First few minutes pa lang ng In The Heights, sold na ako. Patient na director si Jon M. Chu. May disiplina sa mounting. Ganda ng coverage. Galing ng detalye.
Parang nakuha niya yung kung paano ka gagawa ng isang musical set in New York sa panahon na ito. The design feels current. Amoy mo ang Washington Heights. Ramdam mo yung init.
Interesting na makita ang take ni Spielberg sa Westside Story kasi although that’s 50s-60s New York, kailangang dalhin yun sa 21st Century.
Ang warm warm naman ng pelikulang ‘to. Ang weird kasi musical pero parang totoong tao sila. Parang kung kumanta nan sila eni-eni parang tanggap ko. Haha
Ang lala. Ang ganda nitong 96,000 mga miii
I mean, it has the DNA of the music video approach sa 21st century musicals pero HINDI TAMAD. Earned every time it changes shots. May bagong visual. May bagong spectacle. Hindi dinaan sa editing magic - purposive siya. Hindi nagtatago ng flaws.
CHOREOGRAPHY NA KITA ANG PAA MGA MHIEEEE GIVE ME THAAAT
TOM HOOPER GANITO KASI DAPAT
PUTANGINA ANG GANDA NITONG PACIENCIA Y FE
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
