Tatil ya, sokaklara çıktılar, korkunç kalabalıklar oluşturdular. İş günlerinde arada kaynıyor, tek tek göze batmıyorlardı ama bayramda aileleri ile birlikte sokaklara çıkınca insanın kanını donduracak,
ürpertecek, sorgulamaya yöneltecek korkunç tablo ile karşı karşıya kaldık. Gördük ki Istanbul çoktan bizim olmaktan çıkmış. Her yerdeler ve her yeri ele geçirmişler. Koskoca şehirde onlar çoğunluk olmuş, biz azınlık durumuna düşmüşüz.
Yani İstanbul fiilen artık onların eline geçmiş. Abartmıyorum Istanbul sahillerinde yüzlerce Afgan, Suriyeli toplu halde denize giriyor. Türk babalar ailelerini onların kirli bakışlarından uzak tutmak için bedenleriyle âdeta etten duvar örüyorlar.
Dağ taş Suriyeli kaynıyor. Arap kaynıyor..Afgan kaynıyor. Mesire yerlerine gidiyorsunuz binlerce Suriyeli çimenlere yayılmış,Türkler ise kıyıda köşede ve bu sürüden biraz uzakta kendine yer arıyor. Artık "Suriyeli Hasan İzmir'deki yangını söndürmek için avuçlarıyla toprak taşıdı"
yalan haberleri de örtemez bu gerçeği...Kaç kişi olduğuna dair elde kesin veri yok ama korkunç kalabalıklar halindeler. Irak, Libya, Pakistan, Cezair, Fas, Ürdün.... ne ararsan Türkiye'de. Gerçeği görün artık bu, basit bir "mülteci" sorunu değil. Bu, düpedüz bir işgal.
Bu, emperyalistlerin bir ülkeyi ele geçirmek amacıyla başvurdukları çok eski bir soğuk savaş taktiği. Kan yok, savaş yok.
Birinci adım: Mülteciler akını
Emperyalistler bölmek istedikleri ülkenin demografik yapısını "Stratejik Göç Mühendisliği" yöntemi ile bozuyorlar. Nasıl mı?
Sınır bölgemizdeki ülkelerde terör yahut iç savaş yoluyla kargaşa çıkartıyor ülkenizin "yoğun göçler" almasını sağlıyorlar. En insani yanınızdan vuruyorlar sizi: Merhamet! Gece gündüz medyadan zor durumda olan insanların dramlarını pompalıyor sizi kucak açmaya zorluyorlar.
Bu
Doğup büyüdüğünüz mahallede kendinizi güvende hissetmiyorsanız sıra topraklarınıza gelmiş demektir artık. Yaşadığınız yere yabancılaşır bir an evvel kaçıp gitmek istersiniz oradan. Sonuç malûm; siz satıyorsunuz, onlar alıyor.
Dördüncü adım: Vatandaşlık elde etme seçme seçilme hakkı
Büyük guruplar halinde vatandaşlığa geçiyorlar seçimlere katılıp, oy kullanıyor;seçiyor seçiliyorlar.Evler dükkanlar bölgeler hatta şehirler derken bir bakmışsınız vatan elinizden ucup gitmiş sizin ruhunuz bile duymamış.
Uyanın vatan artık bizim değil. Vatan kayıp gidiyor avuçlarımızdan. Belki sen, belki oğlun kızın bu işgalle yaşamaya çalışabilirsin, ses çıkarmayabilirsin, alışmaya da çalışabilirsin ama torununun hiç şansı yok bu topraklarda.
Bu işgal, her geçen gün artarak devam edecek ve gelecekte torununun bir vatanı olmayacak belki de. Hiç kan dökmeden alacaklar ellerinden vatanlarını ve onların gidecek bir yerleri kalmayacak.
Uyanın bu bir işgal!!!
Banu Avar hayranları sayfasından
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Pikniğe gidiyorsun ormanı yakıyorsun.
Sahile gidiyorsun çöpünü orada bırakıyorsun,
İçtiğin suyun,kolanın,biranın şişesini yerlere atiyorsun arkandan kim toplayacak sanıyorsun?
Yetmiyor yediğin yemeklerin ambalajların çöpünü de her yere bırakıyorsun.
Nereye gitsek senin gibi "insanın" izlerini görüyoruz.
Her dağ başına, her deniz kıyısına, her doğal parka, her doğal güzelliğe iz bırakıyorsun.
Dünyanın en güzel, en özel, en eski tarihi eserlerine sahip olsak ne fayda mağaraların duvarlarına o saçma sapan adını yazıyorsun.
Doğaya,insanlara,hayvanlara, geçmişe saygın yokki geleceğe saygın olsun.
Üstüne başına bakınca insana benziyorsun ama ne yazık ki olamıyorsun.
Çocukların karınca yuvalarını bozuyor, bön bön bakıyorsun.
Eskiden Anadolu’nun tozlu yollarında otomobiller, kamyonlar henüz bu kadar yaygın değilken atlar, eşekler, katırlar çekermiş milletin tüm yükünü.
Şimdilerde arabalar nasıl alınıp satılıyorsa o zamanlarda da bu hayvanlar alınıp satılırmış kasabaların muayyen yerlerinde. O pazarlarda alıcı ile satıcıyı birbirinden ayırmak oldukça kolaymış.
Kim elinde ucu biraz sivriltilmiş 40-50 cm lik bir tahta kazıkla geziyorsa herkes bilirmiş ki o kendine eşek almaya niyetli bir alıcı.
Peki bu kazık ne için kullanılırmış. Kendine eşek arayan kişi bir eşek ilgisini çekince hayvanın genel durumunu kontrol ettikten sonra
Papazın biri, uzun süredir ahbaplık ettigi Haham'a
"Bana Tevrat'ı ogretmenizi isterim" der...
Haham, olmaz der, "Sen Yahudi doğmadın, kafan Yahudi gibi çalışmaz.
Tevratın kelamını anlaman mümkün değil..."
Papaz, "Bundan kolay ne var?" diye atılır. "Kirlenen yıkanır, temiz kalan yıkanmaz."
Haham içini çeker, "Sana Tevrat'ın kelamını asla anlamayacağını söylemiştim! Doğrusu tam tersi. Temiz kalan adam ötekinin kirlendiğini görünce, kendisinin de kirlendiğini sanıp yıkanır.
Kirlenen adam ise karsisindakini temiz gordugu için kendisini de temiz sanıp yıkanmaya gerek duymaz."
Papaz, kafasını kaşır. "Bak bu aklıma gelmemişti. Bir soru daha sorar mısın?"
İki büklüm beli, elinde asası...
Yüzünde derin çizgiler...
Durup, arabaya aldım.
-Nereye gidiyorsun dede ?
-Az ilerdeki kurban kesilen yere bırakırmısın oğlum .?
- Ne yapacaksın orda dede ?
- Belki biraz et verirler...
- Evin nerede ?
- Zafer mahallesinde...
- E nasıl gideceksin uzak oralar...
- Biraz et bulalımda Allah kerim...
Kısa yol boyu bi kamyon dua etti...
Dedeyi bıraktıktan sonra aklıma takıldı.. Gideceğim yerdeki işimi alel acele halledip pazara geri döndüm..
Ethem dede pazarın sütünlarından birinin dibine koyduğu çuvala bir poşet koyup, boş başka bir poşetle elinde asa ağır aksak tekrar pazarı turluyor...
Öbek öbek insanlar karınca misali etleri kesip biçip tasnif ediyor... İyiler çil çil leğenlerde...
Evlenmiş boşanmış, elli yaşlarında aklı başında biri olarak tanıdığım Hanımefendi’ye üzerinde çalıştığım “Evlenmeden Önce” adlı kitaptan söz ettim.
Bey fendi, dedi, şimdiki aklımla yeniden evlenecek olsam,
kişiyi daha iyi tanımak için şu dört durumda nasıl davrandığını görmek isterdim.
Anlatmamı ister misiniz?
Anlatmasını rica ettim, kısaca şöyle açıkladı:
1- Aç olduğu zaman nasıl hissediyor ve nasıl davranıyor, ona bakardım. Duygusal bakımdan olgun değilse, aç insan sabırsız ve bencil davranmaya başlıyor.