داستان یک زندگی که مثل خیلی از اوقات به #رضاشاه_روحت_شاد ختم میشود
پنجاه هفت سال پیش ، زمانی که پدرم با درجه ستوان دومی در ارتش شاهنشاهی در شهر تبریز خدمت میکرد به همراه مادرم که مرا باردار بود در مسیر کوههای قافلانکوه در میانه دچار یک حادثه سنگین رانندگی میشوند
پنجاه هفت سال پیش ، زمانی که پدرم با درجه ستوان دومی در ارتش شاهنشاهی در شهر تبریز خدمت میکرد به همراه مادرم که مرا باردار بود در مسیر کوههای قافلانکوه در میانه دچار یک حادثه سنگین رانندگی میشوند
که مادرم به سختی در این حادثه مجروح شده و آنها به بیمارستانی در شهر تبریز منتقل میشوند. به علت کمبود امکانات آن زمان نظر پزشکان بر این بود که اگر مادرم سریعا به تهران منتقل نشود فرزند و یک پای خود را از دست خواهد داد.
از قضا پادشاه فقید #ایران در آن زمان جهت انجام بازدید در شهر تبریز به سر میبردند که بعلت کوچک بودن محیط شهر در آن زمان، این حادثه به اطلاع شاهنشاه میرسد که افسر جوانی با خانواده دچار یک حادثه شده و فرزند ایشان در خطر مرگ به سر میبرد.
شاهنشاه در آن زمان بدون هیچگونه تاملی فرمان میدهند که مادرم را بدون هیچگونه تشریفات و یا اتلاف وقت با ماشین شخصی تشریفات به تهران منتقل نمایند و اینگونه هم شد. مادرم سریعا به همراه پدرم با ماشین تشریفات پادشاه به تهران منتقل شدند، و نتیجه آن نیز نجات جان من و پای مادرم بود.
این رفتار پادشاه ایران نسبت به یک افسر جزء دقیقا نشان دهنده قلب بزرگ ایشان میباشد. بعد ها که بزرگتر شدم از سخنان پدرم که در سازمان ضداطلاعات در ستاد مشترک ارتش شاهنشاهی در حال خدمت بود متوجه شدم که پادشاه فقید ما عاشق واقعی ایران و مردم ایران بودند
و همین رفتار های ایشان باعث میشد که همه اطرافیان و ارتشیان جان بر کف آماده هرگونه ایثار گری به فرمان ایشان باشند . شاید این موضوع را تاکنون تنها با چند تن از دوستان خود در میان گذاشته باشم ولی امروز فکر کردم
که شاید با در میان گذاشتن این خاطره با دوستان در فضای مجازی در مورد پادشاهی که به من و مادرم جان دوباره دادند، بتواند کمترین کاری باشد که در سپاسگزاری از ایشان توانسته باشم انجام دهم. روحشان شاد 🌹
با سپاس
#دکتر_پیمان
برگرفته از صفحه شخصی جناب پیمان غریب
با سپاس
#دکتر_پیمان
برگرفته از صفحه شخصی جناب پیمان غریب
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
