Thread by @acyberexile

Size biraz @buyukevablukada'nın Hoşçakal Kadar'ından söz etmek istiyorum, çünkü 2017'den beri istikrarlı olarak Fırtınayt'ın muazzam bir iş olduğunu; Hoşçakal Kadar'ın da bu işin kuzey yıldızı gibi durduğunu düşünüyorum.

Müzikal altyapısını müzikçiler anlatsın, ben kelimeleri deşmek istiyorum. Çünkü Hoşçakal Kadar pek çok inanılmaz ince işlenmiş cümle içeriyor ve müziği edebiyata çok yakın bir yerde tutup icra ediyor. Hiçbir şeye de kalın vurma derdinde değil üstelik.

"Aklıma biri gelecekse elim hep sana gidiyor." diye başlıyor abi şarkı. Bu bir ayrılık şarkısı ve açılış cümlesine bakar mısınız? Seni unutamadım değil, her gün seni düşünüyorum değil. Üzülesim geliyorsa, durduğum yerde çökesim varsa alıp senin imgeni kullanıyorum kafamda.

Bu çok önemli bir teması şarkının içindeki edebiyatın. Şarkıyı anlatan karakter de, seslendiği sevgilisi de pek çok yerde aslında Leyla ile Mecnun gibi aşk için bir aşk yaşamamış karakterler. Bu çağda böyle bir şey mümkün mü, ondan da pek emin değil zaten şarkı.

"Sevmedin mi beni hoşçakal kadar?"

Muhtemelen sevmedi. Ama ana temaya biraz sonra geri geleceğim, şimdi ondan önce biraz teknik edebiyat da övmek istiyorum.

"Hangi eczanede kahvaltı bir sabah seni unutturacak?"

İnsanlık tarihinde "seni unutmak için çok sabah akşamdan kalma uyandım yine unutamadım" minvali çok cümle kurulmuştur. Bunu net top 10'a alırım. Şarkı edebiyatını ince yapıyor derken de işte bundan bahsediyorum.

"Manzaralı mezara döndük, sen ve ben fotoğrafta çıkıyorduk."

Fotoğrafta çıkıyorduk çünkü anladın mı? Gerçekte çıkıyor muyduk belli değil, ama fotoğraflarımız vardı. Öte yandan şimdi buradayız işte. Güzel fotoğraflar var, ama eskiden canlı olan şeyler şimdi toprağın altındalar.

"Günler gece gücüme gidiyor."

Anlam bütünlüğü ve zenginliği yüksek aliterasyon cümleleri bir edebiyat flextir arkadaşlar. Ağam bizi kelime dağarcığıyla dövüyor.

Fakat esas temaya ve esas coştuğum yere gelmek istiyorum:

"Bir gece ben yokmuşum da korkmuşun
Eve dönünce boynuma sarılışın
Güvendiğim tek şey sensin
Ve kapının kilidi."

"Aklıma biri gelecekse elim hep sana gidiyor" ile "Güvendiğim tek şey sensin ve kapının kilidi" aslında aynı şey. Şarkının da müzikal olarak crescendosuna bu cümle sonrası varması sanıyorum tesadüfi değil. Bu cümleyi ben dört yıldır istisnasız en az her hafta bir kez düşünüyorum.

Güvendiğim tek şey sensin
...
ve kapının kilidi.

Anladınız değil mi?

Yorganlar, uçuşan halılar, çöllerde güneşe boyanan aşıklar gibi imgeler kullanıyor şarkıyı anlatan karakter. Büyük aşklara atıfta bulunmak istiyor, ama işte aslında en başta mührü koyduğu yerde duruyor. Aklına biri gelecek gibi olduğu için eli ona gitmiş.

Seslendiği sevgilisinin ona dair duyduğu hisler ise, aşağı yukarı, bir kapı kilidine denk yerde duruyor.

Fırtınayt pek çok açıdan Türkiye'nin milenyal nesline mihenk bir albüm. Başka yerlerde de eski Türkiye'den 20 yıllık AKP iktidarına geçen nesle mühür cümleler var.

"İyi misin aldı yerini naberin"
"Bu biz değiliz bizden geriye kalan"
"Hepsine alışıyor insan, hepsine ne fena"

Hoşçakal Kadar da bu neslin, yani bizim aşklarımızı paket edip sanat katına çıkartıyor işte. Ancak hoşçakal ve kapı kilidi kadar yaşanıyor aşklar. Kendi edebiyatımıza ve güvenliğimize sıkışmadığımız noktalarda hiçbir kapıyı açmayan anahtarlarla güneşe boyanıyoruz.

O yüzden de Hoşçakal Kadar'ın tam bizim neslimizin, edebiyatı ve kompozisyonuyla tam bizim vaktimizin aşk şarkısı olduğuna inanıyorum. Bu sanatı içinden geçiren herkese helal ve selam olsun.

Büyük Ev bundan sonra bir de yeni normalin adını koyan bir albüm daha yaparsa ben alır ekibi Koray, Manço, Karaca, Bağcan, Mor ve Ötesi ve Duman'dan oluşan Türkçe rock müzik Rushmore Dağına tartışmasız alırım. Ha olmadı, Fırtınayt yine de Gezi neslinin mührüdür. Net.

Falan işte 🤓 Nabersiniz onun dışında?