رسانههای اسرائیلی از تصمیم دولت نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل برای ارزیابی دوبارۀ سیاست تلآویو در برابر جمهوری اسلامی خبر دادهاند
#نفتالی_بنت که موضعی سرسختانه تر از سلف خود #بنیامین_نتانیاهو در برابر ایران دارد، در دوران تصدی وزارت دفاع اسرائیل چند بار تأکید کرده بود که زمین منازعه با جمهوری اسلامی باید به داخل ایران منتقل شود.
در واقع، دستور بنت برای ارزیابی دوبارۀ سیاست اسرائیل در برابر ایران، به معنای تشدید موضع تلآویو در برابر جمهوری اسلامی و ورود احتمالی به دورهای از رویارویی آشکارتر است.
با این حال، شماری از افرادی که خود را بخشی از #اپوزیسیون جمهوری اسلامی درخارج از کشور میدانند،طی نامهای به بنت، به تصور اینکه او درپی کاهش تنش با تهران است، مصرانه از وی خواستهاند که به سیاست دولت نتانیاهو را دربرابر ج.ا ادامه دهد و به هیچوجه از فشارهای خود دراین باره کم نکند!
ظاهراً بخشی از نیروهای "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی در خارج از کشور از نوعِ سیاست دولت جو بایدن برای دستیابی به توافق با ایران دلسرد و نومید شدهاند و از همین رو، با صراحت از اسرائیل و گروههای یهودی حامی آن در آمریکا میخواهند که به جای همراه شدن با دولت بایدن،
در جهت کمک به سرنگونی نظام حاکم بر ایران با آنها همکاری کند.
نفتالی بنت به خلاف نتانیاهو قصد رویارویی علنی با حزب دمکرات آمریکا را برسر ایران ندارد،اما درخفا حتی فعالتر از سلف خود، تمام نیرو و توان خود را به کار گرفته است تا مانع احیای برجام ودستیابی ایران و آمریکا به توافق شود.
بنت در این مورد اعلام کرده است که به دولت آمریکا احترام میگذارد، اما اسرائیل بر اساس سیاست خاص خود از منافعش دفاع و با تهدیدها مقابله میکند.
منظور بنت آن است که حتی به فرض احیای برجام، اسرائیل در صورت لزوم به فعالیتهای خرابکارانۀ خود علیه تأسیسات هستهای ایران ادامه خواهد داد.
این موضوع در مذاکرات دو هفته پیشِ رئیس جمهورِ وقت اسرائیل با همتای آمریکایی وی مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. طبق گزارشهای رسانهای در آن گفتگوها دو طرف به این تفاهم رسیده بودند که آمریکا به تلاش خود برای احیای برجام ادامه دهد و در همان حال،
دست اسرائیل نیزدرصورت لزوم برای ضربه زدن به تأسیاست هستهای ایران بازبماند!
اکنون که مذاکرات وین برای احیای برجام بامانع روبرو شده و ایران نیز درجهت توسعۀ توانایی خود برای غنیسازی اورانیوم گامهای بلندتری برمیدارد،به نظرم دولت اسرائیل برای پیشبرد سیاست خود امیدوارترازقبل شده است
با این همه، دست بنت برای انجام هر نوع فعالیتی در برابر ایران خیلی باز نیست زیرا در دولت ائتلافی او حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم به رهبری منصور عباس حضور دارند که از تشدید منازعه با ایران حمایت نمیکنند
هر چند که این دو حزب، در کابینۀ امنیتی اسرائیل که در کنترل تندروهای راستگراست، نمایندهای ندارند. در واقع تصمیمهای امنیتی و نظامی در اسرائیل از سوی این کابینۀ کوچکتر گرفته میشود.
صرفنظر از سرنوشت برجام و روندمنازعۀ ایران و اسرائیل، نگارش نامۀ سرگشادۀ تعدادی از افراد اصطلاحاً "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی به نفتالی بنت، نزاعهای پایانناپذیر بین اجزای این اپوزیسیون را تشدید خواهد کرد.
نفتالی بنت یکی از معماران شهرکسازی در کرانۀ باختری رود اردن و نمایندۀ شهرکنشینان افراطی محسوب میشود.
دیوان بینالمللی کیفری، شهرکسازی اسرائیل در مناطق اشغالی فلسطین را تحت عنوان "جنایت علیه بشریت" نیازمند تحقیق مستقل و رسیدگی قضایی دانسته است.
افزون بر این، حتی در داخل اسرائیل نیز نفتالی بنت از سوی گروههای صلحطلب یهودی به عنوان چهرهای نژادپرست و حامی سیاست آپارتاید علیه عربها شناخته میشود.
طبعاً نامه نوشتن به چنین فردی و دعوت از او برای کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی، به حدی نامتعارف است که بعید میدانم حتی بخشهای راستگراتر "اپوزیسیون" خارج از کشور نیز آن را تاب بیاورند چه رسد به جریانهای چپ و ملیگرایی که خود را با همین عنوان تعریف میکنند! #احمد_زیدآبادی
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
اززمانیکه بحث ارائۀ پیشنهاد مستقیم به سيدابراهیم #رئیسی پیش آمده است،سیل پیشنهادهای کتبی وشفاهی به سوی خودمن سرازیر شده است!اگروضع به همین منوال پیش رود مثل دورۀ احمدینژاد که بخش اصلی کارش دریافت نامههای دستی مردم شده بود،کارمن هم همان خواهد شد!
جدای از این شوخی، دل آدم از این وضعیتِ مردم واقعاً به درد میآید. مردمی که احساس بیپناهی و استیصال می کنند و هیچ روزنی را برای طرح مشکلات شان نادیده نمیگیرند. این در حالی است که پیشنهادها بخصوص در حوزۀ اقتصاد کاملاً ضد و نقیض است.
نکتهای را که یک نفر با اصرار تمام خواهان طرح آن است، دیگری به همان شدت، عکس آن را توصیه میکند. در واقع عموم مردم خواهان سامان دادن به اقتصاد هستند اما راهحلهای مورد نظر آنها با یکدیگر تزاحم کامل دارد. این خود مشکل بزرگی در مسیر هر نوع برنامهریزی اقتصادی ایجاد میکند.
دولت آمریکا به صراحت علیه اقدام اسرائیل در تخریب منزل یک خانوادۀ فلسطینی موضع گرفته است.
دولت اسرائیل از سالها پیش، منزل خانوادههای فلسطینی در کرانۀ باختری را که یکی از اعضای آنها به ارتکاب عمل "تروریستی" متهم میشود، با بولدزور و یا مواد منفجره تخریب و بدین وسیله تمام اعضای آن خانواده را در به در و بیخانمان میکند.
منتصر شلابی فلسطینی ساکن روستایی در نزدیکی رامالله چند ماه پیش طی حملهای یک اسرائیلی 19 ساله را به قتل رساند. حالا علاوه بر مجازات او، ارتش اسرائیل منزل پدریاش را نیز ویران کرده و درخواست خانوادۀ او از دیوان عالی اسرائیل برای پیشگیری از این اقدام، به جایی نرسیده است.
#طالبان شرّی است که قابل دفع نیست! از دولتهای ترامپ و بایدن گرفته تا روسیه و چین و هند و بیشتر کشورهای منطقه، کانال ارتباطی با آنها برقرار کردهاند. این وسط، نمیتوان فقط از #ایران انتظار داشت که با آنها از درِ ستیز وارد شود.
ای کاش طالبان هرگز وجود نداشتند، اما بدبختانه وجود دارند.
حمایت از آنان شرمآور و در عین حال، ستیز با آنان برای همسایگان بسیار تهدیدآمیز است. جامعۀ جهانی باید راهی برای کنترل و رام کردن آنان پیدا کند.
چنین راهی فقط از طریق اجماع و همکاری نزدیک و صادقانۀ همۀ کشورهای دخیل در بحران #افغانستان ممکن است.
شاید افغانستان تنها نقطهای در جهان باشد که ثبات و توسعۀ آن به سود همگان است. اگر ایران یا دیگر کشورها به افغانستان به عنوان محلی برای ادامۀ نزاع بین خود بنگرند،
#سیاست در مفهوم درست خود، گرچه خالی از اصول کلی پایدار نیست، اما جریانی سیال و بسیار منعطف دارد. این سیالیت و انعطاف، نتیجۀ دگرگونی دائمی چرخۀ تحولات محیطی است که بیوقفه پیش میتازد.
بر همین اساس است که هنری جان تمپل نخست وزیر بریتانیا در عهد ملکه ویکتوریا گفته است: بریتانیا دوستان یا دشمنان دائمی ندارد، فقط منافع دائمی دارد.
بزرگترین خطای تصمیمگیران در نظام سیاسی ایران، سخت و متصلب کردنِ وجوه سیال و منعطف امر سیاست است.
وقتی ذات سیاست متصلب فرض شود و عدول از این تصلب در بیان زمامداران، به عنوان امری مذموم به شمار آید، سیاست نه فقط کارآمدی خود را از دست میدهد بلکه نیروی حاکم را اسیر و گروگان خود میکند.
از این رو، اغلب زمامداران ایران، گروگان و اسیر گفتههای پیشین و شرایط پیشین شدهاند.
از رحلتِ همزمانِ مهندس سحابی و هاله و هدی صابر تاکنون شماری از بزرگان ملی و ملی - مذهبی چهره در نقاب خاک فرو کشیدهاند که تنگنای سیاست و بیرحمی #کرونا مجالی برای بزرگداشت یاد و بررسی کارنامۀ سیاسی و فرهنگی آنان نداده است.
زندهیادان ابراهیم یزدی، معینفر، امیرانتظام، #بستهنگار، اعظم طالقانی، وحید میرزاده، شاهحسینی، شریعترضوی، محمد ملکی و....که به فاصلۀ کوتاهی از یکدیگر دار فانی را ترک کردند، همگی حامل تجربههای گرانسنگ و عمدتاً صاحب آثاری ماندگار بودند که به آنها پرداخته نشد.
امروز سالگرد وفات شادروان #محمد_بستهنگار است. مردی کمگو و پرتلاش و شیرین و بیادعا. اغلب او را به عنوان مبارزی خستگیناشناس میشناسند، حال آنکه او بیشتر چهرهای فرهنگی و پژوهشی بود. بیوقفه مطالعه میکرد و در کارِ تحقیق، منصف و تیزبین بود.
این هم حرف نهایی!
میخواهید علت اصلی مخالفت مراباریاست جمهوری عبدالناصر #همتی بدانید؟
به نظرم او از #اقتصاد چیز زیادی نمیداند!کسی که اقتصاد راخارج ازچارچوب فضای سیاسی ببیند،ازنگاه من،ممکن است اقتصاددان باشد امابا اقتصاد به عنوان سازوکاری عملی برای تمشیت معیشت مردم چندان آشنا نیست!
درست مانند سیاستدانی که آثار کلاسیک سیاسی را خوانده باشد ولی فضای فرهنگی ومناسبات قدرت درجامعۀ خود را نشناسد. چنین سیاستدانی از سیاست چیز قابلی نمیداند.
اگر همتی به واقع اقتصاد را میشناخت اینطور با خیال راحت، وارد این معرکه خطرناک نمیشد و به این سادگی وعدۀ اصلاح آن را نمیداد.
او حتی در بارۀ کسری بیسابقۀ بودجه و تورمی که چون اژدهایی دهان گشوده در کمین اقتصاد ایران نشسته است، نکتۀ دندانگیری نگفت و متأسفانه به نوبۀ خود بر چشم مردم خاکستر پاشید.