ராம் ராம் ராம் ராம்
!! பித்ருக்களின் கடனை அடைப்பதற்காக, நான் எப்போதும் சிரஞ்ஜீவியாக வாழ்வேன் !!
ஆஞ்சநேயரின் கனவில், அவா் மூதாதையா்கள் மிகுந்த வருத்தத்துடன் காட்சியளித்தார்கள். ஆஞ்சநேயருக்கு அதன்பொருள் புரியவில்லை. அவா் வசிஷ்டரின் மகனிடம் போய், கனவைச் சொல்லி அதற்கான விளக்கம்
கேட்டார்.
அதற்கு வசிஷ்டரின் மகன், “ஆஞ்சநேயா! உன் முன்னோர்களுக்குப் பசி எடுத்திருக்கும். ஆகையால், உன் முன்னோர்களுக்கு நினைவுக்கடன் செலுத்தி, அவா்களுக்கு ஏதாவது கொடு!” என்றார்.. ஆஞ்சநேயரும் அதன்படியே செய்தார்.. ஆனால், முன்னோர்கள் மறுபடியும் கனவில் வந்து வருத்தம் காட்டினா்.
ஆஞ்சநேயா் ஒருவாறு உண்மையை உணா்ந்து கொண்டார். “ஆஞ்சநேயா! நீ பொறுப்பாக எங்களுக்குப் பிண்டம் அளிக்கிறாய். ஆனால், உனக்குப்பின் இவ்வாறு, எங்களுக்கு யார் செய்வார்கள்?” என அவா்கள் வருந்துவதாக ஆஞ்சநேயருக்குப் புலப்பட்டது.
அவருடைய கவலையையும் அதற்கான காரணத்தையும் அறிந்த சீதாதேவி,
“ஆஞ்சநேயா வருந்தாதே. கிஷ்கிந்தைக்குச் செல். பெண் பார்த்து அழைத்து வா. நான் திருமணம் செய்து வைக்கிறேன்.அப்புறம் என்ன? உன் சந்ததியா், முன்னோர் களுக்கு உண்டான சிராத்த கா்மாதிகளைச் செய்வார்கள் என்றார். அதன்படியே கிஷ்கிந்தைக்குச் சென்ற அனுமன், சுக்ரீவனிடம் விவரத்தைச் சொன்னார்.
சுக்ரீவன், கிஷ்கிந்தைக்கு தெற்கே உள்ள கீச்சட் என்ற நாட்டின் அரசகுமாரியான சிலிம்பா என்பவளைப் பற்றிக் கூறி, அவளை மணம் முடிக்க முயற்சி செய்யும்படி அறிவுறுத்தினார்.
அனுமனும் உடனே அந்த நாட்டுக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். அவரை சிலிம்பாவிடம் அழைத்துச் சென்றார்கள் அரண்மனைக் காவலர்கள்.
அனுமன் அவளிடம் தான் வந்த விஷயத்தைச் சொன்னார்.
அவரை ஒருமுறை ஏற இறங்கப் பார்த்த சிலிம்பா, அவரைப் பற்றிய தகவல்களையெல்லாம் அவா் வாயிலாகவே கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டாள். பின்னர், “காதல் தத்துவத்தைப் பற்றி எவ்வளவு தெரியும்? நான் ஒரு முத்து மாலைக்கு நான் ஆசைப்பட்டால், அதை எப்படிக் கொண்டு
வந்து கொடுப்பீா்கள்?
கோபம் கொண்டு நான் சாப்பிட மறுத்தால், என்ன செய்வீா்கள்?” என்றெல்லாம் கேள்விகளைத் தொடுத்தாள்.
ஆஞ்சநேயா் பதில் சொல்லத் தொடங்கினார்: ‘‘காதல் தத்துவம் பற்றி எதுவும் தெரியாது. ஆனால், அதை சுக்ரீவனிடத்தில் கேட்டால், அவன் காதல் தத்துவத்தைச் சொல்லிக் கொடுத்து
விடுவான். அடுத்து முத்து மாலை வேண்டுமென்றால், சீதா தேவியிடம் வாங்கிக் கொடுத்து விடுவேன்.
மூன்றாவதாக, நீ கோபப்பட்டு உண்ணாமல் இருந்தால், நானே இரும்பு போன்ற என் விரல்களால் உனக்கு ஊட்டி விடுவேன். ஆகையால் காலதாமதம் செய்யாதே! அயோத்தியில் சீதாதேவி உன்னை வரவேற்கத் தயாராக இருக்கிறார்
என்றார்.
சிலிம்பாவோ ஒரு சிரிப்பை உதிர்த்து விட்டு, “ஏ வானரமே .... உனக்குக் காதலைப்பற்றி ஒன்றுமே தெரியவில்லை. போய் சுக்கிரீவனை அனுப்பு!” என அவமானப்படுத்தினாள். அதனால் கோபம் கொண்ட அனுமன், ஆவேசத்துடன் சிலிம்பாவை நோக்கி முன்னேறினார். அதற்குள்ளாக, சிலிம்பாவின் வீரர்கள் அனுமனைப்
பிடித்து கட்டிப் போட்டார்கள்.
“இந்தக் குரங்கைச் சும்மா விடக் கூடாது. இதன் வாலில் பன்னிரண்டு அங்குலம் மட்டும் வெட்டிவிட்டு, தூக்கி யெறிந்துவிடுங்கள்!” என உத்தர விட்டாள் சிலிம்பா.
அதே விநாடியில் அனுமன் ராமனைத் தியானிக்க, அவரைக் கட்டியிருந்த கட்டுக்கள் தளா்ந்தன; உடம்பு இமயம் போல்
பிரம்மாண்டமாக வளா்ந்தது. அப்படியே தாவிய அனுமன் சிலிம்பாவின் தலைமுடியைப் பற்றியபடி, ஆகாயத்தில் எழுந்து பறக்கத் தொடங்கிவிட்டார்.
சிலிம்பா கெஞ்சினாள். தன்னை மன்னித்துவிடுமாறு வேண்டினாள். ஆஞ்சநேயரின் பிடி தளரவே இல்லை. வெகுவேகமாக ஆஞ்சநேயா் போய்க் கொண்டிருந்த போது, கீழே துங்கபத்ரா
நதியில் சுக்ரீவன் தன் மனைவிகளுடன் நீராடிக் கொண்டிருந்தது, ஆஞ்சநேயரின் பார்வையில் பட்டது. அவ்வளவுதான்!
சிலிம்பாவை ஆகாயத்திலி ருந்து சுக்ரீவனின் தோள்களில் விழும்படியாக உதறிவிட்டு, சீதாதேவியிடம் வந்தார்.
தலையைக் குனிந்தபடியே, “தாயே! அவள் என்னை ஏற்கவில்லை. அதனால் அவளைத் தூக்கி
வந்து, சுக்ரீவனுக்குக் கொடுத்து விட்டேன். பரந்து விரிந்த உலகில் தெய்வம் எனக்கு மட்டும் மிகவும் குறுகிய இதயத்தைக் கொடுத்திருக்கிறது. அதில் நீங்களும் ராமசந்திரமூா்த்தியும் முழுவதுமாக நிறைந்து இருக்கிறீா்கள். அங்கே வேறு யாரும் இருக்க இடமில்லை” எனக் கூறியவர், அன்னையை வணங்கி ஒரு வரம்
கேட்டார்:
“அன்னையே! பித்ருக்களின் கடனை அடைப்பதற்காக, நான் எப்போதும் சிரஞ்ஜீவியாக வாழ்ந்து, முன்னோர்களுக்கு உண்டான சிராத்தாதி கா்மாக்களைச் செய்யும்படி, தாங்கள் எனக்கு ஆசி வழங்க வேண்டும்”
சீதாதேவி புன்முறுவல் பூத்துவிட்டு, “ஆஞ்சநேயா! உன் விருப்பப்படியே நடக்கும்”என ஆசி வழங்கினார்.
அதைக் கேட்டு மகிழ்ந்த ஆஞ்சநேயா் கைகளை உயரே தூக்கியபடி “ஜெய் சீதாராம்” என முழங்கினார்.
ராமநாமம் நினைப்போம்!
ராமநாமம் துதிப்போம்! !
ராமநாமம் பற்றி நிற்போம் நாளும்
ஜெய் ஸ்ரீராம் 🙏🙏🙏🙏🙏🙏
பொருள்: இனிமையான திருக்கல்யாண குணங்கள் உடைய வாஸுதேவனே! குருவாயூரப்பா! இந்த உலகில் உள்ள பல தெய்வங்கள், தன்னை வணங்கும்பவர்களுக்கு தங்களை அல்லாமல் மற்றவற்றை மட்டுமே வழங்குகின்றன. நீயோ உன்னை வணங்குபவர்களுக்கு உனது ஆத்மாவையே (உன்னையே) கொடுக்கின்றாய், மற்ற
தெய்வங்கள் ஐஸ்வர்யத்தின் மூலமும் அணிமா போன்ற சக்திகளின் மூலமாக தங்களது ஈச்வர தன்மையை விளக்குகின்றன. நீயோ ஆத்மாவையே வென்று அதனை நிரூபிக்கின்றாய். புண்ணியம் செய்தவர்கள் உன்னையே அடைந்து உயர்ந்த ஆனந்தம் அடைகின்றனர். யாரிடமும் எதனையும் எதிர்பாராமல் உள்ளவனே! ஆனந்த ரூபனே! உனக்கு
நாம் எல்லோரும் கிருஷ்ண பரமாத்மாவை வணங்குகிறோம். ஆனால் கிருஷ்ணரும் யார் யார் யாரையோ கும்பிடுகிறார். வியப்பாக இருக்கிறது அல்லவா? கள்ளக் கிருஷ்ணனின் இந்த ரகசிய செயலைக் கண்டு பிடித்தது வேறு யாரும் இல்லை. கிருஷ்ணனின் மனைவி ருக்மிணி தான் இதைக்
கண்டுபிடித்தார்.
ஒரு நாள் கிருஷ்ணரும் வழிபாடு செய்வதைப் பார்த்துவிட்டு, “அன்பரே! நீர் யாரையோ வணங்குவது போலத் தெரிகிறது. அவர்கள் யார்? என்று கேட்டாள். கிருஷ்ணர் கொஞ்சமும் தயங்காமல் பதில் சொன்னார்:
நித்யான்ன தாதா தருணாக்னிஹோத்ரி
வேதாந்தவித் சந்திர சஹஸ்ர தர்சீ
மாஸோபாவாசீச
பதிவ்ரதா ச
ஷட் வந்தனீயா மம ஜீவ லோகே
பொருள்: இந்த மனிதர்கள் வாழும் பூமியில் நான் ஆறு வகையான மக்களை வணங்குகிறேன்: தினமும் அன்னதானம் செய்வோர், தினமும் அக்னிஹோத்ரம் செய்வோர், வேதம் அறிந்தவர்கள், சஹஸ்ர சந்திர தரிசனம் செய்து—சதாபிஷேகம் செய்துகொண்டோர் – மாதா மாதம் உபவாசம் இருப்போர்,
தன் மகன் மும்பைக்கு போய்விட்ட வருத்தத்தில் இருந்தனர் கோதை நாயகியும் அவளது கணவர் வாசுதேவனும். சம்பாதிக்கத்தான் போகிறான் என்றாலும்,பெற்றவர்களுக்கு பிள்ளையைப் பிரிந்ததில்ஏக கஷ்டம். இந்தக்காலம் போல் போன் இருந்தால், உடனுக்குடன் பேசி
விடலாம். அப்போதெல்லாம் தபால் தான். கடிதங்களில், அவன் பெரிய வேலையில் இருப்பதால் கைநிறைய சம்பாதிப்பதாக எழுதுவான். இதைப்படித்து கோதைநாயகி ஆனந்தமடைவாள். மகன் அவ்வப்போது அனுப்பும் பணத்தைச் சேர்த்து வைத்தாள். அம்மா கையில் பணத்தைக் கொடுத்தால், அவள் ஆறை நுõறாக்கி விடுவாளே! இங்கு வந்த
பணத்தை அவள் சிறுதொழில் செய்து பெருக்கி விட்டாள்.ஒருவழியாய் பெரும் பணம்சேர, 30 பவுனுக்கு இரண்டு செயின் வாங்கி விட்டாள். தன் மகனின் வெற்றிக்கு காரணமான உள்ளூர் கோபாலகிருஷ்ணன் கோயிலுக்கு, கிருஷ்ண ஜெயந்தியன்று வணங்குவதற்கு புறப்பட்டாள். வாங்கிய நகையை அணிந்து கொண்டாள். கூட்ட நெரிசலில்
இன்று ஒரு முஸ்லீம் நபர் மொபைலில் பேசி கொண்டு இருந்தார்.. அப்பப்ப இன்ஷாஅல்லாஹ் சொல்லி கொண்டு இருந்தார். அதே போல் ஒரு கிறிஸ்துவ பெண்ணும் உங்களுக்காக ஜபம் பண்ணுகிறேன் என்று கூறுகிறார். நம்மில் எத்தனை பேர் இறை நாமம் சொல்கிறோம்?.. முஸ்லிம்கள் மூன்று முறை நமாஸும் கிறிஸ்துவர்கள் 1/4👇
வாரத்துக்கு ஒரு முறை கட்டாயம் சர்ச் செல்கிறார்கள்.. அதே போல் நாம் வாரத்துக்கு ஒரு முறை வெள்ளி கிழமை கோவில் செல்கிறோம் என்று சொல்ல முடியுமா?. பரிகாரம் என்றால் செல்வோம்.. சரிதானே?.. அதாவது கடவுளை பார்க்கும் எண்ணம் இல்லை.. நாம் நல்லா இருக்கனும்.போகட்டும் கிறிஸ்துவர்கள் தினமும் 2/4👇
bibleum முஸ்லிம்கள் தினமும் குரானும் படிக்கிறார்கள்.. நாம் தினமும் பகவத் கீதை படிக்கிறோம் என்று சொல்ல முடியுமா.??.. ஏனென்றால் நம்மை பக்தி பழம் என்று சொல்லி விடுவார்கள் 🤦♂️🤦♂️.. இன்று ஒரு பெண் நாராயணனிடம் பேசி கொண்டு இருந்தால்.. 😍😍.. ஆண்டாள் போல் உணர்ந்தேன்.. அரிதாக பார்க்க 3/4👇
ஹரே குருவாயூரப்பா! நீ எளிதாக அடையக் கூடியவனாகவும் கேட்ட பலன்களை உடனே அளிப்பவனாகவும், பாரிஜாத மரம் போன்றும் உள்ளாய். உன்னை வழிபடுவோர்களுக்கு அனைத்தையும் நிரம்ப வழங்குகின்றாய். என்ன கேட்பது என்று அறியாதவர்கள் மனதில் உள்ள விருப்பத்தைப்
புரிந்தும் அளிப்பவன் நீயே. அவர்களுக்கு மிகுந்த ஆனந்தம் அளிப்பவனும் மோட்சம் அளிப்பவனும் நீயே. இப்படி நீ எளிதாக அடைய உள்ளவனாக இருந்தும் மனிதர்கள் தேவலோகத்தில் உள்ள கற்பக மரம் போன்ற அற்ப விஷயங்களையே விரும்புகின்றனரே!
கீதை சொல்லும் பாதை!
ஒரு ஊரில் வயதான முதியவர் ஒருவர் தன் பேரனுடன் வசித்து வந்தார். தினமும் அதிகாலையில் எழுந்து, சமையலறை மேஜை அருகில் அமர்ந்து, பகவத் கீதை படிப்பது அவர் வழக்கம். அனைத்து விஷயங்களிலும் அவரைப் பின்பற்ற நினைத்த பேரனும், கீதை படிக்க முற்பட்டான். ஒருநாள் தாத்தாவிடம்,
நானும் உங்களைப்போல் தினமும் பகவத் கீதை படிக்கிறேன். ஆனால், எனக்கு அதன் அர்த்தம் விளங்கவில்லை; புரிந்த கொஞ்சமும், புத்தகத்தை மூடி வைத்ததும் மறந்துவிடுகிறது. இப்படி அதைப் படிப்பதால், எனக்கு என்ன பிரயோஜனம்? என்று கேட்டான். அடுப்பில் கரியைப் போட்டுக்கொண்டிருந்த தாத்தா, அமைதியாக
அந்தக் கரிக் கூடையைச் சிறுவனிடம் கொடுத்து, நதிக்குப் போய் இந்தக் கூடையில் நீர் கொண்டு வா என்றார். பேரனும் கூடையுடன் ஆற்றுக்கு ஓடினான். ஆனால், மூங்கில் கூடையில் தண்ணீர் தங்குமா என்ன? அவன் வீடு திரும்புவதற்குள் தண்ணீர் முழுவதும் ஒழுகிவிட்டது. தாத்தா சிரித்துக்கொண்டே, நீ இன்னும்