اڄ ان آسي “زميني” جو جنم ڏينهن آهي جنهن کي آسمان واري سان سدائين شڪايتون رهيون آهن. شاعري جا جيڪي اوائلي ڪتاب پڙهيا هئا انهن ۾ هن جو 1992ع ۾ ڇپيل “مڃتا جي رُڃ ۾” سرفهرست هو.گهڻا سال اڳي هڪ سنڌي ٽي وي چينل آسي جي ڳوٺ ٽنڊي قيصر تي ڊاڪيومينٽري پئي ٺاهي ته هن پروڊيوسر کي ڪُلهي تي 1/2
2/2
هٿ رکي هڪ گهر ڏانهن اشارو ڪندي چيو “سائين ان گهر جي مووي ضرور ڀرجان ان ۾ منهنجو محبوب رهندو هو.”
ويجهڙ ۾ آسي “دوستي” جي نالي سان هڪ مخزن ڪڍندو هو جنهن جي ٽائٽل تي هن جو شعر لکيل هوندو هو:
پنڌ رشتن جا کُٽا جنهن ماڳ تي،
دوستي اڳتي وڌي آغاز ٿي”
پوئي پنهنجي پيار جون،
سپنن مالهائون،
منهنجون ڳالهيون ٿي ڪرين.

ٻڌو آهي مون،
ساهيڙين ۾ تون،
منهنجون ڳالهيون ٿي ڪرين.

-آسي زميني

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with gobind

gobind Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @gobind_menghwar

11 Sep
1973 ۾ اڄوڪي ڏينهن تي پابلو نرودا جي وطن چلي ۾ سلواڊور اليندي جي چونڊيل سوشلسٽ ۽ جمهوري حڪومت جو جنرل پنوشي تختو اونڌو ڪيو هو. اليندي چلي جو پهريون سوشلسٽ صدر هو جيڪو 1970 ۾ هڪڙي سوشلسٽ-ڪميونسٽ اتحاد جو گڏيل اميدوار هو>>>
اليندي پنهنجي اقتدار جي ٽن سالن ۾ چلي جي ٻاهرين ملڪن جي ڪمپنين جي قبضي هيٺ آيل ۽ ملڪ جي ايڪسپورٽ جو 70 سيڪڙو حصو ڏيندڙ ڪاپر انڊسٽري کي نيشنلائيزڊ ڪيو. اليندي انهن ڪمپنين کي معاوضو ڏيڻ بجاءِ کانئن گذريل ڪيترن ئي سالن کان ڪاپر جي حد کان وڌيڪ کوٽائي ڪرڻ تي قيمت ادا ڪرڻ جو مطالبو ڪيو
اقتدار جي پهرين سال هن ملڪ جي 91 انڊسٽريز کي نيشنلائيزڊ ڪيو، هارين ۾ ساڍا پنج ملين ايڪڙ ٻنيون ورهايون، ورڪنگ ڪلاس کي پگهارن ۾ واڌارو ڪيو ۽ غريبن کي سٺي ڪوالٽي جا گهر ٺهرائي ڏنا.
ٻاهرين ملڪن جي ڪمپنين ڏٺو ته اليندي کي ائين ڇڏيو ويو ته هو خطي جي ٻين ملڪن لاءِ مثال بڻجي ويندو>>>
Read 6 tweets
5 Sep
فرانز ڪافڪا، جنهن ڪڏهن شادي نه ڪئي ۽ نه وري کيس ڪي ٻار هئا، چاليه ورهين جي عمر ۾ هڪ ڏينهن برلن جي پارڪ ۾ واڪ ڪري رهيو هو ته کيس هڪ ٻارڙي ملي جيڪا پنهنجي پسنديده گڏڙي وڃائجڻ سبب روئي رهي هئي. ان ٻارڙي ۽ ڪافڪا گڏجي گڏڙي کي ڳولهيو پر نه ملي. ڪافڪا ٻارڙي کي اهو چئي گهر موڪليو >>>
ته سڀاڻي اچجان ٻيهر گڏجي ڳولهينداسين. اڳئين ڏينهن جڏهن اهي گڏڙي کي ڳولهي نه سگهيا ته ڪافڪا ٻارڙي کي هڪ خط ڏنو جيڪو ان گڏڙي لکيو هو جنهن ۾ هن چيو: “روءَ نه. آئون دنيا گهمڻ لاءِ نڪتي آهيان ۽ توکي پنهنجي مهمن بابت خطن ذريعي آگاه ڪندي رهنديس.>>>>>>
اهڙي ريت هڪ ڪهاڻي جي شروعات ٿي جيڪا ڪافڪا جي حياتي جي آخري گهڙين تائين جاري رهي. ان کان پوءِ جي ملاقاتن ۾ ڪافڪا گڏڙي جا جي مهم جوئي بابت لکيل خط پڙهندو رهيو جيڪي ٻارڙي کي وڻڻ لڳا. آخرڪار هڪ ڏينهن ڪافڪا گڏڙي آڻر ڏنس جيڪا دنيا جو سير ڪري برلن موٽي آئي (اصل ۾ ڪافڪا هڪ نئين گڏڙي >>>
Read 5 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(