, do którego nie miał dostępu żaden wstrząs uczuciowy: ani rozkosz, ani ból. 3/35
Tytuł książki Karoliny Wigury Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2011) jest nieco mylący, sugeruje bowiem, że chodzi o strategię prowadzenia polityki przez udzielających przebaczenia, 1/37
tymczasem autorka podaje przykłady przeprosin, próśb o przebaczenie , okazywania skruchy, ale ani jednego przykładu przebaczenia ( oprócz wyjątkowego listu polskich biskupów z 1966 roku). 2/37
Czytamy wprawdzie o „współczesnych deklaracjach przebaczenia i skruchy w polityce” (s.17), ale żadnych „deklaracji przebaczenia” nie znajdziemy . Wigura pisze o „epoce przebaczenia” (s.16), odsyłając do tekstu R.L.Brooksa Age of Apology 3/37