به لطف آقای شنبه‌زاده، مستند زخمه بر زخم رو‌دیدم که بیوک‌آقا تار‌نواز گمنام و خلوت‌گزیده مراغه‌ای را معرفی میکنه. از بیوک‌آقا قبلا چند تا ویدیو دیده بودم و به خصوص همراهیش با آواز امید مظهری کار پرحس و تاثیرگذاری بود. برام سوال بود که چرا اینقدر اسم بزرگی داره (۱)
https://twitter.com/hosseyn1988/status/1407795431258480640
در حالی که به نظرم با اینکه نوازنده خوب، ولی دور از استادی و این شهرت میومد. دیشب حس کردم این مستند که نقطه شروع نامداری بیوک‌آقاست جواب این سوال رو میده. بیوک‌آقا نمود خارجی تصور مُثُلی خیلی‌ها از موسیقی‌دان سنتیه: (۲)
پیر آشفته‌حال و گوشه‌نشینی که حدیث سرگشتگی‌هاش رو به زبان ساز و بدون توجه به جهان و هر‌چه در او هست بیان میکنه. از اون گذشته پیشی‌گرفتن مهارت هنریش از ظاهر و وضع زندگیش شگفتی ایجاد میکنه؛ (۳)
فیلم این تصور مُثُلی رو زنده کرده و این تصویر زنده‌شده و اون فزونی‌گرفتن زبدگی هنری از انتظار اولیه بر اساس ظواهر و‌شواهد نقطه مرجع را جایی قرار داده که باعث شده آدم‌ها بیش از سطح واقعی هنری و نوازندگی اون آدم بهش توجه نشون بدند. (۴)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
